مهدی طارمی، مهاجم تیم ملی فوتبال ایران، در اولین دیداری که برای المپیاکوس به میدان رفت، درخشان ظاهر شد. او پس از خروج از تیم ملی، راهی یونان شد تا خیلی زود در فهرست تیم جدیدش برای بازی در لیگ قرار بگیرد. طارمی در ترکیب اصلی المپیاکوس نبود ولی 20 دقیقه پایانی، وارد میدان شد و همه را مجذوب خود کرد. او ابتدا یک پنالتی برای تیمش گرفت که هم تیمی ها آن را به هدر دادند. سپس هم که 2 بار گلزنی کرد تا در اولین بازی اش برای سرخ وسفیدهای یونانی موفق به ثبت بریس شده باشد. با این حال، بده بستان طارمی با هواداران المپیاکوس، حاکی از آن بود این بازیکن ایرانی، به خوبی مورد استقبال قرار گرفته است.

فرار از کابوس اینتر؟

مهدی طارمی، یکی از بین المللی ترین چهره های فوتبال ایران است. او تا چندماه پیش، تنها نماینده ایران در یکی از 5 لیگ معتبر اروپایی به شمار می رفت. مهدی ابتدای فصل گذشته از پورتو راهی اینتر شد تا طعم بازی در سری آ را بچشد. شرایط ولی برایش خوب پیش نرفت و نتوانست انتظارات را برآورده کند. نتیجه شد آنکه در انتهای فصل، خیلی سریع در فهرست فروش نراتزوری قرار گرفت تا ماجراجویی اش در سطح اول فوتبال ایران به پایان برسد.

نکته بارز مهدی طارمی در اینتر، خروج از صحنه اصلی و حضور در سایه ستاره های خط حمله این تیم از جمله مارکوس تورام و لائوتارو مارتینس بود. چنین شرایطی، مهدی را از پست 9 خارج کرد و بیشتر در قالب یک مهاجم کاذب و در چند موقعیت، در نقش یک وینگر، به زمین فرستاد. تغییر پستی که شاید برای محک زدن توانایی های طارمی خوب بود ولی خروجی جذابی نداشت؛ او فصل کابوس واری در اینتر سپری کرد و خیلی زود از جمع آن ها خارج شد.

اشتباه تکراری امیر قلعه نویی

نمایش مهدی طارمی در بازی برای المپیاکوس، نشان می دهد بهترین پست برای او همان جایی است که مندلیبار ، سرمربی این باشگاه یونانی، برایش تعریف کرده است. طارمی در پست شماره 9 ، یعنی جایگاهی که کارایی بالایی دارد، به کار گرفته شد و از فرصت هایی که هافبک های المپیاکوس برایش مهیا کردند، بهترین بهره را برد. هوش طارمی در محوطه جریمه رقیب برای جاگیری و زدن ضربه نهایی، برگ برنده این بازیکن ایرانی است. از این منظر، طارمی هربار که از محوطه جریمه حریف فاصله گرفته، کم اثر و بی زهر نشان داده و نتوانسته هنر اصلی اش را به رخ بکشد.

این همان اتفاقی است که در تیم ملی فوتبال ایران هم رخ داده؛ طارمی به واسطه توانایی اش در حفظ توپ و خلق موقعیت، توسط امیر قلعه نویی به عقب تر فراخوانده می شود تا بتواند با ایفای نقش مهاجم سایه یا بازی در پست شماره 10 برای سایر هم تیمی هایش در فاز هجومی ایجاد موقعیت کند. شاید هراز چندگاهی این حربه جواب دهد ولی نتیجه اش کم کاری مهدی طارمی در خط حمله تیم ملی ایران خواهد بود. واضح است اگر قلعه نویی لجبازی را کنار گذاشته و هافبکی که توانایی حفظ توپ و بازی رو به جلو داشته باشد را به تیم ملی فرابخواند، آن وقت می تواند طارمی را هم در همان پستی که در آن تخصص دارد، به کار بگیرد؛ البته اگر همان قدر که ادعا می کند دغدغه فوتبال هجومی داشته باشد!