فرارو- اخیرا فیلم سینمایی استیو در جشنواره بین المللی تورنتو به نمایش درآمده، همچنین اکران عمومی آن به زودی در سینماهای جهان و نتفلیکس آغاز خواهد شد.

به گزارش فرارو، فیلم اقتباسی از رمان کوتاه خجالتی نوشته مکس پورتر ساخته شده است و بر خلاف سایر آثار به جای تمرکز روی دانش آموزان، داستان و اتفاقات را حول محور کاراکتر معلم رقم می زند. پیش بینی می شد استیو با بازی کیلین مورفی ، تبدیل به یکی از بهترین آثار نتفلیکس در سال 2025 شود، با این حال بر اساس نمایش اولیه به نظر می رسد به یک فیلم شکست خورده تبدیل شود.

تقریبا در همه مدارس، دانش آموزانی وجود دارد که بخواهند چالش ایجاد کنند، اما در مدرسه استنتون وود همه بچه ها برای ساختن مشکل با هم رقابت می کنند. داستان در دهه 90 میلادی روایت می شود، ماجرا درباره مدیر مدرسه ای است که سال ها تلاش کرده دانش آموزان خلافکار را اصلاح کند، اما دولت ناگهان تصمیم گرفته تا بودجه آنها را قطع کند و مدرسه را از دست استیو و همکارانش خارج کند. استنتون وود یک مدرسه بازپروری است که توسط استیو با بازی کیلین مورفی اداره می شود. این مدرسه آخرین جایی است که برخی از مردم امید دارند در آن گروهی از نوجوانان خلافکار و خشمگین اصلاح شوند. استیو به یکی از دانش آموزان به نام شای علاقه خاصی دارد، چون او را شبیه به دوران نوجوانی خوش می بیند. با این حال شای بعد از چند روز طغیان و سرکشی در مدرسه از اشتباهات خود پشیمان می شود. پشیمانی که به نظر می رسد کمی دیر باشد، چرا که مادرش در تماس تلفنی به شای گفته دیگر حق برگشتن به خانه را ندارد، در حالی که مدرسه نیز کمتر از شش ماه دیگر تعطیل می شود.

فیلم یک تضاد را به تصویر می کشد، تضادی میان توانایی در نجات دیگران و ناتوانی در نجات خود. استیو نماد این دوگانگی است، مردی که سال ها جانش را وقف نجات نوجوانانی کرده که جامعه آنها را کنار گذاشته، با این حال خودش به خاطر اعتیاد پنهانی اش به الکل در حال فروپاشی است. در واقع او نماد انسان هایی است که از شدت خستگی و بی نتیجه بودن زحمات دست به نابودی خود می زنند. در عین حال فیلم تلاش زیادی می کند تا تصویری دقیق و درگیر کننده از سختی های اصلاح و بازتوانی نشان دهد، اما تبدیل به اثری آشفته شده که نمی داند این هدف را چگونه به تصویر بکشد.

یکی از نقاط ضعف فیلم تصویر تک بعدی از نوجوانان است. کاراکترها به درستی شخصیت پردازی نشده اند و خیلی سطحی به مشکلات نوجوانان می پردازد. شخصیت های نوجوانی که نمی توان با آن ها ارتباط احساسی برقرار کرد. در واقع بزرگ ترین اشکال استیو همین است که با ژست همدردی تصویری سطحی و گمراه کننده ارائه می دهد، چرا که از پرداختن به مسائلی چون خودکشی، اعتیاد و آموزش پرهیز می کند. در نهایت استیو فیلمی است که با حضور کیلین مورفی ، لباسی پرزرق و برق به تن کرده که در رسیدن به مهمانی بزرگ ناکام مانده است.