علی اکبر ولایتی مشاور امور بین الملل رهبر معظم انقلاب اسلامی در یادداشتی به موضوع برگزاری اجلاس خاخام های صهیونیست در جمهوری آذربایجان در آبان ماه سال جاری پرداخته و این اقدام جمهوری آذربایجان را مورد انتقاد قرار داده است.

به گزارش تسنیم در ادامه متن این یادداشت را می خوانید:

خبر برگزاری اجلاس خاخام های صهیونیست در یک کشور مسلمان شیعه بسیار مایه تعجب و تأسف است و اینجانب امیدوارم این خبر درست نباشد. این اولین بار است که این خط شکنی توسط حکومت آذربایجان انجام می شود و یک کار ضد اسلامی و ضد حیثیت شیعه در جهان است. یقیناً مردم آذربایجان که قریب به 1200 سال است مسلمان شده اند و در راه اسلام بسیار ایثار و فداکاری کردند ناراضی خواهند بود. بنظر می رسد هدف این اجلاس گسترش توافق ابراهیم و اضافه شدن آذربایجان به آن و همچنین دیگر کشورهای مسلمان در آسیای مرکزی است.

اما نکته مهم این است که مردم آن منطقه قرن هاست که طرفدار اهل بیت علیهم السلام و حضرت علی علیه السلام بوده اند. به طور مثال حکیم بزرگ و شاعر گران مایه نظامی گنجوی که اهل گنجه بوده است و در قرن ششم می زیسته اینگونه می سراید:

ز بعد معرفتِ کردگار لم یزلی نبی

شناسم وانگه علی و آل علی

خداست آن که تفکر نمودن کُنهش

قدم بُرون نهاده از حدود محتملی

نبی است آن که بُود در مکاتب تحقیق

بری کتاب کمالش ز نکته جدلی

علی است آن که گدازد ز برق لمعه تیغ

حسود را، که کند نقد بوتراب علی

دیگر اینکه مردم این منطقه و آذربایجان و قفقاز سال های طولانی در برابر بیزانس و روسهای تزاری از اسلام دفاع کردند و زمان آلب ارسلان سلجوقی در سال 463 هجری در نبرد ملازگرد بیزانس را شکست دادند و کل آسیای صغیر را به دین اسلام درآوردند و از آن پس در زمان ملک شاه سلجوقی که پایتختش اصفهان بود تا حلب را به قلمرو ایران افزودند. در زمان صفویه مردم آذربایجان و آران در مقابل تهاجم عثمانی ایستادند و منطقه را حفظ کردند.

همچنین در زمان فتحعلیشاه قاجار، تزار روس توسط الکساندر اول به این منطقه حمله کرد و از سال 1804 تا 1813 مردم آذربایجان با روس ها مبارزه کردند و در آن جنگ علی رغم ایثار عباس میرزا ایران شکست خوردند و منجر به قرارداد گلستان شد. سپس بین سال های 1813 تا 1826 مردم این منطقه تلاش کردند که به علمای ایران و نجف متوسل شده و درخواست کنند که آن ها را از حکومت کفار نجات دهند و این تلاش منجر به این شد که بزرگان علمای نجف و ایران و در راس آن ها مرحوم کاشف الغطا نزد فتحعلی شاه رفتند و از او خواستند که هرچه زودتر آن مناطق را آزاد کند.

حدود 143 نفر از مراجع و علمای بزرگ شیعه رساله جهادیه امضا کردند برای تشویق مردم به جهاد علیه کفار روس تزاری. همچنین در سال 1826 سید محمد طباطبایی اصفهانی پسر مرحوم صاحب ریاض از علمای بزرگ شیعه و ملا احمد نراقی صاحب معراج السعاده و ملا مهدی نراقی و تعداد بسیاری دیگر از علما در پیشاپیش مردم تفنگ به دست گرفتند و برای جنگ با روس به قفقاز رفتند و مردم را بسیج کردند که به حکم جهاد به نیروی نظامی پیوسته و حکومت توانست به سرداری عباس میرزا تا تفلیس را پس بگیرد.

در آن زمان سردار روس سیسیانوف بود که توسط حسینقلی خان حاکم باکو کشته شد و بعد از آن تزار روس پاسکویچ را به جنگ فرستاد و در مقابل، عباس میرزا به دلیل کوتاهی فتحعلی شاه برای ارسال کمک شکست خورد و در سال 1828 قرارداد ترکمنچای بسته شد. ولی مردم قفقاز باز هم ساکت ننشستند شخصیت بزرگی چون شیخ شامل نقشبندی داغستانی از علما و عرفای بزرگ آن زمان نبردی چریکی علیه نیروهای روسی آغاز کرد و بعد از او پسرش جنگ را تا 1892 ادامه داد یعنی حدود 64 سال مقاومت کردند. لذا تنها مردمی در تاریخ که بعد از جدایی از ایران و اشغال توسط تزارها همچنان به دین اسلام پایبند ماندند و تلاش کردند که دوباره به ایران بازگردند و دست به دامان علما شدند برای اینکه این کار را انجام دهند مردم آذربایجان بودند.

مرحوم آیت الله سید حسین بادکوبه ای از علمای بادکوبه در نجف بود که علمای بزرگی چون علامه طباطبایی، آیت الله الهی طباطبایی، آیت الله بهجت، آیت الله خویی و آیت الله محمد تقی عاملی از شاگردان وی بودند. حاج محمد نخجوانی که از بزرگان تجار شیعه بود که کتابخانه بزرگی را در تبریز وقف کرد و در احداث کتابخانه ملی ایران نقش داشت. وی کتاب های مهم تاریخ تشیع را جمع آوری کرد و به کتابخانه ملی اهدا کرد. حاج حسین ملک که فرزند ملک التجار تبریز بود و او نیز کتابخانه بزرگی تاسیس کرد و به همراه بسیاری از اموال خود، وقف آستان قدس رضوی نمود. اینها و بسیاری نمونه دیگر در تاریخ بیانگر درهم آمیختگی مردم آذربایجان با عشق اهل بیت علیهم السلام و ایرانیان است.

این سابقه درخشان تاریخی مردم منطقه قفقاز نشان می دهد که این مردم قرن هاست مسلمان و پیرو اهل بیت علیهم السلام هستند و زیر بار سلطه کفار نمی روند و لذا سوال این است که چرا حکومت آذربایجان دست به چنین اقداماتی می زند و چنین کارهایی در جهت تقویت روابط با رژیم غاصب صهیونی در اوج جنایت بی سابقه این رژیم در دنیا و ظلم به اسلام و انسانیت، انجام می دهد؟ این سوال برای همه مسلمانان و کشورهای آزاده جهان مطرح است که این چه حکومتی است که در اوج وحشی گری های رژیم صهیونیستی علیه کشورهای مختلف علی الخصوص نسل کشی بی سابقه در غزه به او کمک رسانی می کند و هواپیماهای او را برای حمله به کشورهای دیگر سوخت رسانی می نماید؟

مردم غیرتمند آذربایجان و آران و قفقاز قطعاً با این اقدام ضد اسلامی و ضد اعتقاداتشان به اهل بیت علیهم السلام و پایبندی شان به تشیّع، ناراضی خواهند شد و این حرکت بی منطق و ضد اسلامی و انسانی در نهایت به زیان آذربایجان خواهد بود و به جایی هم نخواهد رسید.