محمدهادی فرح زادی عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی یزد دسترسی پایدار بیماران به داروهای ضروری و کاهش وابستگی به واردات، خودکفایی و افزایش امنیت دارویی در شرایط محدودیت های بین المللی و امکان ایجاد زیرساخت های صنعتی و پژوهشی برای تولید داروهای مبتنی بر آلکالوییدهای خشخاش از مزایای احتمالی قانونی سازی کشت خشخاش در ایران عنوان کرد.

به گزارش ایسنا، وی درباره مخاطرات و چالش ها احتمالی نیز گفت: مهم ترین نگرانی، خطر انحراف محصول از مسیر رسمی به بازار غیرقانونی است؛ تجربهٔ بسیاری از کشورها نشان داده که در صورت نبود نظارت سختگیرانه، بخشی از محصول به چرخه قاچاق راه می یابد.

وی با بیان اینکه افزایش عرضه می تواند منجر به مصرف غیرپزشکی، وابستگی و مشکلات اجتماعی شود؛ همان طور که در بحران اپیوییدها در برخی کشورها رخ داد؛ گفت: تبعات اقتصادی و اجتماعی برای جوامع محلی نیز باید دیده شود، تا کشت خشخاش به اقتصاد غیررسمی و قاچاق متصل نشود. از منظر حقوق بین الملل، ایران موظف به رعایت کنوانسیون های مواد مخدر سازمان ملل و گزارش دهی دقیق به نهادهای نظارتی (INCB) خواهد بود.

وی محدودکردن کشت به اراضی مشخص و تحت نظارت مستقیم دولت، ردیابی کامل محصول از مزرعه تا کارخانه با ابزارهای فناورانه و گزارش دهی شفاف؛ تمرکز فرآوری مواد اولیه در واحدهای بسیار امن و دولتی/نیمه دولتی، تدوین دستورالعمل های سختگیرانه برای تجویز داروهای اوپیوییدی و تقویت سامانه نسخه نویسی الکترونیک و گسترش خدمات درمان اعتیاد و برنامه های کاهش آسیب، همزمان با افزایش تولید از پیش شرط های ضروری برای اجرای ایمن این سیاست بیان کرد.

این دکترای تخصصی مطالعات اعتیاد در خاتمه گفت: تأمین داروهای حیاتی، ضرورتی انکارناپذیر است و کشت کنترل شده خشخاش می تواند به این هدف کمک کند. اما اگر این سیاست بدون نظارت همه جانبه، گزارش دهی شفاف و همراهی نظام سلامت در حوزه اعتیاد اجرا شود، خطرات آن می تواند فراتر از منافعش باشد. تجربهٔ جهانی نشان داده است که توازن میان دسترسی و کنترل ظریف و حساس است؛ بنابراین اجرای موفق این سیاست نیازمند برنامه ای جامع، چندبخشی و مبتنی بر شواهد علمی خواهد بود.