مایکل یگر و گرالد رهمان دو اخترعکاس برجسته اروپایی اعلام کردند تصاویر تازه 3I/ATLAS در تاریخ 7 سپتامبر 2025 تغییر رنگ واضحی را در هاله این جرم نشان می دهد؛ پدیده ای که تا پیش از این در هیچ یک از داده های طیفی ثبت نشده بود.

به گزارش خبرآنلاین، مشاهدات تلسکوپ بسیار بزرگ (VLT) در 25 اوت 2025 از افزایش چشمگیر تولید سیانید (CN) خبر داده بودند؛ عاملی که احتمالاً منشأ این تغییر رنگ است. در کنار سیانید، مقادیر غیرمعمولی از نیکل بدون آهن نیز شناسایی شده که رفتار متفاوتی نسبت به دنباله دارهای معمولی دارد.

داده های منتشرشده توسط تیم تلسکوپ اطلس (ATLAS) نیز نشان می دهد پراکندگی نور اطراف این جرم از اواخر مارس 2025 روندی غیرعادی داشته است؛ ابتدا تحت تأثیر گرد و غبار سطحی قرمز رنگ و سپس با آزاد شدن دانه های یخی کوچک و درخشان. این تغییر، کدر بودن هاله اطراف جرم را دگرگون کرده است.

تصاویر تلسکوپ فضایی هابل در ژوییه و داده های تلسکوپ جیمز وب و مأموریت SPHEREx در ماه اوت نشان داده اند که گازهای اطراف این جرم عمدتاً از دی اکسیدکربن (87 درصد) تشکیل شده است؛ در کنار مقادیری منوکسیدکربن و آب. این ترکیب شیمیایی به همراه مدار منحصربه فرد آن در صفحه منظومه شمسی، 3I/ATLAS را به جرمی غیرمعمول نسبت به دنباله دارهای شناخته شده تبدیل کرده است.

این جرم، سومین مهمان میان ستاره ای پس از اوموآموآ (2017) و بوریسوف (2019) محسوب می شود. برخلاف اوموآموآ که تبخیر و دنباله ای نداشت و بوریسوف که رفتاری شبیه دنباله دارهای عادی نشان داد، 3I/ATLAS ترکیبی از ویژگی های عجیب و ناشناخته را به نمایش گذاشته است.

اخترشناسان تأکید دارند که مطالعه چنین اجرامی می تواند سرنخ های تازه ای درباره ترکیب مواد میان ستاره ای و تاریخچه شکل گیری منظومه های سیاره ای ارائه کند. تغییر رنگ اخیر، بار دیگر نگاه ها را به این جرم مرموز جلب کرده و پرسش های تازه ای را درباره ماهیت آن پیش روی جامعه علمی قرار داده است.