پژوهشگران ژاپنی به کشف جالبی رسیده اند: سیاهچاله های کوچک هم درست مثل سیاهچاله های بزرگ، هنگام بلعیدن ماده همه چیز را قورت نمی دهند، بلکه بخشی از آن را با سرعتی سرسام آور به بیرون پرتاب می کنند.

به گزارش خبرآنلاین، این یافته تازه نشان می دهد حتی سیاهچاله های کوچک هم می توانند روی محیط اطرافشان اثر بگذارند. دانشمندان مدت ها تصور می کردند چنین رفتار پیچیده ای فقط مربوط به سیاهچاله های عظیم در مرکز کهکشان هاست، اما حالا معلوم شده غول ها و کوتوله ها یک ویژگی مشترک دارند: هم بلعیدن و هم فوران!

طبق این مطالعه، بخشی از موادی که به درون سیاهچاله کشیده می شود، دوباره با سرعتی نزدیک به نور (حدود 32 میلیون کیلومتر در ساعت) به بیرون پرتاب می شود. این سرعت آنقدر بالاست که می تواند سرنوشت ستاره ها و گازهای اطراف را تغییر دهد.

به گفته دانشمندان، این کشف تازه کمک می کند بهتر بفهمیم سیاهچاله ها چگونه روی شکل گیری و تحول کهکشان ها تأثیر می گذارند.