دلواپسی دلواپسان تمامی ندارد. حالی که بخشی از بدنه تندروها مشغول تسویه حساب با حسن روحانی هستند، بخشی دیگر از آنان روز گذشته در صحن علنی مجلس، زمان خود را صرف تهدید و ارعاب عباس عراقچی، وزیر امور خارجه کردند.

به گزارش خبرآنلاین، بازار تندروی همچنان داغ است و در این آشفته بازار، دلواپسان و افراطیون از هیچ تلاشی برای پیشبرد اهدافشان دریغ نمی کنند. اهمیتی هم نمی دهند که کشور به تازگی جنگی 12 روزه را پشت سر گذاشته و سایه آن همچنان از سر کشور دور نشده است.

یک روز محاکمه مسئولان گذشته را دنبال می کنند و روز دیگر، عباس عراقچی، وزیر امور خارجه را زیر تیغ هجمه های خود قرار داده و تهدید می کنند. تندروی هایی که اگرچه بارها با واکنش رهبر انقلاب مواجه شده، اما به نظر می رسد گوش تندروها بدهکار نیست و کمیت تندروی همچنان می تازد.

این روزها نیز که اما و اگرها بر سر فعال شدن مکانیسم ماشه زیاد شده است، رفتارهای تندروانه آنان شدت گرفته است؛ خاصه آنکه عده ای از آنان در صحن مجلس به جای طرح نظرات و دیدگاه های خود از مسیر منطقی و کارشناسی، اقدام به جنجال سازی و تهدید وزیر خارجه می کنند و برخی دیگر هم بار دیگر حسن روحانی و محمدجواد ظریف را متهم به خیانت می کنند. اگرچه ماجرای محاکمه روحانی تبدیل به یک رویای دور اصولگرایان افراطی شده، اما در هر بزنگاه و دست آویزی برای رسیدن به آن چنگ می زنند. به خصوص آنکه این روزها گویی خالص سازان و اصولگرایان به نوعی تقسیم وظایف کردند و از چند جبهه به معماران برجام می تازند.

در واقع اگر کمی به عقب برگردیم، ماجرای محاکمه روحانی از همان روزهایی آغاز شد که او کلید پاستور را به ابراهیم رییسی تحویل داد و خود از تمامی مناصب دولتی کناره گرفته است. اما کناره گیری روحانی آتش خشم مخالفانش را کم نکرد و حتی باعث شد تا کینه آنان شدت پیدا کند. حال، این روزها هم اندکی پس از اظهارات شیخ اعتدال، زخم کهنه تندروها دوباره سر باز کرده و باز هم داستان محاکمه به راه افتاده است.

اما برای رمزگشایی از علت عصبانیت تندروها از حسن روحانی، باید به اظهارات اخیر او رجوع کرد. اخیراً، رییس جمهور دوره های یازدهم و دوازدهم در سخنرانی در جمع مشاورانش، درباره اسنپ بک و اظهارات مخالفان برجام گفته است: شما که می گویید برجام خیلی بد بوده؛ شما که می گویید کارهای قبل خیلی خوب بوده، خب شما 6 تا قطعنامه گرفتید می گویید خوب بوده، حالا برمی گردیم به همان، ما برمی گردیم به قبل از سال 94. شما که می گویید اصلاً کل قطعنامه ها اصلاً ارزش ندارد، کاغذپاره است. شما چه می گویید؟ شما که قطعنامه را کاغذپاره می دانید، شما که کل برجام را بد می دانید، شما دیگر ساکت باشید.

همین اظهارات برای عصبانیت دلواپسانی که سال ها دل در رویای انتقام از شیخ اعتدال داشتند، کافی بود تا آتش توپخانه آنان رو شعله ورتر کند. چرا که روحانی و موافقان برجام بر این باورند که اگر برجام بد بوده و اسنپ بک بازگشت به شرایط پیش از انعقاد این معاهده است، پس چرا از فعال شدن آن ناراحت هستند؟

خبرگزاری تسنیم در گزارشی با تیتر روحانی پُرروتر از ترامپ به طرح ادعاهایی علیه رییس جمهور پیشین پرداخت. مهدی کوچک زاده، نماینده مجلس هم در گفت وگویی با خبرگزاری دانشجو، اتهاماتی را متوجه روحانی کرد و گفت: روحانی چگونه در زمان مسئولیت های مهم و امنیتی در انگلستان درس می خواند؟ بنده در سایت مرکز تحقیقات استراتژی دیدم که حسن روحانی از سال 1368 چه مسئولیت هایی داشته است؟ ایشان 8 تا مسئولیت مهم داشتند و در عین حال در انگلستان هم تحصیل کردند. حسن روحانی در بهترین حالت پروازی درس می خواندند.

او حتی پا را فراتر گذاشت و ادعا کرد: روحانی مقصر اصلی سقوط هواپیمای اوکراینی است و باید محاکمه شود.

اما در میان سیل حمله کنندگان به روحانی می توان ردپای برخی از یاران قالیباف را هم دید. مانند مهدی محمدی، مشاور محمدباقر قالیباف که در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: مهم نیست که حسن روحانی نمی داند با ترامپ یا با بایدن، با توافق یا بدون توافق، در هر حال قرار بوده در سال دهم بازی به هم بخورد و غریب تصمیم خود در این باره را از همان روز اول گرفته بود؛ مهم این است که روحانی می داند ادبیات فعلی او چه سیگنالی به اسراییل می فرستد و باز هم ادامه می دهد.

اما دلواپسی دلواپسان تمامی ندارد. حالی که بخشی از بدنه تندروها مشغول تسویه حساب با حسن روحانی هستند، بخشی دیگر از آنان روز گذشته در صحن علنی مجلس، زمان خود را صرف تهدید و ارعاب عباس عراقچی، وزیر امور خارجه کردند. در واقع، عراقچی که این روزها در میدان دیپلماسی مامور رایزنی با تروییکای اروپا و آژانس بین المللی انرژی اتمی است، در حالی مورد غضب پایداریچی ها قرار گرفته که سایه جنگ و فعال شدن مکانیسم ماشه بر سر کشور سنگینی می کند.

حملاتی که بی جهت نبوده و خالص سازان از فرصت به دست آمده جهت بهره برداری ها و تسویه حساب های سیاسی در حال استفاده هستند. عدم خروج ایران از NPT هم بهانه ای دیگری برای نمایندگان تندروی مجلس به شمار رفته است. حسینعلی حاجی دلیگانی، نماینده شاهین شهر از اعضای جبهه پایداری و از حامیان اصلی خروج ایران از NPT است.

او که در روزهای گذشته بارها به حضور بازرسان آژانس در ایران اعتراض کرده بود، امروز با اشاره به همین موضوع و سفر عراقچی به مصر، تهدید کرد: در بندهای 10 و 11 نیز به صورت یک طرفه تصمیم گیری شده است. ما در همین قانون مجلس، تمام جهات لازم را پیش بینی و مقرر کرده ایم. در همین جایگاه به آقای عراقچی هشدار می دهم: اگر از چارچوب صریح و روشن این قانون فراتر روید، شما را مجازات خواهیم کرد. افزون بر استیضاح، به دادگاه نیز معرفی خواهید شد. شما حق ندارید حقوق ملت ایران را این گونه نادیده بگیرید و واگذار کنید.

سید جواد حسینی کیا، نماینده سنقر هم در تذکر شفاهی خود با بیان اینکه قانون مجلس درخصوص مسئله هسته ای زیر پا گذاشته شده است، گفت: وزارت خارجه امروز در حال توافق ترکمنچای دیگری است، از این رو باید از حقوق ملت دفاع کرده و اجازه ندهید ترکمنچای دیگری بر ملت تحمیل شود و آن هایی که برجام را امضا کردند، امروز بار دیگر برجام دیگر و آن هم نکبت بارتر از قبل را بر ملت تحمیل کنند.

وی با تأکید بر اینکه مجلس از حق ملت نخواهد گذشت، ادامه داد: وزارت خارجه و شخص آقای عراقچی بداند که اگر پا را از گلیم خود فراتر بگذارد، قطعاً مجلس در قبال ایشان می ایستد و او را استیضاح خواهد کرد، چرا که ایشان نمی تواند منافع ملی را به بازی بگیرد و منافع ملی را دو دستی به بغل اروپاییان خائن بدهد.

هر گاه که سر و صدای اعتراض تندروها به شخص یا موضوعی بیشتر باشد، مشخص است که آنان هدفی را در پشت پرده پنهان کرده و می خواهند با ایجاد فشار بر روی مسائلی که اذهان عمومی را درگیر می کند، حواس ها را پرت کنند. اقدامی که سال ها با استفاده از آن توانستند به مقاصد سیاسی خود برسند و حال نیز با بهره گیری از همان روش تکراری می خواهند هم از معماران برجام انتقام بگیرند و هم با طرح هایی چون خروج ایران از NPT و یا بسته شدن تنگه هرمز، ایران را وارد شرایط خطیرتری کنند و درکی از اتفاقات ندارند. استراتژی که به نظر می رسد باز هم محکوم به شکست خواهد بود و بدنه اعتدالی حاکمیت اعتنایی به آنان نخواهد کرد.

در واقع، بازار تندروی و دلواپسی در شرایطی ادامه دارد که کشور نیازمند همدلی، خردورزی و تدبیر برای عبور از بحران های پیش رو است. تکرار شیوه های قدیمی و تسویه حساب های سیاسی تنها به پیچیده تر شدن اوضاع دامن می زند و خطرات واقعی پیش روی ملت را کم رنگ می کند.

تجربه نشان داده است که مقاومت در برابر تغییر و پافشاری بر راه های ناکارآمد، نه تنها راهگشا نیست بلکه هزینه های سنگینی به کشور تحمیل می کند. حال، این سؤال مهم مطرح است که آیا تندروها حاضرند منافع ملی را بر منافع جناحی ترجیح دهند یا همچنان به بازی در زمین منازعات سیاسی ادامه خواهند داد؟ پاسخی که به این پرسش داده شود، مسیر آینده ایران را رقم خواهد زد.