ترکیه در برابر موج بازی چشم نواز و فرصت های بی شمار اسپانیا هیچ کاری نتوانست انجام دهد. اسپانیا با درخشش پدری و مرینو که با سه گل در نقش گلزن برتر ظاهر شد، حالا به تنهایی صدرنشین گروه است.

چند ماه دیگر خواهیم فهمید که آیا این اسپانیا می تواند قهرمان جهان شود یا نه، اما چیزی که اکنون می توان با صدای بلند فریاد زد این است که هیچ تیمی به سطح بازی اسپانیا نزدیک هم نیست.

شاگردان لوییس دلافوئنته در نیمه اول مقابل ترکیه نمایشی ارائه کردند که به یک شاهکار فوتبالی تبدیل شد، با تنوعی از سبک های بازی که می توانست با آرامش کامل با نتیجه 0-6 به پایان برسد. در این نیمه، سه گل به ثمر رسید: دو گل از مرینو و یک گل از پدری که همچنین دو پاس گل داد.

سیزده شوت به سمت دروازه در فقط چهل و پنج دقیقه، نشان دهنده اتفاقاتی بود که می توانست رخ دهد. پدری، مرینو و فران تورس در نیمه دوم کار را با یک پیروزی پرگل تکمیل کردند. با این بازی، اسپانیا حالا 27 مسابقه بدون شکست را پشت سر گذاشته است.

مهارت لامین یامال، قدرت نیکو ویلیامز، دید پدری و اویارسابال، پشتکار کوکوریا، حضور به موقع مرینو (سه گل او تأییدی بر اعتماد آرتتا به اوست)، نظم زوبیمندی، استحکام هویسن، حضور مطمئن اونای سیمون و می توان به همین ترتیب از همه بازیکنانی نام برد که تیمی را تشکیل داده اند که در اکتبر می تواند صعود خود به جام جهانی 2026 را قطعی کند. این تیم حس تسلط بر هر زمین و هر حریفی را به نمایش گذاشته است.

نمایش درخشان پدری

ستاره بارسلونا از همان ابتدا مصمم بود که بازی را به سرعت به نفع تیمش تمام کند. در دقیقه ششم، او گل اول را زد و پس از آن با انواع پاس ها، که دوتای آن ها به پاس گل منجر شد، درخشید. اگر نیکو و لامین یامال در مقابل دروازه بان برجسته ترکیه دقت بیشتری داشتند، شاید تعداد پاس های گل او به چهار می رسید. در لحظاتی، فوتبال پدری فراتر از درک انسانی بود و برای ترک ها غیرقابل پیش بینی. آن ها که به ندرت صاحب توپ می شدند، توپ را به گولر می سپردند تا حداقل کمی نفس بکشند. پدری با به ثمر رساندن گل ششم، نمایش خود را به اوج رساند و یک پیروزی تاریخی را رقم زد.

اگر در نیمه اول اسپانیا با محاصره ترکیه در محوطه جریمه خود، یک نمایش تماشایی ارائه داد، در نیمه دوم تصمیم گرفت سناریو را تغییر دهد و با بازی ضدحمله، پیروزی پرگل را تکمیل کند. پدری به عنوان رهبر خط میانی، به فران، مرینو و اویارسابال کمک کرد تا هر یک به شیوه خود این شب به یادماندنی را رقم بزنند؛ شبی که نه تنها به خاطر گل ها، بلکه به دلیل کیفیت بازی برای سال ها در یادها خواهد ماند.

آن ها در ضدحمله هم استادند

ترکیه و جو معروف جهنمی اش که روز به روز در فوتبال کم رنگ تر می شود، شاهد نمایش تیمی بود که با وجود غیبت های مهم یا بازیکنانی که در بهترین فرم خود نبودند، توانست پیروز شود، لذت ببرد و همه را به وحشت بیندازد.

قونیه تسلیم اسپانیای لوییس دلافوئنته شد؛ مربی ای که می داند چگونه به هر بازیکن فضا و زمان مناسب بدهد. فرقی نمی کند کدام بازیکن وارد زمین شود، همه بخشی از یک سیستم هماهنگ هستند که هرگز از کار نمی افتد. این موفقیت مدیون سرمربی و کادر فنی اوست که نشان دادند چگونه باید عمل کرد؛ از دادن فرصت به رودری و کارواخال مقابل بلغارستان تا اولین بازی دی فروتوس در برابر ترکیه، که باعث شد وایکاس و به طور کلی سگوویا دوباره در نقشه تیم ملی قرار بگیرند.

شاید الان برای قضاوت زود است ولی قهرمان اروپا با همین روند، مدعی شماره یک فتح جام جهانی خواهد بود. فعلا با مداد یادداشت کنید.