سدها خالی شده و در نیمه دوم شهریور و مهر احتمال سهمیه بندی آب وجود دارد. هرچند دولت انتقال آب از سد طالقان را به سرعت در دستور کار قرار داده اما آب سد طالقان کفاف نیاز تهران را نمی دهد.

به گزارش هم میهن، روزهای گرم تابستان رو به پایان است اما تهران همچنان از بی آبی رنج می برد و احتمال ضعیف منتقد معروف دولت چهاردهم نیز به این نتیجه رسیده است که اسب زین شده تحویل مسعود پزشیکان نشده است. اما گویی وزارت نیرو که وزیر آن از دولت قبل به دولت چهاردهم راه پیدا کرده برای حل بحران آب پایتخت دل به انتقال آب سد طالقان به دوخته که قرار است آب این شهر و کرج را تامین کند اما به نظر می رسد حتی این کار نیز تنها یک مُسکن بر درد بی علاج بی آبی سال های اخیر تهران باشد و عباس علی آبادی باید فکر اساسی برای ناترازی های انرژی کند.

این اعترافی که سه شنبه هفته پیش در پارلمان کرد را در گوشه ای یادداشت کرده و به یاد داشته باشد که گفت: من در دولت قبل وزیر صمت بودم. یکی از دلایلی که مایل به حضور در دولت آقای دکتر پزشکیان به عنوان وزیر نیرو - نبودم این بود که می دانستم وضعیت خوب نیست… آنچه ما تحویل گرفتیم مخازن خالی بود. امسال البته همکاران من در وزارت نفت مخازن را به وضعیت خوبی رسانده اند. به جز مخازن خالی صنایع هم خاموش بود…

وزیر نیرو در آن جلسه در مورد مشکلات آب شرب، آب کشاورزی و حقابه های زیست محیطی گفت که اخیراً خارجی ها به دلایلی که همه تان می دانید کشور را ترک کرده اند و حتی چینی ها هم از اینجا رفته اند و این یعنی فعلاً باید بر روی پروژه های داخلی تمرکز کرد که اتفاقاً خبرهای یکی از آن ها چند ماهی است ذهن پایتخت نشینان را درگیر کرده که آیا می تواند مشکل آب تهران را تا حدودی حل کند یا خیر. پروژه انتقال آب سد طالقان به تهران از بهمن سال 1401 کلید خورده اما هنوز کامل نشده و فعلاً در فاز دوم قرار دارد و به گفته هاشم امینی، مدیرعامل آبفا آب پروژه تا هشتگرد رسیده و تا پایان شهریور به کرج و در پایان مهر به پایتخت خواهد رسید تا شاید بتواند بخشی از کمبود ناشی از کاهش بارندگی را جبران کند.

البته آن طور که گفته شده از اوایل شهریور آب این سد به تصفیه خانه شماره دو کرج رسیده و باعث شده 2500 لیتر بر ثانیه به ظرفیت تأمین آب تهران افزوده شود و به گفته وزیر نیرو در صورت تکمیل شدن نیاز سه میلیون نفر را پاسخ خواهد داد که به نظر می رسد همچنان ناترازی های انرژی مانند آب و برق و احتمالاً گاز در زمستان دامن شهرنشینان تهرانی را خواهد گرفت و دولت چهاردهم باید فکر اساسی کند.

وزیر نیرو هم به خوبی می داند برای تامین و حل مشکل آب تهران باید فکر اساسی کرد و انتقال آب یک منطقه که قرار است حقابه های دیگر مناطق را نیز تامین کند، منطقی و حتی قانونی نیست و شاید به همین دلیل چند روز پیش گفت که آبی که از سد طالقان به تهران و استان های کرج و قزوین می رود به صورت دائمی نیست و تنها نقش پشتیبان را دارد. او البته گفته مشابه این کار را در حوزه برق در سایر استان ها انجام داده ولی بحث آب فرق دارد و پروژه انتقال آب سد طالقان به تهران به صورت پشتیبان خواهد بود.

در این میان باید دید برای حقابه بخش کشاورزی که از سد طالقان تامین می شود چه فکری شده است و آیا همچنان تحت کشت باقی خواهند ماند یا خیر. این پرسشی بود که از کامبیز بازرگان پژوهشگر خاک پرسیدم و او گفت: انتقال آب سد طالقان به تهران بر روی اراضی کشاورزی آن منطقه تاثیر خواهد گذاشت، از طرف دیگر با بحث هایی مانند تغییر اقلیم و شدت گرما نیز مواجه هستیم که باعث خواهد شد تجمع نمک بر روی زمین های کشاورزی شدت یابد و فرایند شور شدن اراضی را دامن می زند چراکه در آبیاری سطحی نیاز به آب کافی است تا زمین آبشویی شود اما وقتی کیفیت آب به دلیل عمیق شدن چاه ها و شدت تبخیر به سمت شور شدن برود و حجم آب نیز کم شود باعث خواهد شد اراضی کشاورزی به سمت نابودی برود.