احمد زیدآبادی روزنامه نگار در کانال تلگرامی خود نوشت: همین چند روز پیش بود که اسماعیل بقایی سخنگوی وزارت خارجه جمهوری اسلامی در واکنش به اتهامات آنتونی آلبانیزی نخست وزیر استرالیا مبنی بر یهودستیز بودن دولت حاکم بر ایران گفت: مفهومی با عنوان یهودی ستیزی در فرهنگ و تاریخ ما جایی ندارد و این پدیده و مفهوم یک پدیده غربی و اروپایی است.

حالا شبکه افق که تحت مدیریت سازمان رسمی صدا و سیما اداره می شود، یک فرد یمنی را به نمایش گذاشته است که از حاضران در یک مراسم مذهبی می خواهد شعار دهند: اللعنت علی الیهود! حاضران هم این شعار را تکرار می کنند و از شبکه افق پخش می شود!

آیا این دوگانگی ها در سطح ساختار رسمی، از چشم دنیا پنهان می ماند؟

اگر یک دیپلمات خارجی ویدئوی همین برنامه را جلوی وزیر خارجه بگذارد و بر همین اساس، جمهوری اسلامی را به یهودستیزی متهم کند، او چه پاسخی خواهد داد؟ خواهد گفت، صدا و سیما یک شبکه خصوصی است؟ یا اینکه منظور از یهود در اینجا یهودیان نیستند؟!

با این وضع آیا ما واقعاً با یک State در ایران روبروییم و یا تشکیلات هشلهفی که هر گوشه اش ساز مخصوص خود را می نوازد و کمترین هارمونی و هماهنگی در آن دیده نمی شود؟ این وضعیت با stateless بودن تفاوت دارد؟