فرارو، هوشمند عقیلی، خواننده و آهنگ ساز سرشناس موسیقی ایرانی، 14 شهریور 1404 در لس آنجلس و در سن 88 سالگی چشم از جهان فروبست. او که با صدای پرطنین و اجرای کلاسیک خود خاطراتی ماندگار در ذهن نسل های مختلف ایرانی بر جای گذاشت، فعالیت هنری اش را از نوجوانی در اصفهان آغاز کرد و تا سال های پایانی عمر در غربت، همچنان به موسیقی وفادار ماند.

به گزارش فرارو، ​هوشمند عقیلی، خواننده و آهنگ ساز برجسته موسیقی ایرانی، 10 مرداد 1316 در محله ای قدیمی پشت مسجد شاه اصفهان به دنیا آمد.

هوشمند عقیلی خواننده و آهنگ ساز برجسته موسیقی ایرانی، 10 مرداد 1316 در محله ای قدیمی پشت مسجد شاه اصفهان به دنیا آمد. نام کامل او هوشمند عقیلی مهران بود. خانواده اش اهل فرهنگ و موسیقی بودند و پدرش با تشویق و حمایت، استعداد موسیقایی او را پرورش داد. از همان کودکی با صدای خوش و علاقه اش به آواز شناخته می شد و در نوجوانی نزد تاج اصفهانی آموزش دید. بعدها در کلاس های اساتیدی همچون محمود کریمی و اسماعیل مهرتاش شرکت کرد و نخستین گام های حرفه ای را برداشت.

تحصیلاتش را در رشته ادبیات انگلیسی ادامه داد و بعدها بورسیه ای از یونسکو گرفت و مدتی در لندن اقامت داشت. پس از بازگشت به ایران، مدتی در وزارت تعاون و شهرداری تهران مشغول به کار بود، اما سرنوشت او را بیش از هر چیز به سوی موسیقی کشاند.

در دهه 30 خورشیدی، عقیلی به عنوان یکی از دو آوازخوان ارکستر دانشجویی اصفهان شناخته شد و خیلی زود جایگاهش در محافل هنری تثبیت شد. او در مراسم افتتاح تلویزیون ملی ایران در کنار چهره هایی چون مرتضی حنانه و حسین قوامی به اجرای زنده پرداخت و این اتفاق نقطه عطفی در شهرتش شد. همکاری های او با هنرمندان بزرگی همچون فرهنگ شریف، نصرالله زرین پنجه، لطف الله مجد و حسن ناهید نام او را بیش از پیش مطرح کرد.

شهرت اصلی عقیلی با همکاری با جهانبخش پازوکی و اجرای ترانه های خاطره انگیزی چون فردا تو می آیی و دریا رقم خورد؛ آثاری که با تنظیم های ماندگار ناصر چشم آذر همچنان از محبوب ترین ترانه های ایرانی باقی مانده اند.

سال 1357، اندکی پیش از انقلاب، هوشمند عقیلی به آمریکا مهاجرت کرد و در لس آنجلس ساکن شد. در آن سال ها برای تأمین معیشت به کارهای متفرقه از جمله ساخت وساز روی آورد تا بتواند اقامت دائم بگیرد، اما موسیقی هرگز از زندگی اش جدا نشد. او کنسرت هایی در آمریکا و اروپا برگزار کرد و تا اواسط دهه 80 خورشیدی همچنان فعال بود.

عقیلی پس از انقلاب ازدواج کرد و حاصل این زندگی یک پسر و یک دختر بود. همسرش چند سال بعد درگذشت و این فقدان برای مدتی او را از صحنه دور کرد، اما با اصرار فرزندان و دوستدارانش دوباره به موسیقی بازگشت. او بارها در مصاحبه ها تأکید کرده بود که با هیچ یک از خوانندگان و هنرمندانی که نام خانوادگی عقیلی دارند، مانند شادمهر عقیلی، نسبتی ندارد.

هوشمند عقیلی کارنامه ای پربار با بیش از صد ترانه دارد. از میان قطعات معروف او می توان به تنهایی ، ساقی نامه ، گلایه ، اگر ، گلنار ، اولین دیدار ، شیفته بلا ، بانی عشق ، بهار اومد ، یاد ، عشق شرقی ، کارون ، الهه ناز ، خزان عشق و بسیاری دیگر اشاره کرد. صدای پرطنین و شیوه اجرای کلاسیک اش، او را در ردیف خوانندگان ماندگار موسیقی ایران قرار داد.

پس از سال ها فعالیت و زندگی در غربت، هوشمند عقیلی در 14 شهریور 1404 (4 سپتامبر 2025) در لس آنجلس و در سن 88 سالگی، پس از یک دوره بیماری چشم از جهان فروبست. خبر درگذشت او با واکنش گسترده هنرمندان و دوستداران موسیقی همراه شد.

هوشمند عقیلی در حافظه جمعی ایرانیان به عنوان صدایی پرشور، صمیمی و نوستالژیک باقی خواهد ماند؛ صدایی که با گذر زمان خاموش نمی شود و همچنان در ترانه هایش زنده است.