تابستان سال 95 درگیری مرگباری در یکی از شهرهای استان فارس به تیم جنایی اعلام شد. با گزارش این خبر تیم بررسی صحنه جرم راهی محل شده و با جسد مرد جوان در حالی که با ضربه جسم سنگینی به قتل رسیده بود، مواجه شدند.

به گزارش ایران، تحقیقات میدانی نشان می داد مقتول صاحب یک مغازه سوپرمارکت بوده و جسدش چند متر دورتر از مغازه در خیابان افتاده بود. گرچه عامل جنایت از محل متواری شده بود و کسی از اهالی هم او را نمی شناخت اما خیلی زود کارآگاهان در بازبینی دوربین های مداربسته اطراف محل جنایت شماره پلاک موتورسیکلت متهم فراری را به دست آوردند.

بدین ترتیب هویت متهم به دست آمد و زمانی که کارآگاهان جنایی به خانه وی رسیدند، او را که مشغول جمع کردن وسایلش برای فرار بود دستگیر کردند. متهم در تحقیقات گفت: برای خرید به مغازه مقتول مراجعه کردم. زمانی که می خواستم پول خرید را پرداخت کنم، از شنیدن مبلغی که گفته بود تعجب کردم چون با حساب من مبلغ نهایی باید یک سوم آن قیمت می شد.

وقتی اعتراض کردم، گفت که قیمت اجناس گران شده و سر همین مسأله با هم دعوایمان شد. او مرا از مغازه اش بیرون کرد و با دست به سینه ام کوبید. من هم تعادلم را از دست دادم و روی زمین افتادم و در همین حین حس کردم زیر دستم یک میله چوبی است ناخودآگاه و از شدت عصبانیت چوب را برداشتم و به سر او زدم. قصدم واقعاً قتل نبود و از شدت عصبانیت این کار را انجام دادم.

با اعتراف متهم جوان به قتل، او به بازسازی صحنه جنایت پرداخت و پس از تکمیل تحقیقات، کیفرخواست صادر شد و متهم در دادگاه کیفری استان پای میز محاکمه رفت. با درخواست اولیای دم و مدارک موجود در پرونده قضات حکم بر قصاص صادر کردند. بدین ترتیب پرونده وی با تأیید این حکم در دیوان عالی کشور، برای اجرا به دادسرا ارجاع و شمارش معکوس برای اجرای حکم آغاز شد. مدتی بعد او پای چوبه دار رفت اما زمانی که طناب به دور گردن او انداخته شد، التماس های پسر جوان و تلاش واحد صلح و سازش به نتیجه رسید و اولیای دم به او مهلت دادند.

اما این پایان کابوس پسر جوان نبود چرا که مدتی بعد باز هم اولیای دم خواهان قصاص شده و جلسات صلح و سازش نیز به نتیجه نرسید. به درخواست اولیای دم بار دیگر نام زندانی در فهرست اجرای حکم قرار گرفت.

وقتی پسر جوان به سوییت منتقل شد، وی که خودش را در پایان خط می دید شروع به نوشتن وصیت نامه کرد و خواست که اعضای بدنش را بعد از مرگ اهدا کنند و از کسانی که اعضای بدن او را می گیرند، خواست تا برای آرامش روح مقتول دعا کنند و با انجام کارهای خیر و خداپسندانه باعث شادی روح وی شوند.

بعد از ارائه وصیت نامه به مسئول زندان، پسر جوان با قدم های لرزان به چوبه دار نزدیک شد. اما اولیای دم که از متن وصیت نامه او مطلع شده بودند، در اقدامی خداپسندانه از قصاص او صرف نظر کردند. مادر مقتول گفت: من هرگز تصور نمی کردم که قاتل فرزندم چنین تصمیمی بگیرد و برای خیرات پسرم چنین کاری کند. من به حرمت پیامبر و به خاطر رضای خدا از قصاص گذشت کردم.

با بخشش اولیای دم، پسر جوان به زندگی برگشت و از آنجایی که او 9 سال در زندان بود، با گذشت اولیای دم به زودی از زندان آزاد خواهد شد.