مدیر پایگاه میراث جهانی گنبد سلطانیه با بیان اینکه کاوش های گنبد سلطانیه تا پایان ماه جاری ادامه دارد، گفت: در برخی رسانه ها خبری مطرح شد مبنی بر اینکه آرامگاه اولجایتو پیدا شده که چنین چیزی صحت ندارد.

به گزارش تسنیم، ابوالضل عالی درباره آخرین وضعیت کاوش گنبد سلطانیه اظهار کرد: آخرین کاوش های گنبد، به 10 یا 17 سال پیش باز می گردد که این مهم هم اکنون بخش جنوب غرب را در بر می گیرد.

مدیر پایگاه میراث جهانی گنبد سلطانیه افزود: کاوش ها را در فضای بزرگی ایجاد نکردیم، اما در محدوده مد نظر به نتایج قابل توجهی دست یافته ایم.

او گفت: در ادامه کاوش باستان شناسی در محدوده موسوم به ابواب البر، بخش هایی از یک آرامگاه زیرزمینی در مجاورت گنبد سلطانیه کشف شد.

عالی تصریح کرد: با توجه به شواهد و مدارک موجود و نوشته های متون تاریخی، آرامگاه مربوط به دوره ایلخانی و اسکلت های کشف شده در آن احتمالا متعلق به خانواده سلطنتی ایلخانان مغول است.

مدیر پایگاه میراث جهانی گنبد سلطانیه با بیان اینکه هنور ناشناخته های زیادی در گنبد سلطانیه وجود دارد افزود: 12 هکتار ارگ گنبد سلطانیه را در بر می گیرد که کاوش ها صرفا در مقاطعی صورت گرفته است.

او با بیان اینکه برای کاوش های بیشتر ادامه این روند ضروری است تا اطلاعات تاریخی افزایش یابد خاطرنشان کرد: پژوهش ها با اخذ مجوز از سوی پژوهشگاه صورت می گیرد و از طرفی در صورت تخصیص اعتبار این کاوش در سال های آینده نیز ادامه می یابد.

مدیر پایگاه میراث جهانی گنبد سلطانیه با بیان اینکه کاوش های گنبد سلطانیه تا پایان ماه جاری ادامه دارد، گفت: در برخی رسانه ها خبری مطرح شد مبنی بر اینکه آرامگاه اولجایتو پیدا شده که چنین چیزی صحت ندارد.

گنبد سلطانیه، یکی از شکوهمندترین یادگارهای تاریخ ایران و جهان، چونان نگینی درخشان در دل دشت های زنجان می درخشد. این بنای سترگ که در قرن هشتم هجری به فرمان سلطان محمد خدابنده معروف به اولجایتو ساخته شد، نه تنها از نظر معماری و هنر اسلامی جایگاه بی بدیلی دارد، بلکه در زمره شاخص ترین نمادهای تمدن ایلخانی نیز شناخته می شود. عظمت و هیبت این گنبد آجری که ارتفاع آن به بیش از 50 متر می رسد و قطر دهانه داخلی آن از 25 متر فراتر می رود، قرن هاست نگاه هر بیننده ای را خیره ساخته و پژوهشگران هنر و معماری را به تحسین وا داشته است.

آنچه گنبد سلطانیه را از بسیاری دیگر از آثار تاریخی متمایز می سازد، نه تنها ابعاد عظیم و فن آوری پیشرفته ای است که در ساخت آن به کار رفته، بلکه جایگاهی است که در پیوند میان تاریخ، فرهنگ، سیاست و مذهب ایران ایفا کرده است. این گنبد بزرگ ترین گنبد آجری جهان به شمار می رود و هنوز پس از گذشت بیش از هفتصد سال، پابرجا و استوار ایستاده است. انتخاب شهر سلطانیه به عنوان پایتخت ایلخانیان و احداث چنین بنای باشکوهی در دل آن، نشانه ای روشن از قدرت و ثبات حکومت وقت بود؛ بنایی که قرار بود آرامگاه سلطانی قدرتمند و یادگاری جاودانه از شکوه عصر ایلخانی باشد.

ثبت این اثر بی همتا در فهرست میراث جهانی یونسکو در سال 1384، بار دیگر اهمیت جهانی گنبد سلطانیه را یادآوری کرد. این بنا نه تنها بخشی از هویت تاریخی و فرهنگی مردم ایران است، بلکه نمونه ای کم نظیر از نبوغ معماری اسلامی به شمار می رود که تأثیر آن بعدها در ساخت بناهای بزرگی همچون گنبد تیموریان در سمرقند و حتی گنبدهای رنسانسی اروپا مشهود است.

امروز، گنبد سلطانیه تنها یک بنای تاریخی نیست؛ بلکه روایتی زنده از هفت قرن تاریخ، هنر، دین و سیاست ایران است. بازدیدکنندگان هنگام ورود به این مجموعه عظیم، خود را در برابر شاهکاری می یابند که هر آجر آن قصه ای از شکوه و عظمت گذشته ایران زمین روایت می کند. این گنبد، همچنان پس از قرن ها، به عنوان یکی از شاخص ترین نمادهای معماری ایرانی اسلامی، ایستاده تا شاهدی زنده بر جاودانگی فرهنگ و هنر این سرزمین باشد.