اواسط شهریور سال 1403 زن جوانی در تماس با مرکز اورژانس تهران از مرگ همسرش خبر داد. وقتی تکنیسین های اورژانس به خانه وی در شرق تهران رفتند با مشاهده آثار چاقو روی بدن مرد جوان مرگ او را مشکوک اعلام کردند و پلیس را در جریان قرار دادند.

به گزارش ایران، با حضور مأموران و بازپرس کشیک ویژه قتل در محل، زن جوان به عنوان تنها کسی که در محل حضور داشته بازداشت شد. در ادامه دوربین های مداربسته محل مورد بازبینی قرار گرفت و مشخص شد هیچ فرد دیگری به خانه آن ها رفت وآمد نداشته است.

زن جوان در بازجویی های اولیه گفت: من آرایشگاه بودم وقتی برگشتم همسرم هم به خانه آمد، مقداری خرید کرده بود اما به یکباره حالش بد شد و من ناگهان متوجه آثار ضرب و جرح روی بدنش شدم. متهم در بازجویی بعدی حرفش را تغییر داد و مدعی شد: برای گرفتن غذا از خانه خارج شدم و وقتی برگشتم دیدم وسایل خانه به هم ریخته است و همسرم خونین از درد به خودش می پیچد.

پس از این اظهارات متناقض پلیس اتهام مباشرت در قتل عمدی را به متهم تفهیم و در نهایت نیز زن جوان به قتل شوهرش اعتراف کرد و در تشریح ماجرا گفت: همسرم عکس ها و تصاویر مستهجنی از خودش در گوشی نگه می داشت. وقتی علتش را می پرسیدم جواب درستی به من نمی داد و این موضوع مرا ناراحت کرده بود. روز حادثه در حال باز کردن بسته مواد مخدر شیشه بود که به او اعتراض کردم اما به من حمله کرد. من هم چاقو را گرفتم و یک ضربه زدم و بعد هم با اورژانس تماس گرفتم.

متهم در ادامه با ابراز ندامت از این کار درباره انگیزه اش گفت: هیچ دلیل خاصی نداشتم و فقط برای دفاع از خودم این کار را کردم. البته به تازگی عمویم فوت کرده بود و ناراحتی این موضوع هم عصبانیتم را دوچندان کرده بود. با مشخص شدن موضوع اولیای دم با حضور در دادسرا خواستار قصاص متهم شدند. با تکمیل تحقیقات برای زن جوان به اتهام مباشرت در قتل عمدی کیفرخواست صادر و پرونده برای رسیدگی به شعبه 12 دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.