عزیز غضنفری جانشین معاون سیاسی سپاه، در وبسایت بصیرت متعلق به معاونت سیاسی سپاه پاسداران، نوشت:این روزها که موضوع فعال سازی مکانیسم ماشه و پیامدهای آن به خبر اول رسانه ها تبدیل شده است، برخی می کوشند بگویند تازه داریم به دوره سعید جلیلی برمی گردیم! این کار از دو جهت مضر به حال کشور محسوب می شود.

اولاً خود سبب ایجاد اختلاف و تفرقه درون کشور می گردد؛ مخاطب اتحاد مقدس که رهبر معظم انقلاب اسلامی فرمودند همه جریان های سیاسی هستند نه فقط یک گروه و جریان خاص. ثانیاً مطابق با واقع نیست و روایتی مخدوش به حساب می آید.

ایران از پاییز 82 علیرغم این که اجرای داوطلبانه پروتکل الحاقی را پذیرفته بود و با وجود توافق پاریس در آبان 83 با تروییکای اروپا و تعلیق غنی سازی و پلمپ مراکز هسته ای، تا سال 84 یعنی پایان دولت اصلاحات، در شگفتی تمام، هفت قطعنامه در شورای حکام دریافت کرد. یعنی در حالی که تمام مراکز هسته ای تعلیق و تعطیل بود، علیه ایران 7 قطعنامه صادر کردند. این عجیب نیست؟!

در مرداد 84 یعنی در واپسین روزهای دولت خاتمی همه مراکز هسته ای ایران فک پلمپ شد و در پی این اقدام ایران، بهمن 84، پرونده ایران به شورای امنیت ارجاع شد. نکته مهم در این جا آن است که آن چه سبب ارجاع پرونده ایران به شورای امنیت سازمان ملل و صدور قطعنامه های 6 گانه شد، نه روی کار آمدن دولت احمدی نژاد و یا مسئولیت لاریجانی و جلیلی در دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی، بلکه فک پلمپ صورت گرفته در دولت خاتمی و اقدامات بعدی در بخش هسته ای کشور بود؛ که همه آنها اقداماتی درست و اصولی نیز محسوب می شود.

نکته بعدی این که تصویب قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل در دوره مسؤلیت سعید جلیلی هیچ انطباقی با واقعیت ندارد. سه قطعنامه از 6 قطعنامه های شورای امنیت (1737، 1747 و 1803) در دوره علی لاریجانی به تصویب رسید. اما در این دوره صنعت هسته ای کشور به اوج شکوفایی خود رسید. دستاوردهای این دوره در سال 94 به عنوان امتیاز به طرف غربی داده شد، تا آنها نیز تحریم های ظالمانه را برطرف کنند!

در انتها باید توجه کرد که مسیر هسته ای در ادوار گذشته بر اساس تصمیمات کشور که عمدتاً در شورای عالی امنیت ملی به تصویب و تأیید رسیده صورت گرفته است. چه تعلیق توسط دولت خاتمی، چه پیشرفت چشمگیر هسته ای در دولت احمدی نژاد و چه برجام در دوره روحانی صرف نظر از همه دیدگاه های موافق و مخالف حول و حوش آنها، جمع بندی نهایی کشور در آن ادوار بوده است؛ لذا این که حالا بیاییم و آن تصمیمات را به محلی برای اختلافات و منازعات جدید تبدیل کنیم، بر هم زننده اتحاد مقدس و خطایی جبران ناپذیر در این مقطع زمانی سرنوشت ساز تلقی می شود.

تردیدی وجود ندارد که با اتحاد مقدس که رهبر معظم انقلاب تأکید کردند با کمترین هزینه و بلکه به توفیق الهی با موفقیت از این مقطع حساس عبور خواهیم کرد. با اتحاد مقدس، پیروزی ملت ایران قطعی است.