فرارو- غلامرضا تختی یکی از مهم ترین و موفق ترین ورزشکاران تاریخ ایران است. علاوه بر این نام او در فرهنگ مردم ایران با پهلوانی و جوانمردی گره خورده است. زندگی پرفراز و نشیب تختی، تا همین امروز هم برای بسیاری کنجکاوی برانگیز و در عین حال مبهم است.

به گزارش فرارو، مرگ غلامرضا تختی باعث به وجودآمدن حواشی بسیار زیادی شد. پهلوانی که در اوج جوانی و محبوبیت بود، به ناگاه به زندگی خودش پایان داد. مرگ تختی، گمانه زنی های بسیاری را به وجود آورد. تعداد زیادی از این گمانه زنی ها تا همین امروز هم به نتیجه مشخصی نرسیده اند. با این حال نکته های کمترشنیده شده ای در مورد زندگی و مرگ تختی وجود دارد. این نکته ها می توانند سرنخ های مهمی برای گره کشایی از ابهامات در مورد او باشند.

غلامرضا تختی در 5 شهریور 1309 در محله خانی آباد تهران متولد شد. پدر او رجب خان و مادر او صغری خانم هر دو از اهالی سنتی تهران بودند. پدر بزرگ تختی، حاج قلی، از کسبه شناخته شده تهران بود. حاج قلی، در دکانش روی تخت بلندی می نشست و به همین دلیل به حاج قلی تختی معروف شده بود. همین لقب بعدها به عنوان نام فامیلی خاندان تختی انتخاب شد. پدر تختی در اطراف راه آهن تهران یخچال طبیعی داشت. او، بعد از طرح تکمیل راه آهن تهران، به دلیل حضور زمین هایش در طرح، مجبور شد آن ها را به دولت بفروشد.

تختی از همان روزهای نوجوانی به ورزش های زورخانه ای رو آورد، اما بعد از مدتی ناکامی در این ورزش، کشتی را آغاز کرد. در جوانی با عضویت در تیم کشتی پولاد، مدتی زیر نظر حبیب الله بلور تمرین کرد. با عضویت در این باشگاه، حضور تختی در میادین ورزشی شمایل حرفه ای تری به خود گرفت؛ از همین جا بود که با کسب عنوان قهرمانی کشور به عضویت تیم ملی کشتی درآمد و راهی مسابقات جهانی هلسینکی شد. او در این مسابقات درخشید و توانست با مدال نقره مسابقات جهانی به ایران بازگردد.

تختی با کسب دو نقره و یک طلای المپیک، برای سال ها پرافتخارترین ورزش کار ایرانی در مسابقات المپیک بود. او همچنین دو طلا و نقره جهانی و یک طلای مسابقات آسیایی را در کارنامه اش دارد.

غلامرضا تختی در آبان ماه سال 1345 با شهلا توکلی ازدواج کرد. حاصل اتزدواج تختی پسری به نام بابک است. ازدواج، زندگی تختی به کلی تغییر داد. رفته رفته مشکلات خانوادگی تختی با همسرش بالا گرفت و این مسئله روح او را بیشتر از همیشه آزرده کرد.

تختی از اعضای اصلی حزب زحمتکشان ایران و جریانی موسوم به نیروی سوم بود. او همچنین از طرفداران دکتر محمد مصدق، نخست وزیر ایران بود. در ادامه تختی به احزاب سوسیالیست ایران نیز پیوست و مدت های در این احزاب فعالیت کرد.

فراز و نشیب های زندگی، تختی را به پرتگاه خودکشی رساند. او نهایتا در تاریخ 17 دی 1346 در هتل آتلانتیک تهران به زندگی خودش پایان داد. مرگ او، حواشی بسیاری زیادی به وجود آورد. خودکشی مردی که با روحیه اجتماعی بالایی که داشت شناخته می شد، کشور را در بهت فرو برد.

به محض انتشار خبر مرگ تختی، گمانه زنی ها در مورد او و دلایل احتمالی مرگش بالا گرفت. عده ای خبر خودکشی تختی را تکذیب کردند و مرگ او را مرتبط با حکومت پهلوی دانستند. عده ای دیگر مشکلات خانوادگی تختی را دلیل برای خودکشی اش قلمداد کرده و بسیاری نیز بی کاری و طرد تختی از میادین کشتی را دلیلی برای خودکشی به شمار آوردند.

روزنامه کیهان در 18 دی 1346، دلیل خودکشی تختی را مشکلات خانوادگی دانست؛ علاوه بر این، ناکامی های تختی در میادین ورزشی در اواخر عمرش را نیز از عوامل تشدیدکننده احتمال خودکشی تختی قلمداد کرد.

محمد بلوری از روزنامه نگاران مطرح دهه چهل، بعدها در مصاحبه ای گفت: برایم باورکردنی نبود که یک قهرمان ملی تا این حد از زندگی ناامید شود که خودکشی کند. در آن زمان شایعه شده بود که ساواک تختی را کشته است و اگر ما اعلام می کردیم که او خودکشی کرده است، متهم به همکاری با ساواک برای کتمان حقیقت ماجرا می شدیم اما واقعیت ماجرا این بود که دست نوشته وصیت وی و قرص های کنار جنازه اش، همگی تأیید بر خودکشی کردن تختی داشت.

سال ها بعد و در سال 1397، بابک تختی، فرزند غلامرضا تختی نیز مرگ پدرش را خود کشی دانست. بابک تختی ضمن اینکه جلال آل احمد را مقصر شایعات به وجودآمده در مورد پدرش معرفی کرد، در این باره توضیح داد: تختی را نکشتند. من تصور می کنم تختی رفته بود هتل به این امید که شاید یکی سراغش بیاید و نجاتش بدهد. وگرنه می توانست برود باغ خودش. تختی آگاهانه دست به این انتخاب زد. نمی توانست پیش بینی کند که 11 سال بعد انقلاب خواهد شد و آقای ساعد (مدیر هتل) دچار گرفتاری می شود وگرنه در هتل این کار را نمی کرد.

محمد عرب از دوستان نزدیک تختی نیز، علت مرگ او را خودکشی دانست و مرگ او را ناشی از استعمال همزمان قرص آسپرین و تریاک قلمداد کرد.

جمشید مشایخی نیز که از دوستان نزدیک غلامرضا تختی بود، در مصاحبه ای در سال 1397، دلیل مرگ تختی را خودکشی به دلیل مشکلات خانوادگی دانست. همچنین خسرو معتضدی نیز با با تایید خودکشی تختی، جلال آل احمد را بابت دامن زدن به شایعه قتل تختی مورد ملامت قرار داد.