در این لحظه بازیکن ذوب‌آهن با یک حرکت انفجاری از میان سه بازیکن استقلال عبور می‌کند؛ اندونگ و رضاییان در جاگیری و تکل ناکام می‌مانند، چشمی نظاره‌گر است و توپ جلو انداخته می‌شود.

اینجا همه نگاه‌ها به سهرابیان بود؛ او حدود دو متر با بازیکن حریف فاصله  فاصله داشت و با توجه به فاصله کم با توپ، بهترین موقعیت برای قطع جریان بازی و دفع خطر در اختیارش بود. 

منتهی سهرابیان نه سرعت واکنش لازم را داشت و نه تمرکز کافی برای زدن توپ. توپ از جلوی پایش به بدترین شکل ممکن عبور کرد و وقتی فرصت را از دست رفته دید، مرتکب خطا شد. همان خطایی که با ضربه ایستگاهی تبدیل به گل شد و شرایط بازی را برای استقلال سخت‌تر کرد.

این صحنه، اوج یک شب پر از لغزش برای سهرابیان بود؛ شبی که در آن بی‌دقتی، عدم تمرکز و ضعف در تصمیم‌گیری دفاعی او به استقلال ضربه‌ای مهلک زد.

منبع: روز نو