احمد زیدآبادی در یادداشتی در روزنامه هم میهن نوشت: در اقدامی غیرمترقبه، دولت استرالیا به سفیر ایران در کانبرا هفت روز مهلت داده است که به همراه چند تن از همکارانش خاک آن کشور را ترک کنند. استرالیا همچنین فعالیت سفارت خود در تهران را به حالت تعلیق درآورده و کارکنان سفارتش را به کشوری ثالث فرستاده است.

آنتونی آلبانیزی، نخست وزیر استرالیا دلیل این اقدام را دست داشتن سفارت ایران در اقدامات یهودستیزانه در خاک کشورش اعلام کرده است. در ماه های گذشته، اعتراض ها نسبت به ادامه جنگ اسراییل علیه نوار غزه در استرالیا به شدت بالا گرفته است.

در هفته گذشته، ده ها هزار نفر با تجمع بر روی پل بندر سیدنی، ضمن محکوم کردن کشتار مردم غزه و گرسنگی دادن آن ها توسط اسراییل، خواستار پایان فوری جنگ و ارسال کمک های بشردوستانه به نوار غزه شدند. در عین حال، طی ماه های اخیر حملاتی به برخی مراکز یهودیان در خاک استرالیا صورت گرفته است.

سازمان اطلاعات امنیتی استرالیا مدعی دخالت ایران در دو مورد از این حملات شده و پای سپاه پاسداران را به میان کشیده است. آلبانیزی وعده داده است که بر همین اساس، نام سپاه پاسداران را به فهرست گروه های تروریستی اضافه خواهد کرد.

اسماعیل بقایی، سخنگوی وزارت خارجه جمهوری اسلامی، در واکنش به اتهامات دولت آلبانیزی، آن ها را نادرست دانسته و تأکید کرده است: مفهومی با عنوان یهودی ستیزی در فرهنگ و تاریخ ما جایی ندارد و این پدیده و مفهوم یک پدیده غربی و اروپایی است.

دولت چپ میانه استرالیا در حالی روابط کشورش با تهران را دستخوش تلاطمی بی سابقه کرده که طی هفته های اخیر، روابطش با دولت بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسراییل به طرز فزاینده ای رو به تشنج گذاشته است. تشنج در روابط دو طرف، هنگامی آغاز شد که دولت آلبانیزی از تصمیم خود برای به رسمیت شناختن کشور مستقل فلسطینی در جریان اجلاس سالانه مجمع عمومی سازمان ملل در ماه سپتامبر سال جاری در نیویورک خبر داد.

نتانیاهو نسبت به این خبر واکنش خشمگینانه ای از خود نشان داد و با توصیف آلبانیزی به عنوان سیاستمداری ضعیف او را به خیانت به اسراییل و رها کردن یهودیان استرالیا متهم کرد. در واکنش به این حمله، یکی از اعضای دولت استرالیا خطاب به نتانیاهو اعلام کرد که قدرت یک حکمران به تعداد افراد بی گناهی که می کشد و گرسنگی می دهد، بستگی ندارد!

به نظر می رسد تصمیم دولت آلبانیزی برای اخراج سفیر ایران از کانبرا با تشنج در روابطش با اسراییل بی ارتباط نباشد.

سخنگوی وزارت خارجه جمهوری اسلامی در اشاره ای ملایم به همین موضوع گفته است: ما فکر می کنیم این اقدام علیه ایران که اقدام علیه دیپلماسی و روابط دو ملت است، در راستای جبران اندک اقداماتی است که طرف استرالیایی علیه رژیم صهیونیستی داشته است.

در نگاه نخست، ظاهراً استرالیا به قصد ایجاد توازنی منفی بین روابطش با تهران و تل آویو، به اخراج سفیر ایران و تهدید به گنجاندن نام سپاه پاسداران در فهرست گروه های تروریستی اقدام کرده است، اما شاید ماجرا عمیق تر از این باشد.

به نظر می رسد کشورهای متحد غربی از اینکه در دفاع از فلسطینی های نوارغزه و کرانه باختری در برابر تهاجم بی رحمانه ارتش اسراییل و ساکنان شهرک های یهودی نشین، منفعل و دست بسته ظاهر شده اند، احساس شرم و حقارت می کنند. آن ها که به دلیل حمایت قاطعانه دولت ترامپ از اسراییل، ابزاری برای فشار علیه دولت نتانیاهو در دست ندارند، به رسمیت شناختن دولت مستقل فلسطینی را برای جبران این انفعال در دستور کار خود قرار داده اند.

با آنکه به نظر نمی رسد شناسایی رسمی کشور فلسطینی بر روی کاغذ، عملاً تأثیری بر وضعیت کرانه باختری و نوار غزه به جا بگذارد، با این حال، همین حرکت حقوقی نیز با مخالفت آمریکا و واکنش هیستریک دولت نتانیاهو روبه رو شده است. از این رو، متحدان غربی برای آنکه حرکت خود را در این زمینه متوازن نشان دهند، سیاست خود را علیه جمهوری اسلامی به عنوان حامی اصلی حماس و دشمن شماره یک اسراییل تشدید کرده اند تا از فشار دولت های ترامپ و نتانیاهو علیه خود بکاهند.

برنامه کلی ظاهراً این است که اقداماتی برای تغییر بنیادی سیاست جمهوری اسلامی علیه اسراییل و وادارکردن دولت نتانیاهو به نرمش در برابر فلسطینی ها به قصد ایجاد نظم و آرایش تازه ای در خاورمیانه صورت گیرد.

مشکل اما این است که اقدامات آن ها علیه ایران از نوعِ اخراج سفیر و فعال کردن مکانیسم ماشه و تشدید تحریم هاست اما حرکت آنان علیه اسراییل از امضای چیزی بر روی کاغذ فراتر نمی رود!