فرارو- بَسران جوگی، زن 60 ساله، با آسیاب کردن زغال و چند قطره شیر بز، به چهره دو خواهر خردسال پاکستانی خیره می شود که آماده دریافت نخستین خالکوبی های خود هستند. این رسم که در روستاهای هندو در مرز جنوبی با هند رواج دارد، از دیرباز توسط زنان مسن انجام می شود و آن ها با سوزن نقش هایی ظریف روی صورت، دست و بازوی نسل های جوان می زنند.

به گزارش فرارو، جوگی به دوستش که سوزن به دست گرفته می گوید: اول دو خط مستقیم بین ابروها بکش… حالا سوزن را آرام در امتداد خط فرو کن تا خون بیاید.

پوجا شش ساله با وجود درد جزیی، هنگام کشیده شدن دایره ها و مثلث های کوچک روی چانه و پیشانی اش، واکنشی نشان نمی دهد. در کنارش، چَمپا خواهر هفت ساله اش با هیجان اعلام می کند: من هم آماده ام.

اما در سال های اخیر، با گسترش ارتباط جوامع هندو در مناطق روستایی پاکستان مسلمان نشین با شهرها، بسیاری از دختران جوان دیگر تمایلی به این روش های قدیمی نشان نمی دهند.

دورگا دانشجوی 20 ساله علوم کامپیوتر از شهر بادین، می گوید: این نشانه ها ما را از دیگران متمایز می کند. نسل ما دیگر آن ها را دوست ندارد. در عصر شبکه های اجتماعی، دختران از خالکوبی های صورت پرهیز می کنند چون فکر می کنند ظاهرشان متفاوت یا نازیبا می شود.

خواهرش نیز این رسم را نپذیرفته و می گوید: اگر هنوز در روستا زندگی می کردیم، شاید روی صورت یا بازوهایمان این نقش ها را داشتیم.

در پاکستان تنها 2 درصد جمعیت 240 میلیونی را هندوها تشکیل می دهند که بیشترشان در مناطق روستایی ایالت سند زندگی می کنند.

موکش مگوار فعال هندو می گوید: نسل جوان نمی خواهد در انظار عمومی فوراً به عنوان هندو شناخته شود. ما نمی توانیم دختران را مجبور به ادامه این رسم کنیم. اما متأسفانه شاید نسل ما آخرین کسانی باشیم که این خالکوبی ها را بر صورت و بدن زنان ببینیم.

اگرچه بسیاری معنای دقیق این نقش ها را به یاد نمی آورند، اما انسان شناسان آن را میراثی چندصدساله می دانند و در گذشته برای شناسایی اعضای یک جامعه و دفع ارواح خبیث به کار می رفتند.

جوگی، که کارش را روی صورت خواهران کوچک به پایان می برد، می گوید: این رسم اجدادی زیبایی زنان را بیشتر می کند. دلیل خاصی ندارد، سال هاست ادامه پیدا کرده و شوق ماست.

خالکوبی ها ابتدا به رنگ سیاه پررنگ هستند و سپس به سبز تیره درمی آیند اما تا پایان عمر باقی می مانند.