فرارو- طناز سادات حسینی فر، اکنون تهران به پایتخت جراحی های زیبایی خاورمیانه تبدیل شده است.

به گزارش فرارو، آخرین آمارها نشان می دهد که 90.7 درصد افرادی که برای جراحی های زیبایی به کلینیک ها مراجعه می کنند زن هستند. درواقع رشد بی وقفه تمایل به تغییر ظاهر و استانداردهای زیبایی شناسانه، زنگ خطری برای سلامت اجتماعی و فرهنگی جامعه ایران به صدا درآورده است.

روند رو به رشد علاقه به جراحی های زیبایی در نگاه اول شاید یک انتخاب فردی یا سبک زندگی به نظر برسد. اما وقتی عمل هایی مثل رینوپلاستی، تزریق چربی و لیفت صورت به بخش ثابتی از زندگی روزمره بدل شده اند دیگر نمی توان از یک مسئله شخصی سخن گفت.

در این نقطه وسواس برای رسیدن به معیارهای زیبایی شکلی جمعی گرفته است. در این خصوص رییس انجمن جراحان دهان، فک و صورت ایران گفت: اگر فرد بعد از جراحی زیبایی، به زندگی عادی و جامعه برگردد؛ هیچ اشکالی ندارد و حتی می تواند به اعتماد به نفس فرد کمک کند. اما، تخریب صورت با عارضه هایی برای فرد و جامعه همراه خواهد شد. اما دلیل اصرار برای عمل های جراحی چیست؟

یک پزشک زیبایی گفت: برخی بیماران برای جا گرفتن در ظرفی از پیش تعریف شده، نه تنها سلامت، بلکه هویت خود را قربانی می کنند.

گفته شده که تحصیلات بالا، وضعیت تأهل، سن و جنسیت مهم ترین عوامل گرایش به جراحی های زیبایی اند. اما پشت همه این داده ها، واقعیتی دیگر وجود دارد؛ زنان برای دیده شدن در فضای رقابتی اجتماعی و شغلی، برای شبیه شدن به تصاویر اینستاگرامی سلبریتی ها، یا حتی برای فرار از برچسب های منفی فرهنگی، به تیغ جراح پناه می برند.

یک فوق تخصص جراحی پلاستیک با تأکید بر نقش محیط و توصیه های اطرافیان در تصمیم گیری افراد برای جراحی زیبایی گفت: گاهی فرد در ابتدا نیازی به عمل احساس نمی کند، اما تحت تأثیر پیشنهادها و فشارهای بیرونی دچار وسواس فکری می شود و در نهایت به جراحی تن می دهد. برخی روانشناسان نیز معتقدند این موضوع لزوماً به ضعف شخصیت فرد مربوط نیست، بلکه بازتابی از فشارهای اجتماعی و فرهنگی است که معیارهای خاصی از زیبایی را به افراد تحمیل می کنند.

ظرف های زیبایی را چه کسی تعیین می کند؟ در سطح فردی، شاید هر زن یا مرد تصور کند آزادانه تصمیم گرفته است. اما در واقعیت، این معیارها از سوی شبکه ای پیچیده از رسانه ها، اینفلوئنسرها، کلینیک های زیبایی و حتی صنایع مرتبط با محصولات آرایشی به وجود می آیند.

پژوهشی از دانشگاه تهران نشان می دهد که بیش از دوسوم زنان 20 تا 40ساله تهرانی تحت تأثیر تصاویر منتشرشده در شبکه های اجتماعی به جراحی زیبایی فکر کرده اند. معیارهایی که غالباً بر اساس مدل های غربی و هالیوودی تعریف می شوند: بینی کوچک، صورت متقارن، بدن لاغر و بدون چربی. نکته این است که هالیوود نیز در جریان جدیدی قرار گرفته است و در حال اصلاح معیار زیبایی ترویج شده است. به غیر از هالیوود برخی از کشورهایی آسیایی نیز در تلاش هستند الگوی جدیدی برای ظاهر و چهره ارائه دهند.

دکتر مهری موسوی، مشاور خانواده در این خصوص گفت: در دهه های اخیر، اقدامات زیبایی تبدیل به یک اپیدمی و مافیا شده است. اما به لحاظ روانی این موضوع، ریشه های مختلفی دارد که ازمهم ترین آن می توان به ضعف وکمبود اعتماد به نفس خصوصا بین خانم ها اشاره کرد.

جامعه شناسان معتقدند جامعه ای که در آن اعتماد به نفس به ظاهر گره خورده، در بلندمدت دچار فرسایش فرهنگی و روانی می شود.

در فیلم خواهرناتنی زشت الویرا خواهر سیندرلا در رقابتی بی رحمانه با خواهرش، انگشتان پایش را می برد تا کفش سیندرلا اندازه پایش شود. استعاره ای تلخ از واقعیتی که در خیابان ها هم می توان دید؛ قربانی شدن برای رسیدن به ظرفی از پیش تعیین شده.