در حالی که افغانستان این روزها چهارمین سالگرد روی کار آمدن طالبان را پشت سر می گذارد، موضوع مدیریت منابع آبی و ساخت سدها به یکی از مباحث حساس در روابط این کشور با همسایگانش تبدیل شده است.

به گزارش ایسنا به نقل از الجزیره، در همین راستا، ملا عبداللطیف منصور وزیر انرژی و آب دولت سرپرست افغانستان ضمن تشریح سیاست های آبی دولت، موضع کابل در قبال ایران را بیان کرد.

وی گفت: افغانستان یک توافق نامه با ایران درباره رودخانه هلمند دارد. اما زمانی که خشکسالی شدید حاکم است، حتی مردم نیمروز و هلمند که در مسیر همین رودخانه زندگی می کنند از کمبود آب رنج می برند. طبیعی است که در چنین شرایطی اولویت با مردم خودمان است.

او افزود که رودخانه هلمند پس از عبور از مسیر طولانی تا سد کمال خان در نیمروز، در بیشتر مواقع خشک می شود و اگر هم آبی در آن جریان یابد، پیش از رسیدن به مرز در شنزارها فرو می رود یا تبخیر می شود.

منصور تصریح کرد: وقتی آب کافی در دسترس قرار می گیرد، ایران سهم خود را طبق توافق نامه دریافت می کند. امسال نیز چنین شد. اما نمی توان از کشوری که خودش با خشکسالی دست و پنجه نرم می کند انتظار داشت فراتر از توانش آب برساند.

وزیر انرژی و آب دولت سرپرست افغانستان در ادامه با یادآوری سابقه همکاری های گذشته گفت: در زمان ظاهرشاه در افغانستان، آب فراوان وجود داشت و حتی ایران درخواست کرد که افغانستان با هزینه ایرانی ها سدهایی برای مهار و تنظیم جریان آب بسازد. ایران در آن دوره پیشنهاد داد 2 میلیارد دلار برای کنترل سیلاب ها هزینه کند. امروز اما شرایط کاملا برعکس است؛ کم آبی گسترده شده و مردم نیمروز هم صدا با ایرانی ها از بی آبی شکایت دارند. در چنین وضعیتی طبیعی است که ما ناچار باشیم اولویت را به مردم خود بدهیم.

او با تاکید بر این نکته که کابل به دنبال تنش با تهران نیست ، افزود: دولت افغانستان هیچ گاه نمی خواهد روابط خود با همسایگان، به ویژه کشورهای اسلامی، بر سر چنین مسائل کوچکی آسیب ببیند. ما همواره تلاش کرده ایم با توضیح شرایط به طرف مقابل، سوءتفاهم ها را رفع کنیم. هیأت ایرانی که به منطقه آمد، با چشم خود دید زمین ها خشک و مردم ناچار به کوچ شده اند.

منصور در این گفت وگو یادآور شد که تمام پروژه های سدسازی افغانستان تاکنون از بودجه ملی تأمین شده و هیچ کشوری، از جمله چین و ترکیه، نقشی در آن نداشته است.

وی ادامه داد: ما تاکنون 400 سد کوچک ساخته ایم و سدهای بزرگی همچون کمال خان، شاه وعروس، عمری و باشدان تکمیل شده اند. پروژه های دیگری نیز در هرات، تخار، بغلان و پکتیا در دستور کار قرار دارد.

او همچنین تأکید کرد که اولویت کابل نه تنها تأمین آب آشامیدنی و کشاورزی مردم است، بلکه گسترش تولید برق آبی نیز در برنامه قرار دارد.

منصور پیش بینی کرد تا سال 2032 افغانستان بتواند 10 هزار مگاوات برق از منابع مختلف تولید کرده و شبکه سراسری برق را در سراسر کشور گسترش دهد.