اسکلت کمابیش کامل این شکارچی دریایی که شبیه یک دلفین غول آسا توصیف شده، در منطقه ای دورافتاده در کویینزلند کشف شد. فسیل 7/1 متری یک ایکتیوسور که نزدیک 100 میلیون سال پیش بر دریای درون خشکی این منطقه سلطه داشت، در غرب کویینزلند کشف شد.

به گزارش فرادید، برآورد شده که نزدیک 90 درصد این اسکلت سالم باشد. این کشف زمانی انجام شد که کاساندرا پرینس استخوان کوچکی روی زمین یافت. او درباره این کشف گفته: ما در حال انجام کاری بودیم که به آن جمع آوری اِمو (emu) می گوییم؛ یعنی پیاده روی و جست وجوی سنگ هایی که ممکن است درونشان فسیل باشد. وقتی چیز کوچکی روی سطح پیدا می کنیم و اطرافش چیزی نیست، می دانیم بقیه اش زیر زمین است.

خانم پرینس که از این کشف بسیار هیجان زده بود، با اجازه ی صاحب زمین، سم دنیلز کاوش را ادامه داد. سپس دنیلز این فسیل را به موزه عصر دایناسورها اهدا کرد. پژوهشگران معتقدند این نمونه به گونه ی Platypterygius australis (پلاتیپتِریجیوس آسترالیس) وابسته است.

دیوید الیوت، بنیان گذار موزه گفته: این فسیل شاید کامل ترین ایکتیوسور کشف شده در استرالیا است. به نظر می رسد از هر نمونه ی دیگری کامل تر باشد. او افزود تأیید نهایی تنها پس از آماده سازی کامل فسیل ممکن خواهد بود، فرآیندی که به هزاران ساعت کار نیازمند است.

این اسکلت شامل ستون مهره ی کامل، باله ی چپ سالم، بخش هایی از باله ی راست، باله های عقبی نادر، بخشی از باله ی دمی و کمابیش جمجمه و تنه ی کامل می شود.

خانم پرینس سال 2023 این کشف را انجام داد و همراه خانواده اش در سال 2024 اسکلت را با دقت از دل زمین بیرون آورد. این فسیل اکنون به موزه منتقل شده و داوطلبان طی تابستان آن را آماده خواهند کرد تا در نیمه ی 2026 آماده نمایش شود.

الیوت می گوید این کشف نشان دهنده ی پشتکار خانم پرینس و خانواده ی فسیل یاب اوست. ما مشتاقانه منتظریم این بخش شگفت انگیز از ماقبل تاریخ استرالیا را با نسل های آینده به اشتراک بگذاریم.

ایکتیوسورها نزدیک 100 میلیون سال پیش شکارچیان اصلی دریای درون خشکی غرب کویینزلند بودند. اِسپِن نوتسن، دیرین شناس ارشد موزه ی استوایی کویینزلند گفته: نمونه های پیشین این گونه تنها سر یا بخشی از بدن را داشتند. اما این کشف به ما امکان می دهد تناسبات دقیق بدن را ببینیم. همچنین اگر سن فسیل را شناسایی کنیم، می توانیم بفهمیم شکل بدن در طول زندگی چگونه تغییر کرده و چه ارتباطی با بوم شناسی و شیوه ی حرکت این جانور داشته است.

او افزود بررسی محتویات معده ی ایکتیوسور می تواند داده های تازه ای درباره ی رژیم غذایی آن در کویینزلند به دست دهد.

نوتسن تأکید کرد فسیل های بسیاری هنوز در دل سرزمین های پهناور و دورافتاده ی کویینزلند پنهان هستند: کافیست وقت بگذاریم و روی زمین قدم بزنیم. باید تکه های کوچک را پیدا کرد و سپس کند و کاو کرد تا شاید اسکلت کامل را یافت. گاه شانس روی می آورد و گاه نه، اما بدون شک صدها یا حتی هزاران فسیل دیگر در این سرزمین ها در انتظار کشف هستند.