​جدال سپاهان و پرسپولیس در هفته دوم لیگ برتر ایران فراتر از یک مسابقه سه امتیازی بود. کری های شکل گرفته و رقابت تنگاتنگ دو تیم طی فصول اخیر از یک طرف، در کنار جدایی بحث برانگیز کاپیتان طلایی پوش به مقصد پرسپولیس از سوی دیگر و رقابت بین او و سیدحسین حسینی برای دستیابی به پیراهن شماره یک ملی، تنها بخشی از این جدال جذاب محسوب می شود.

هواداران سپاهان در پنجره تابستانی هرگز تصور نمی کردند که شماره یک محبوب خود را در اردوگاه رقیب ببینند و بحث فضای مجازی هواداری این تیم نیز حول این موضوع بود که شاید پیام نیازمند برای بازارگرمی بیشتر دور و بر باشگاه پرسپولیس در حال چرخ زدن است. اما رضا درویش در یکی از موفق ترین اقدامات نقل و انتقالاتی این تابستان پرحاشیه موفق شد یکی از کاپیتان های شکست ناپذیر رقیب در این دربی کلاسیک را سرخپوش کند.

هواداران سپاهان از همان لحظه رسمی شدن این خبر موج منفی خود را علیه این دروازه بان استارت زدند و محبوبیت گذشته کاملا جای خود را به نفرت و خشم داد. از انتشار کلیپ هایی مربوط به اشتباهات این دروازه بان طی دوران طولانی مدت حضورش در اصفهان که شاید بخشی از آنها طبیعی بود و اکنون اما صرفا برای نشانه ی خشم از این انتقال در حال پخش بودند تا وعده حضورش و استقبال ویژه از او بعد از اعلام قرعه کشی لیگ.

شاید این برخورد نسبت به آنچه که هواداران پرسپولیس در مقابل علیرضا بیرانوند به نمایش گذاشتند، اتفاق بزرگی تلقی نشود اما باید این موضوع را در نظر گرفت که مقابل شعارها و هیاهو و البته جو منفی هواداران سپاهان پیام نیازمند قرار گرفته بود؛ دروازه بان خوشنام و خوش اخلاقی که طی دوران فوتبالی اش هیچ کس رفتار عجیب و غیرحرفه ای از وی شاهد نبود و در همین پیراهن سپاهان نیز بعد از انتقاداتی تند در مقطعی، بغض کرده و با چشمانی اشکبار راهی رختکن شده بود تا احساسات اهالی فوتبال را برانگیزد و موردتحسین قرار گیرد.

اما برای هواداران سپاهان این جدایی باورکردنی نبود. آنها شاید انتظار محرم نویدکیای دیگری از پیام نیازمند داشتند. بازیکنی که بعد از حضور و درخشش در این تیم، پاسخ منفی به پیشنهادات رنگارنگ سرخابی ها و پایتخت بدهد.

همین مساله هم عاملی شد تا از همان پای پرواز که سرخ ها به فرودگاه اصفهان رسید، موج انتقادی به سمت پیام نیازمند خودنمایی می کرد. شاید بخشی از آن به این موضوع برمی گشت که هواداران سپاهان نیز تصور می کردند با شکل گیری جوی همانند آن چه که پرسپولیسی ها برای علیرضا بیرانوند در فصل گذشته شکل داده بودند، روحیه و تمرکز این دروازه بان نیز تنزل یافته و به یک نقطه امن برای نتیجه گیری آنها تبدیل شود.

نیازمند از رختکن پا به زمینی گذاشت که سال ها تمام سکوها به تشویق او می پرداختند اما اینبار شاهد هیاهو و واکنش های متفاوتی بود؛ باران اسکناس های تقلبی از یک سو و شعارهای تند و هو کردن ها از سوی دیگر، فضای متفاوتی برای او شکل داد. اما پیام به نظر می رسید در این بازی گوش هایش کاملا ناشنوا شده بود و بدون توجه و بااحترام همیشگی اش تمرین را دنبال کرد تا برای یک مسابقه بزرگ آماده شود.

بازی شروع شد و پرسپولیس مقابل موج حملات حریف قرار گرفت و اینبار شماره یک سرخ ها بود که تا پایان 100 و اندی دقیقه از این بازی کاملا خونسرد و حرفه ای و با واکنش هایی که شاید آخری را بتوان کاملا متمایز و در کلاسی بالا متصور بود، تیمش را در بازی نگه داشت. برای شماره یکی که طی سال های متمادی در دروازه مقابل حسرت پیروزی را برای پرسپولیس به جا گذاشته بود و رکوردی ویژه به نام خود کرده بود، این بازی فراتر از یک جنگ برای اثبات پیش رفت و او هم البته به خوبی از پس آن بر آمد. چه آنجایی که با بازی پای ویژه خود در میان سوت و هیاهوی کر کننده استادیوم، تیمش را به راه انداخت و چه با پروازهایش در محوطه امنی که در جریمه تیمش شکل داد و در نهایت باز همان واکنش خیره کننده. او برای مهار ضربه سر میلاد زکی پور که قطعا هیچ هواداری از پرسپولیس نمی خواست او نامش در بین گلزنان این بازی قرار داشته باشد. پیام نیازمند با قدم هایی مطمئن و با دنبال کردن توپ، درست همان جایی ایستاد که باید هم تیمی گلزن و جنجالی فصل گذشته اش در این رقابت را با مهار پای راستش ناکام می گذاشت.

یک سوپرواکنش بزرگ که باعث شد رکورد شکست ناپذیری اش در الکلاسیکوی فوتبال ایران اینبار با پیراهن پرسپولیس باقی بماند. دروازه بانی که تاکنون از دوران حضورش در سپاهان در این تقابل ها شکست ناپذیر بوده و طی این فصول تنها زمانی پرسپولیس طعم برد مقابل حریف اصفهانی را چشیده بود که یک بار کریستوفر کنت در دروازه طلایی پوشان حاضر شده بود. او از سال 97 تا به امروز مهره مطمئن سپاهان برای شکست نخوردن در این الکلاسیکو محسوب می شد ولی امشب با حضور در دروازه رقیب، این موفقیت را به اردوی قرمزها برد.

برای پیام اما همچنان این یک بازی خاص بود؛ اولین نمایش با پیراهن پرسپولیس با یک کلین شیت طلایی و در تقابل با سیدحسین حسینی به عنوان جانشین او در تیم قدیمی اش و رقابتی ویژه برای دستیابی به پیراهن شماره یک تیم ملی. او برنده همیشگی الکلاسیکو است و البته این پایان ماجرای نیازمند قرمزها نیست. او تشنه موفقیتی بزرگتر است که برای دستیابی به آن دل از زاینده رود کند. رویای او تازه شروع شده، عصر پرسپولیس با پیام نیازمند.