سال 1365 مزدا به سفارش فورد خودرویی کوچک و اقتصادی طراحی و تولید کرد که نامش را فستیوا گذاشتند. همان سال، شریک تجاری دیگر فورد یعنی کیا موتورز هم به صف تولیدکنندگان این محصول پیوست و نسخه ای از آن را با نام پراید راهی بازار کره جنوبی کرد.

به گزارش اکو ایران، پراید در اصل قرار بود خودرویی ارزان قیمت، کم مصرف و مناسب برای قشر متوسط باشد، اما هیچ کس حتی در خیال هم نمی توانست تصور کند که این خودرو قرار است چند دهه بعد، در کشوری دیگر به نماد صنعت خودروسازی بدل شود.

هفت سال پس از تولد پراید، پای این خودرو به ایران باز شد. ابتدا قرار بود مهمان موقتی خطوط تولید باشد و پس از مدتی جای خود را به محصولات مدرن تر بدهد؛ اما پراید چنان در تار و پود صنعت خودروی ایران ریشه دواند که دیگر خروجش غیرممکن به نظر می رسید. این خودرو مانند انسانی نامیرا، سالیان سال است که با وجود تغییر نسل ها و پیشرفت فناوری در دنیا، همچنان به حیات خود ادامه می دهد و از خط تولید خداحافظی نکرده است.

راز اصلی جاودانگی پراید، نسخه وانت آن بود. در سال 1392 سایپا با معرفی پراید 151 توانست نفس تازه ای به این پلتفرم سال خورده ببخشد. وانت پراید به دلیل قیمت پایین و کاربرد ساده اش، به سرعت به یکی از پرفروش ترین خودروهای کار در کشور تبدیل شد و این موفقیت به پراید عمری دوباره بخشید.

بسیاری گمان می کردند که با سخت تر شدن استانداردها و الزام های جدید ایمنی، دیگر سال 1403 سرانجام نقطه پایان زندگی پراید خواهد بود؛ اما ماجرا درست عکس آن پیش رفت. سایپا نه تنها پراید را کنار نگذاشت، بلکه نسخه ارتقایافته وانت آن را هم معرفی کرد تا نشان دهد جاودانگی این خودرو همچنان ادامه دارد.

پراید 151 جدید با تغییرات ظاهری جزیی مانند سپر جدید و چراغ دی لایت عرضه شد. امکاناتی همچون اتولایت، سنسور نور، سامانه کنترل پایداری (ESC) و دریچه گاز برقی هم به فهرست تجهیزات آن اضافه شده اند تا محصولی که ریشه در دهه 80 میلادی دارد، در سال 1404 هنوز به روز به نظر برسد.

البته در بخش فنی تفاوت زیادی ایجاد نشده است؛ تنها خروجی موتور اندکی تغییر کرده، به طوری که سه اسب بخار قدرت کمتر، دو نیوتن متر گشتاور بیشتر و مصرف سوخت کمی پایین تر دارد. با این حال، آنچه تقریبا قطعی است، افزایش قیمت محصول است.

به این ترتیب، داستان پراید و مشتقاتش همچنان ادامه دارد؛ داستانی که نشان می دهد در ایران بعضی خودروها نه تنها بازنشسته نمی شوند، بلکه با هر محدودیتی که سر راهشان قرار می گیرد، نسخه ای تازه تر و طولانی تر از عمر خود پیدا می کنند.