پرسپولیس فصل نقل وانتقالات را بسیار زودتر از دیگر مدعیان آغاز کرد و همین سرعت عمل در ابتدا امیدواری زیادی میان هواداران به وجود آورد. آن روزها به نظر می رسید که تیم می تواند با آرامش بیشتری وارد لیگ شود و پیش از رقبا، ترکیب خود را تکمیل کند. اما خیلی زود روندی که با انرژی آغاز شده بود، با توقف هایی همراه شد. در حالی که انتظار می رفت خریدها با برنامه ریزی دقیق ادامه پیدا کند، چند ایست ناگهانی و تاخیرهای غیرمنتظره باعث شد پرسش های تازه ای شکل بگیرد؛ به ویژه در پست های کلیدی که تعیین کننده مسیر یک فصل هستند.

جدایی احتمالی دورسون در این میان علامت سؤالی بزرگ ایجاد کرده است. اینکه چه کسی جای او را پر خواهد کرد و چه زمانی به تیم اضافه می شود، هنوز بی پاسخ مانده و هواداران با دلهره منتظر روشن شدن این ماجرا هستند.

خط حمله؛ نیازی فوری که نباید فراموش شود

دیدار نخست پرسپولیس در لیگ بیست وپنجم مقابل فجر سپاسی نشان داد که تیم همچنان در خط حمله ضعف دارد. صحنه ای که در ثانیه های پایانی با ضربه سر رضا شکاری از دست رفت، بار دیگر یادآور شد نبود یک مهاجم تمام کننده چقدر می تواند سرنوشت ساز باشد. در فوتبال حرفه ای، گاهی تنها همین یک گل تفاوت میان قهرمانی و ناکامی را رقم می زند.

تجربه سال های گذشته نیز ثابت کرده پرسپولیس هرگاه مهاجمی آماده در اختیار داشته، مسیر هموارتری در رقابت برای جام طی کرده است. به همین دلیل، جذب یک مهاجم کلاسیک و باتجربه، نه یک انتخاب بلکه ضرورتی فوری به نظر می رسد.

ماجرای ثبت قراردادها؛ فرصتی برای اصلاح

یکی از موضوعاتی که در روزهای اخیر بحث برانگیز شد، روند ثبت قراردادها بود. اینکه چرا این فرایند تا روزهای پایانی کش پیدا کرد، پرسشی است که هواداران به آن فکر می کنند. واقعیت این است که اگر این اقدام چند هفته زودتر صورت می گرفت، ایرادهای احتمالی زودتر آشکار می شد و کادر فنی می توانست با آرامش بیشتری تیم را آماده مسابقه کند.

با این حال، هنوز فرصت جبران وجود دارد. چنین تجربه هایی می تواند در ادامه فصل برای مدیریت باشگاه درس آموز باشد تا در مقاطع حساس، از تکرار اتفاقات مشابه جلوگیری شود.

میدان دادن به جوانان؛ راهی با صبر و حمایت

پرسپولیس همواره در پرورش استعدادهای جوان موفق بوده است. بازی دادن به براجعه در پست غیرتخصصی دفاع راست هرچند با اشتباهاتی همراه شد، اما نشان داد مربیان به آینده او باور دارند. طبیعی است که بازیکنان جوان در ابتدای مسیر با فراز و نشیب روبه رو شوند. نکته مهم این است که آن ها باید در فضایی حمایتی رشد کنند، نه اینکه زیر فشار بیش از حد افکار عمومی قرار گیرند.

نمونه های گذشته به خوبی نشان می دهد که بازیکنان مستعد اگر در آرامش و به دور از هجمه های فضای مجازی پیشرفت کنند، در آینده سرمایه های بزرگی برای تیم خواهند بود.

فضای پیرامونی؛ چالشی جدی تر از رقبا

بزرگ ترین خطر پیش روی پرسپولیس نه صرفاً مشکلات فنی یا مدیریتی، بلکه فضای پرتنشی است که اطراف تیم ایجاد شده است. نقدهای تند به مدیریت، فشارهای سنگین روی برخی بازیکنان و دودستگی در میان هواداران، همگی می تواند تمرکز تیم را از زمین مسابقه دور کند.

تجربه های فوتبالی نشان داده تیم هایی که توانسته اند آرامش و اتحاد درونی خود را حفظ کنند، حتی در سخت ترین شرایط هم موفق تر بوده اند. بنابراین اکنون بیش از هر زمان دیگر، پرسپولیس به همدلی و آرامش نیاز دارد؛ چه در میان مدیران و کادر فنی، چه در میان هواداران.

چشم انداز پیش رو؛ فرصت برای بازگشت

پرسپولیس در آغاز لیگ بیست وپنجم با مجموعه ای از چالش ها روبه روست؛ از نیاز فوری به تقویت خط حمله گرفته تا مدیریت فضای پیرامونی. اما این شرایط به معنای بسته شدن همه راه ها نیست. برعکس، اگر مدیریت باشگاه با تصمیم های به موقع و هوشمندانه شرایط را آرام کند، و اگر کادر فنی بتواند انرژی تیم را به سمت اهداف فنی هدایت کند، پرسپولیس همچنان شانس بالایی برای بازگشت به کورس قهرمانی خواهد داشت.

در نهایت، کلید موفقیت پرسپولیس در این فصل بیش از هر چیز در حفظ آرامش و اتحاد نهفته است. این تیم اگر بتواند بر فضای پیرامونی غلبه کند و تمرکزش را تنها روی زمین فوتبال بگذارد، همچنان می تواند رؤیای جام را در دسترس نگه دارد.