روزنامه اعتماد در یادداشتی با عنوان 1412 بدون آب به بحران جدی آب در سال های پیش رو و لزوم برنامه ریزی در این مورد حیاتی پرداخته است. این روزنامه در این زمینه نوشت: بارها گفته ایم که بحران در پیش است و اگر تدبیر نکنیم؛ سیلاب بحران آب، ما را با خود خواهد برد. بارها از بروز نقطه ناترازی قطعی و به چشم آمدن بحران آب در شوون مختلف زندگی در سال 1412 گفتم. بنا بر تحقیقات مختلف از جمله مرکز ملی مطالعات آب و کشاورزی اتاق ایران، متغیرهایی نظیر بارش، افزایش دما و مصرف، متغیرهایی هستند که رفتار خطی ندارند و ما بسیار زودتر از آن زمان با بحران مواجه خواهیم شد. اما نکته مهم اینجاست: کدام بحران؟ کشوری که 100 میلیارد مترمکعب آب تجدیدپذیر دارد و اگر تا سقف 51 میلیارد مترمکعب از آن را مصرف کند هیچ نگرانی از حیث پایداری سرزمین ندارد و در شرایطی که کل مصرف شرب کشور تنها 9میلیارد مترمکعب و کل مصرف صنعت کمتر از 4 میلیارد مترمکعب است چگونه می شود با بحران آب مواجه باشد؟ در کشوری که کل مصرف صنعت 3.7 میلیارد مترمکعب است و آب کشت یونجه 8.5 میلیارد مترمکعب، آیا بحران آب داریم یا بحران درایت و تدبیر؟ بر اساس پایه ترین اصول اقتصاد خرد در چنین شرایطی، انتظار طبیعی - و منطقی - اقتصاد این است که قدر و قیمت آب افزایش یابد تا سیگنال کم آبی به جامعه منتقل شود و رفتار مصرفی تغییر کند. اما در عمل چه اتفاقی افتاده؟ دولت به عنوان بزرگ ترین بازیگر این بازار، با اقتصاد دستوری و قیمت گذاری غیرواقعی، مانع از شکل گیری این مکانیسم طبیعی شده است. نتیجه آن است که ما امروز در کشوری زندگی می کنیم که آب کمیاب ترین منبع است، اما قیمت آن تقریبا رایگان است. اگر در سوخت، سخن از یارانه مخرب می کنیم که پرداخت این یارانه سبب تضییع اقتصادی می شود، بهای یارانه یا بهتر بگویم بهای ناکارآمدی حکمرانی آب نه از جیب شهروند که از شیره جان کشور پرداخت می شود. در این فضا هم اقتصاد را می بازیم و خدای ناکرده هم تمدن را! بر اساس مطالعات مرحله دوم قانون جامع آب کشور تا سال 1425 ما نیاز به 62 میلیارد دلار سرمایه گذاری در صنعت آب کشور داریم و ناگفته پیداست که دولت در تامین بخش کوچکی از این مبلغ هم قاصر خواهد بود. مادامی که چرخ بر این مدار بچرخد حصول این سرمایه گذاری رویایی بیش نخواهد بود. صنعت آب ایران به رغم مشکلات حادی که به واسطه حکمرانی ناکارآمد آب به آن تحمیل شده است؛ امروز در شرایط بحرانی شدید به سر می برد، اما با قاطعیت عرض می کنم که این صنعت به لحاظ فنی، مهندسی و دانش فرآیندی از هندوستان تا آفریقا بدون رقیب است. فعالان این صنعت در 4 قاره دنیا در امر صادرات خدمات فنی مهندسی فعال و موفق هستند و سال هاست با افتخار تاسیسات و پروژه های مختلف زنجیره صنعت آب اعم از آبرسانی، شبکه های جمع آوری فاصلاب، تصفیه خانه های آب و فاضلاب را در جای جای کشور و به طور کاملا بومی اجرا می کنند. ما در کشور نه مشکل کمی آب داریم و نه مشکل مهندسی و فنی. ما تنها و تنها یک مشکل داریم و آن هم ضعف مفرط ساختار حکمرانی آب است. نویسنده: رضا حاج کریم، رییس فدراسیون صنعت آب ایران |