یکی پزشکیان را با ابوالحسن بنی صدر مقایسه می کند و دیگری لاریجانی را دولت در سایه برای پوشاندن ضعف های دولت می داند. این یکی رییس جمهور را خائن می نامد و دیگری تهدید می کند که از گزینه های دیگر برای او استفاده می کنند. در نهایت حرف شان یکی است: عدم کفایت رییس جمهور . انگار نمی توانند آرام بگیرند و از هیچ اقدامی جهت تحریک مردم فروگذار نیستند.

به گزارش هم میهن، تندروهای مجلس لحظه و ثانیه ای را برای ایجاد دوقطبی و تنش در جامعه از دست نمی دهند. حتی در شرایط حساسی که همه در تلاشند سایه جنگ را از کشور دور کنند هم به التهاب داخلی دامن می زنند. آن ها که خود را دولت در سایه می نامیدند، حاضرند برای تخریب دولت چهاردهم داستان ببافند و احساس شکست شان با انتصاب علی لاریجانی به دبیری شعام را با طرح اینکه انتصاب لاریجانی بیشتر جنبه کارکردی دارد. یعنی ضعف های بزرگ رییس دولت (پزشکیان) در اداره کشور وعدم شناخت او از مشکلات قرار است با یک رییس دولت در سایه (لاریجانی) رفع شود. کنترل کنند.

بازی با کلمات برای تخریب و ایجاد تنش را کاملاً بلدند و حتی مراسم مذهبی اربعین را هم به نیات سیاسی گره می زنند و رییس جمهور را به نوعی تهدید به برکناری می کنند. هرچند که این نخستین بار نیست که جهت تخریب یک رییس جمهور او را با بنی صدر مقایسه می کنند اما مهم این است که درست در شرایط فعلی که به قول تندروها دوران توقف جنگ است و سایه آن هنوز بر سر کشور سنگینی می کند، موضوع عدم کفایت مطرح می شود و خودشان می دانند که این حرکت در شرایط کنونی چالش بزرگی به وجود می آورد.

در نهایت هنوز آتش باخت در انتخابات ریاست جمهوری سوزی بزرگ بر دل شان گذاشته است؛ موضوعی که برخی از نمایندگان به آن اشاره می کنند و حتی افراطیون هم با اظهارنظرهایشان به نوعی روی آن صحه می گذارند و به صراحت اعلام می کنند: در ایام انتخابات فریاد می زدیم، اداره ی مملکت شوخی نیست؛ سال ها برنامه و آمادگی می طلبد. یک شبه نمی شود از مجلس پرید به ریاست جمهوری! ما را متهم می کردند به تندروی و زنبیل گذاری، حالا همین ها دوره افتاده اند: با وجود این همه ‎ضعف و ناتوانی، به هر قیمتی، تکلیف دارید حمایتش کنید!

دستور حمایت از دولت را همین ها ی مورد نظر تندروها صادر نکرده اند، رهبری شخص اول نظام که آن ها مدعی اند ذوب در ولایت او هستند به صراحت اعلام کردند که موفقیت این دولت، موفقیت نظام جمهوری اسلامی است، شکست آن شکست نظام. اما تندروها برای به گِل نشاندن کشتی دولت و گرفتن جای پزشکیان و یارانش حاضرند به توصیه های رهبری هم بی اعتنا بمانند. اینطور به نظر می رسد که هوای سایه آنقدر سرد شده که ماندن در آن برای افراطیون سخت شده و احساس می کنند نیاز به گرمای خورشید دارند.

خورشیدِ قدرت اما با رای مردم روی خوش به آن ها نشان نداده به همین سبب پروژه زمین زدن دولت را با عنوان عدم کفایت رییس جمهور کلید زده اند. رای آوردن پزشکیان باعث شده که او در یک سال در معرض تاخت و تاز قرار گیرد و تاوان باخت رقیب را بپردازد؛ آن هم با ابزار قرار دادن اقلیتی در جامعه و مجلس. برخی از آن ها در فرار رو به جلو می پرسند: چرا اینقدر به جلیلی حمله می شود؟ مگر جلیلی چه کاری انجام داده است؟ این سوال یک نگرانی را پررنگ می کند. اینکه جلیلی پشت جریان مخالف پزشکیان ایستاده تا بتوانند دولت چهاردهم را به بن بست بکشاند و برکنار کنند؟

دولت در این میان از خود دفاع می کند؛ سیدمهدی طباطبایی، معاون ارتباطات و اطلاع رسانی دفتر رییس جمهور در صفحه شخصی خود در شبکه ایکس نوشت: با کمترین اعتبار و آبروی سیاسی صحبت ازعدم کفایت رییس جمهوری می کنند که با تمام وجود در میانه میدان برای اصلاح امور و حل مشکلات کشور حاضر است. مدعی شده تا دقیقه 90 زمان زیادی مانده و نیاز به تعویض است.

این تازه نیمه اول کابوس وفاق ستیزان است. از همین الان به فکر بازی برگشت باشند. از سوی دیگر براساس گفته های برخی از بهارستان نشینان حنای تندروها برای اکثر نمایندگان مجلس هم رنگی ندارد و بیشتر نمایندگان به ریسمان پوسیده دوقطبی سازی و ایجاد تنش توسط آن ها چنگ نمی زنند.

به همین جهت و بررسی بیشتر این موضوع، با کامران غضنفری نماینده تهران، احمد بیگدلی نماینده خدابنده گفت وگو کردیم.

برخی از نمایندگان معتقدند قاطبه مجلس با طرح عدم کفایت مسعود پزشکیان همراهی نمی کنند و مطرح کنندگان این طرح همان 4.5 درصد پایگاه رأی خود را هم از دست می دهند. احمد بیگدلی، نماینده خدابنده یکی از این نمایندگان است و موضوع عدم کفایت رییس جمهور را تحلیل و ارزیابی کرد که در زیر می خوانید:

چرا چنین موضوعی در شرایط بحرانی و جنگی کنونی مطرح می شود؟

مطرح کنندگان این موضوع متاسفانه هنوز در فضای یک سال پیش مانده اند. تمام توان و زور خود و حتی دولت (سیزدهم) را گذاشتند تا در انتخابات ریاست جمهوری این اتفاق نیفتد و پزشکیان رای نیاورد. اما خواسته مردم یک چیز بود و خواست آن ها فرد دیگری بود. آن ها فکر نمی کردند، اینطوری نتیجه انتخابات را از دست بدهند چون روی آن برنامه ریزی کرده و امیدوار بودند.

آن ها از پیش خود را برنده میدان انتخابات می دانستند. به همین دلیل هنوز در همان حال و هوا مانده اند. حال که به خواست خود نرسیدند، چنین رفتاری دارند، در حالی که این روش به خواسته ملت، مردم، نظام و کشور آسیب می رساند. مطمئناً نقص هایی وجود دارد و همه جا گل و بلبل نیست. اما با شرایط تحریم ها و وجود مسائل بین المللی، هر کسی چالش کوچکی برای مملکت و مردم ایجاد کند، برخلاف رویه مردم و حماسه انتخابات است.

این دیدگاه در مجلس از چه جایگاه و پایگاهی برخوردار است؟

آقایان نظراتی را می دهند و نهایت حداکثر 30-40 نفر از آن حمایت می کنند. آن ها جایگاهی در مجلس ندارند. حتی اگر حرف حقی را هم بزنند، چون از زبان آن ها مطرح می شود، مطمئناً بقیه با تردید به آن نگاه می کنند و حتی ممکن است مورد اقبال قرار نگیرد.

قیاس و شبیه سازی آقای پزشکیان با آقای بنی صدر را چگونه ارزیابی می کنید؟

من این قیاس را برخاسته از بی ایمانی آن ها می دانم. بیش از 40 سال است که همه پزشکیان را به وفاداری به کشور، نظام و مهم تر از آن، مردم می شناسند و سوابق او در 8 سال دفاع مقدس مشخص است. اقدامات او و خانواده اش کاملاً معلوم است. هماهنگی ایشان با حاکمیت و شخص رهبری نیز مشخص است. این القاب را به او نسبت دادن نه ازعدم شناخت بلکه متاسفانه از ضعف ایمان است.

اکثر مسئولان و نمایندگان مجلس معتقدند که جنگ تمام نشده بلکه در توقف جنگ هستیم. با توجه به شرایط موجود مطرح شدن عدم کفایت رییس جمهور را چطور برآورد می کنید؟ با توجه به قرار گرفتن کشور در این نقطه حساس، آیا این اقدام برخی از نمایندگان صحیح است؟

عدم کفایت به چه معناست و برای چه کسی استفاده شده است؟ برای کسی که به نظام و کشور آسیب می زد و علیه خواست مردم حرکت می کرد. عدم کفایت وقتی مطرح می شود که فردی عمداً و به صورت برنامه ریزی شده به نظام صدمه بزند. این ادبیات در مجلس، سیاسیون و مردم هیچ جایگاهی ندارد و به این موضوع می خندند. در حقیقت به یک طنز شباهت دارد تا یک راهکار واقعی.

مطرح شد که طرح این موضوعات برای امتیازگیری است و برخی هم معتقدند که شاید پشت پرده ای وجود دارد که ما خبر نداریم. نظر شما چیست؟

رییس جمهور آدمی نیست که با مطرح کردن این موضوعات به کسی امتیاز بدهد و اهل بده بستان و هراس از تهدید نیست. نوع رفتار و شخصیت رییس جمهور طوری است که اصلاً در وادی معامله کردن نیست. با کسی می توان بده بستان سیاسی داشت که اهل معامله باشد. این افراد هنوز از ناراحتی بیرون نیامده اند چون دوست داشتند دولت در سایه را رسمی کنند اما نتوانستند.

آن ها سال های سال برای این مهم برنامه ریزی کردند اما نشد و به همین دلیل دست بردار نیستند. آقایان باید بدانند که 4 سال آقای پزشکیان رییس جمهور است و 3 سال دیگر انتخابات مجلس است. آن زمان بیایید خودتان را عرضه کنید و مردم باز با رای های 3.4 درصدی جواب شما را می دهند. این رفتارها در هر حالت و زمانی مورد پسند جامعه و مردم نیست.

بخش دیگری از تندروهای مجلس در پی حکم آقای لاریجانی در شعام چنین گفتند که چون آقای لاریجانی کاربلد است او را آوردند که در سایه دولت را اداره کند و قرار است ضعف های مدیریتی دولت را بپوشاند. نظرتان درباره این نوع اظهارنظرها چیست؟

خیر. آقای رییس جمهور از هر کسی که بتواند کمک کند استقبال می کند. حتی به شهردار تهران فضا و میدان داد تا ساختمان های تخریب شده در جنگ 12 روزه را بازسازی کند. چنین تفکری سایه بر دولت ندارد که دولت در سایه را تشکیل دهد. آقای لاریجانی جزو افراد صاحب فکر و اندیشه در کشور است و در بهترین زمان از او استفاده می شود. آقای رییس جمهور از تمام جناح ها، گروه ها و تفکرات در بدنه دولت استفاده کرده است. در حالی که سه سال پیش و زمان دولت شهید رییسی شاهد بودیم که چه بلایی سر سیاسیون آوردند. هر کسی که با دولت زاویه داشت بلافاصله کنار گذاشته شد.

شاید در دولت های دیگر هم این اتفاق رخ داده اما در دولت آقای پزشکیان از همه سلایق استفاده می کنند. وقتی وفاق ایجاد شده و با توجه به اینکه به جایی رسیدیم که دشمنان از کوچک ترین ضعف، تنش و مسائل علیه مملکت استفاده کنند، با مطرح کردن این موضوع (عدم کفایت) به نوعی دشمن راحت تر به اهداف خود می رسد. باید وحدت داشته باشیم اما تشدد تفکرات و آرا و نقد منصفانه و سازنده واجب و ضروری است اما تخریب و توهین به نوعی دشمن شاد کردن است و باید این رفتارها اصلاح شود.

شما معتقدید که این رفتارها به وحدت و انسجام ملی ضربه می زند؟

بی شک. باز هم می گویم وقتی افرادی که این رفتارها را دارند حتی حق هم بگویند، جامعه از آن ها قبول نمی کند. در بحث استاندار مازندران به نوعی حق می گفتند اما کامنت هایی که در جواب آن ها نوشتند چه بود. مردم حرف های آقای استاندار را قبول نداشتند اما به خاطر لج آقایان کامنت می گذاشتند. این باعث می شود که جایگاه خود را از دست بدهند. اگر همین 4.5 درصد را از دست بدهید هم چیزی باقی نمی ماند.

برخی نمایندگان مانند کامران غضنفری، نماینده تهران در واکنش به صحبت های اخیر پزشکیان می گویند: اگر نمی دانستیم گوینده این جملات کیست، حتماً می گفتیم اینها اظهارات یک عنصر نفوذی و سرسپرده است. او به ارزیابی مطرح شدن عدم کفایت رییس جمهور پرداخت که در ادامه آمده است:

شما با طرح عدم کفایت رییس جمهور موافق هستید؟

باید این موضوع در مجلس مورد بررسی قرار گیرد و با سایر نمایندگان طرح شود تا به جمع بندی برسیم.

آیا این دیدگاه در مجلس جایگاه و پایگاهی دارد؟

وقتی می گویند جمعی از نمایندگان این موضوع را مطرح کرده اند حاکی از آن است که در جمعی از نمایندگان پایگاه دارد.

اگر طرح عدم کفایت آقای پزشکیان مطرح شود به نظر شما رای می آورد؟

باید در این مورد بحث شود که در حال حاضر شرایط مطرح شدن آن در صحن مجلس وجود دارد یا خیر. فعلاً بعضی از نمایندگان صحبت های مقدماتی آن را کردند و هنوز در صحن مطرح نشده است.

در صورت مطرح شدن این موضوع شما موافق هستید یا مخالف؟

سوالاتی وجود دارد که به نظر می رسد ایشان [قای پزشکیان] باید با حضور در مجلس در رابطه با آن به نمایندگان پاسخ دهد. ناهماهنگی ها و ناترازی های مدیریتی بسیاری را مشاهده می کنیم که ناشی از کمبودها نیست بلکه ناشی از سوءمدیریت هاست. به همین دلیل باید به یکسری از سوالات نمایندگان پاسخ دهند.

اگر نمایندگان از پاسخ های آقای رییس جمهور متقاعد نشدند از چه ابزاری استفاده می کنند؟

آن مرحله بعد است که باید تصمیم بگیریم چه کار کنیم.

در شرایط حساس بین المللی که در آن قرار داریم و مشخص نیست وضعیت آتش بس چه می شود مطرح کردن عدم کفایت رییس جمهور صحیح است؟

باید این موضوع را در صحن بررسی کنیم که حضور ایشان [مسعود پزشکیان] به نفع کشور است یاعدم حضور ایشان.

برخی از نمایندگان رییس جمهور را به انحای گوناگون خائن نامیدند. با توجه به اینکه آقای پزشکیان همیشه اعلام می کند که تمام موضوعات را با رهبری هماهنگ می کند، این نوع اظهارنظرها را چگونه ارزیابی می کنید؟

من نمی دانم کدام نماینده چنین لفظی [خائن] را به کار برده است. اما اینکه ایشان همیشه می گویند کارها را با رهبری هماهنگ می کنند اصلاً صحت ندارد. ناهماهنگی ها و مشکلاتی که مشاهده می کنیم را به هیچ وجه نمی توانیم بگوییم تمام اقدامات و تصمیمات ایشان با رهبری هماهنگ شده باشد. ما شاهد هستیم که برخی از اقدامات ایشان و صحبت هایشان درست 180 درجه برعکس مواضع رهبری است. لذا ادعای هماهنگ شدن با رهبری صحت ندارد.

بعضی از نمایندگان آقای پزشکیان را با آقای بنی صدر مقایسه کرده اند. به نظر شما آیا این مقایسه درست و منطقی است؟

باید دید از چه جنبه هایی این مقایسه صورت گرفته و چه ویژگی هایی دیده اند که دست به این مقایسه زده اند.

به نظر شما آقای پزشکیان و آقای بنی صدر قابل مقایسه هستند؟

باید یکسری از مواضع و عملکردها بررسی شود تا مشخص شود ریشه آن به کجا می رسد. آیا ریشه آن به ناآگاهی فرد یا به مشاوره های غلط و مشاورین ناصالح برمی گردد یا ریشه آن در جای دیگری است.