چه کسانی نسبت به سخنان اخیر رییس جمهوری مناقشه کردند؟ بسیاری از این افراد عمدتاً چهره های ثابتی هستند که در یک سال گذشته هم نسبت به هر اقدام یا اظهارنظر دولت یا رییس جمهوری، واکنش مشابهی داشتند. اما صدای بلند این عده نباید این گمان را ایجاد کند.

به گزارش ایران، کارشناسان و فعالان سیاسی و رسانه ای دیگری، خلاف آنان به این سخنان نگاه کردند. آنان از شفافیت، صراحت و راستگویی رییس جمهوری با مردم استقبال کردند و گفتند این راستگویی، گمشده دیرینه حوزه سیاست ورزی ایران است.

حسن رسولی؛ عضو بنیاد امید ایرانیان در اینباره نوشت: برخی، سخنان رییس جمهوری را از زاویه ضعف ارزیابی کرده و گفتند که او به دشمنان پیام های اشتباه ارسال کرده است. اگر موضوع را از منظر توسعه فناوری های نوین اطلاعاتی و تحولات جنگ مدرن بررسی کنیم، برداشت متفاوتی خواهیم داشت.

امروز که کسب و تحلیل اطلاعات، رشد بی سابقه ای یافته و فناوری های دیجیتال و جنگ هوشمند بخش جدایی ناپذیر آن شده اند، بسیاری از داده ها که قبلاً محرمانه بودند، دیگر قابلیت طبقه بندی سنتی را ندارند. مثلاً قبلاً اطراف اماکن نظامی تابلوهای عکس برداری ممنوع نصب می شد تا از سوءاستفاده احتمالی دشمن جلوگیری شود.

اما امروز فناوری دیجیتال و دسترسی گستره به تصاویر ماهواره ای و اطلاعات عمومی، امکان مشاهده آنلاین بسیاری از مناطق در جهان را فراهم کرده است. لذا اطلاعاتی که در گذشته کسب آن ها نیازمند جاسوسی فیزیکی و پیچیده بود، با تحلیل داده های آزاد، الگوریتم های پیشرفته و دسترسی به مطالب منتشر شده قابل دستیابی است.

این نشان می دهد اتهام به رییس جمهوری مبنی بر ارسال پالس ضعف، منطبق بر واقعیت نیست. پس از شهادت فرماندهان ارشد ما در جنگ اخیر، روشن شد که جاسوسی و جمع آوری اطلاعات از سوی دشمن، صرفاً با نفوذ انسانی نبود، بلکه بیشتر بر فناوری های نوین استوار بود. به طور کلی، نقدهایی که در آن ها رییس جمهوری را به ابراز ضعف متهم می کنند، بیشتر بهانه ای سیاسی برای رسیدن به اهداف خاص است تا بازتاب حقیقتی ملموس در امنیت ملی و دفاعی.

امروز باید تحلیل ها و قضاوت ها در این حوزه، با درک دقیق از تحولات فناوری و شرایط جدید جنگ ها همراه باشد تا به نتایجی واقع بینانه و کارآمد دست یابیم.

حسین کنعانی مقدم؛ دبیرکل حزب سبز ایران نیز نوشت: آقای پزشکیان نشان داد که سیاسی حرف نمی زند، بلکه اعتقاد خود را می گوید. تلاش او ارتباط با مردم است. به همین دلیل ادبیاتی به کار می گیرد که برای برخی سیاسیون قابل هضم نیست، هرچند امکان آن وجود دارد که این مسائل شفاف تر، در محافل خصوصی مطرح شود. واقعیت این است که نخبگان ما از واقعیات جامعه با همه ابعادش آگاهی کامل دارند.

مثلاً در جلسه مشترک دبیران کل احزاب با رییس جمهوری، مباحث بسیار تندتری نسبت به جلسه مدیران رسانه ها مطرح شد. جمع دبیران کل احزاب شامل اصلاح طلبان و اصولگرایان بود که قاعدتاً محل تضارب آرا بود و باوجود طرح سخنان تندتر، حاشیه نداشت. درباره واکنش های مثبت و منفی نسبت به جلسه رسانه ای، باید توجه داشت که از یک سو مقام معظم رهبری همواره به مسئولان توصیه کرده اند نباید پالس ضعف بفرستیم.

از سوی دیگر توصیه اکید رهبر انقلاب بر نقد منصفانه و پرهیز از سیاسی کاری است. لذا، اینکه بعضی به دلیل رقابت سیاسی یا تلاش برای مطرح شدن، رییس جمهوری را هدف حملات قرار دهند، درست نیست. زیرا نباید در زمین دشمن بازی کنیم. پزشکیان بارها نشان داده که نقد منصفانه و مشفقانه را به خوبی پذیراست.

کما اینکه در جلساتش با نخبگان، حرف های تندی زده می شود اما رییس جمهوری با روی گشاده حرف های مخالف را می شنود. لذا درست نیست یک جمله یا حرفی که معتقدیم نباید رسانه ای شود را به ابزار تسویه حساب تبدیل کنیم. آنچه پزشکیان در نشست مدیران رسانه گفت، واقعیاتی است که باید در جمع نخبگان و مسئولان گفته شود تا راهکاری پیدا شود. زیرا در مواجهه با هر بحران سه رویه ممکن است؛ عبور از بحرانی به بحران دیگر، یافتن راه حل یا اصلاً انکار وجود بحران.

براساس شناخت از پزشکیان، می دانم که او اهل انکار مسأله و پاک کردن صورت مسأله نیست، به دنبال عبور صرف از بحران هم نیست. پزشکیان به دنبال حل بحران و پیداکردن راهکار است. برای همین آن سخنان باید در جمع نخبگان مطرح می شد. نباید این رویه درست مواجهه با معضلات را به مسأله کشور و مردم تبدیل کنیم. یکی از ثمرات شیرین جنگ اخیر وحدت و انسجام بود که نباید به هیچ وجه خدشه دار شود.

فیض الله عرب سرخی؛ عضو شورای مرکزی حزب توسعه ملی ایران اسلامی گفت: متأسفانه نگاه برخی جریان ها در کشور که صدای بلند و ادعای بیشتری دارند، عمدتاً منبعث از اندیشه ای است که اکثریت جامعه با آن توافق ندارد، به گونه ای که اکثریت جامعه حاضر به همراهی با این نگاه این جریان ها نیست. البته که هرکسی حق دارد باورهای شخصی خود را داشته باشد، یا آن را ترویج و ابراز کند.

اما آنچه قرار است در کشور اجرا شود، باید مبتنی بر حمایت و مطابق رویکرد اکثریت جامعه باشد. این مشکل درباره برخی از رویه های موجود در کشور مصداق دارد. یعنی رویه هایی دنبال یا سیاست هایی اجرا می شود که موافقت اکثریت جامعه را با خود ندارد، با اینکه فارغ از این مسأله، حتی درباره درستی آن رویه ها در نسبت با منافع ملی هم مسائلی مطرح است.

از جمله این رویه های مورد بحث، واردکردن کشور به عرصه های نظامی یا انتقال شرایط به سمتی است که به رقیب یا دشمن بهانه انجام تجاوز را می دهد. به این ترتیب، نه تنها این رویه ها مورد قبول اکثریت جامعه نیست، بلکه بالاتر از آن، در نفس اجرایی بودن و بعد از اجرایی بودن، در ثمربخش بودن درازمدت آن برای کشور هم دفاع چندانی وجود ندارد. بنا به همه این ملاحظات، با رییس جمهوری هم رأی هستم که ما در برخی عرصه ها دارای مزیت نیستیم و ابتدا باید بکوشیم تا دارای مزیت شویم. تا قبل از آن زمان، باید فضا را به سمت مذاکره سوق دهیم.