جریان تندرو و دلواپس طی سال ها و دهه های گذشته همواره رویکرد تخریبی و حذفی خود را در تمامی امور پیش گرفته و صرفا بر پایه اهداف و منویات خود جلو رفته و اساسا چیزی تحت عنوان منافع ملی برایشان وجود خارجی و اهمیتی نداشته و ندارد. این جماعت حتی در زمان هایی که بعضا در برخی دولت ها نیز دستی بر آتش داشته اند نیز با نگاه های متصلب و بسته خود و تصمیمات نادرست جز خسارت و ایجاد هزینه برای کشور چیزی نداشته اند. اما جای تامل و تعجب است که اینها هنوز هم با توجه به پرونده عملکردی سراسر انتقاد و ناکامی دولت های متبوعشان باز هم رویه هجمه، اهانت، افترا و تخریب را پیش گرفته اند.

به گزارش آرمان ملی ، جالب اینکه هیچگاه نیز در قبال تحرکات و ادعاهایشان نیز عقب نشینی و عذرخواهی نکرده اند و همواره رویکرد طلبکارانه ای داشته اند. گویی اینکه کشور را ملک پدری خود می دانند و بقیه را مهمان که اینگونه فقط برای خود حق تصمیم، اظهارنظر و اقدام قائل هستند و با هر تصمیم، اظهارنظر یا اقدامی که خلاف نظرشان باشد مقابله می کنند.

کافی است نگاهی به رویکرد تندروها در دولت 8ساله خاتمی حدفاصل سال های 76 تا 84 و دولت روحانی حدفاصل سال های 92 تا 1400 داشته باشیم تا به طور مشخص ببینیم که چگونه به طور سازمان یافته، برنامه ریزی و مدیریت شده به جریان سازی، تخریب و هجمه علیه دولت و رییس جمهور وقت پرداخته اند. چنانکه در دولت خاتمی پروژه هر 9 روز یک بحران و در دولت روحانی هر روز یک بحران را از سوی تندروها شاهد بودیم و حملات علیه روسای جمهور و برخی از وزرایشان همواره ادامه داشت.

اما آنچه که جالب است و به صورت پیوسته از سوی تندروها ادامه داشت بحث تخریب و فشار در راستای حذف یا کنارزدن رییس جمهور وقت بوده است. کلید واژه عدم کفایت سیاسی بسیار به گوش جامعه آشنا است کلید واژه ای که پس از انقلاب تنها یکبار آن هم در قضیه ریاست جمهوری بنی صدر از سوی مجلس اعمال شد و مجلس وقت او را از سمت ریاست جمهوری بر کنار کرد. اما گویا تندروها نخواسته و نمی خواهند که مساله عدم کفایت در همان یک دوره باقی بماند تا کنون نیز تحرکات مختلفی در جهت به راه انداختن آن در دوره های مختلف انجام داده اند. چه اینکه در دوره سیدمحمد خاتمی و حسن روحانی در این مسیر بسیار تلاش کردند اما به جایی نرسیدند.

مثلا سال 94، اسماعیل کوثری، عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس، گفته بود که دولت روحانی همان مسیری را می رود که بنی صدر پیمود. در سال 98 نیز مجتبی ذوالنوری، نماینده قم، شبنامه ای در مجلس پخش کرد و روحانی را به بنی صدر تشبیه کرد. این رویه ای است که تندروها به دنبال آن هستند تا به عبارتی استثنا را تبدیل به قاعد کنند و این پروژه بنی صدرسازی از هر رییس جمهوری که مخالف شان است را کلید بزنند. پروژه ای که تا کنون در آن موفق نشده و در آینده نیز موفق نخواهند شد.

تندروها از ابتدای روی کارآمدن پزشکیان که هنوز حتی کابینه را نیز معرفی نکرده بود بنای اختلاف و مخالفت با او داشتند و تحت هر شرایطی دنبال زمینگیرکردن او و دولتش بودند. موید این مساله را نیز می توان از همان ابتدا در معرفی وزرا و انتصابات رییس جمهور دید که چه شرایطی را برای دولت ایجاد کردند و سپس در حوزه های مختلف از مسائلی چون قانون حجاب گرفته تا فیلترینگ و مذاکره چه تقابلی با دولت به راه انداختند. واقعیت این است که تندروها اساسا از واژه ای به نام انتخاب هراسان و فراری اند و از نظر آن ها همه چیز باید در اختیار خودشان باشد و انتخابی در کار نیست.

آبشخور رویکرد خالص سازی آن ها نیز همین نگاه است که منجر به آنچه در سال های 1400 تا 1403 رخ داد شد. اما تاکنون آن ها بیکار ننشسته اند و با جدیت به دنبال تخریب و به زیرکشیدن مسعود پزشکیان از ریاست جمهوری هستند. نگاهی به اظهارات دلواپسان بهارستان به ویژه حمید رسایی نشان می دهد که آن ها از پیش تصمیم خود را برای پایین کشیدن رییس جمهور و طرح عدم کفایت سیاسی گرفته اند؛ اما از آنجایی که در مجلس در اقلیت هستند به دنبال فراهم کردن فضا و شرایط هستند تا آنچه مدنظرشان است را مطرح کنند. چنانکه طی یکسال اخیر، چندین بار شایعه استعفای رییس دولت را مطرح کردند و در روزهای پس از جنگ 12روزه نیز پرچم عدم کفایت سیاسی را برافراشتند.

اظهارات اخیر رییس جمهور نیز دستاویز آن ها برای این مساله شده است. حمید رسایی در کانال تلگرامی خود نوشته است: می گویند طرح موضوع عدم کفایت سیاسی پزشکیان وسط دو جنگ، خلاف مصلحت است! می گویم جلسه عدم کفایت سیاسی بنی صدر وسط جنگ بود. می گویند ثبات نظام و همراهی مردم چه می شود؟ می گویم روز استیضاح بنی صدر، نه نظام ثبات و قدرت امروز و نه مردم فهم و بصیرت امروز را داشتند. قطعا شرایط امروز بهتر از آن روز است. می گویند پزشکیان مثل بنی صدر خائن نیست. می گویم بله، ولی به وظایفش جاهل است و توانش به اندازه این جایگاه نیست و سوگمندانه، نتیجه رفتار و تصمیمات جاهل و خائن یکی است: خسارت! ای کاش خودش پیش قدم شود، ولی اگر نشد، ما هم خودمان را گول نزنیم .

اینکه تندروها عزم خود را برای عدم کفایت سیاسی پزشکیان و بنی صدرسازی از او گرفته اند، شکی نیست؛ اما آن ها اولا در اقلیت هستند و ثانیا در حدی نیستند که بخواهند حرف ازعدم کفایت بزنند. چه اینکه جواد امام سخنگوی جبهه اصلاحات در این خصوص گفته بود: کسانی که ازعدم کفایت پزشکیان می گویند در حد هیأت مدیره ساختمان مسکونی شان هم نیستند . لذا باید اذعان داشت براندازی دولت از سوی تندروها فکر باطلی است که افکار و عقاید آن ها را نشان می دهد که در چنین شرایط حساسی چنین آشکارا بر علیه کشور و آرامش آن اقدام می کنند. به نظر وقت آن رسیده که بهتر و بیشتر به پروژه نفوذ آن هم در چنین شرایطی که آرامش کشور را با چنین اقدامات و اظهاراتی به هم می ریزند پرداخته شود.

یک فعال سیاسی اصلاح طلب در خصوص حملات تندروها به رییس جمهور اظهارداشت: عده ای دنبال این هستند که فقط نگاه و نظر خود را در کشور پیاده کنند و حقی برای جریانات دیگر قائل نیستند. ما اصلاح طلبان بارها گفتیم هر کسی حرفی دارد بیاید و صحبت کند و شنیده شود و از نخبگان و کارشناسان استفاده کنیم. مشخص نیست که این جریان خاص چرا به مساله مهم مردم و خواست آن ها توجه نمی کند آن هم در شرایطی که مردم ما اینقدر مشکل دارند.

حسین کاشفی گفت: زمانی کسی پیشنهادی دارد و فرقی هم نمی کند که اصلاح طلب یا اصولگراست، اگر پیشنهادش سازنده بود باید استقبال شود. با توجه به بحث کشور و بحث انسجام ملی به خصوص شعار دولت که تحت عنوان وفاق ملی مطرح شده همه باید این را قبول کنیم. اینگونه نیست که من بگویم چون اینجا خواسته من تامین نمی شود پس دولت را تخریب کنم.

عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت بیان کرد: اتفاقا یکی از مواردی هم که حتی ما اصلاح طلبان به آقای پزشکیان گفتیم اینکه این وفاق ملی هم که شما گفتید معنایش این نیست تندروها روی شما فشار بیاورند تا افراد ناتوان که تخصص لازم را ندارند بخواهید در جایی قرار دهید تا آن ها راضی شوند.

وی افزود: اگر تندروها حرفی دارند منطقی بگویند و دست از تخریب و حمله به دولت بردارند. ایران برای همه ایرانیان است و فقط از آن یک جریان خاص نیست و تندروها باید این را بدانند که نمی توانند منطق خود را به کشور و جامعه تحمیل کنند.