روزنامه اطلاعات در یادداشتی با عنوان دولت در حکمرانی آب مردم را غافلگیر کرد به انتقاد از سخنان سردرگم کننده کارگزاران حکومت درباره بحران آب در تهران پرداخته است.

این روزنامه در این زمینه نوشت: در روزگاری که جانوران هم حرف می زدند و به زبان آدمیان صحبت می کردند، مردی از شتر خود که کمرش در زیر بار سنگین خم شده بود پرسید: ای شتر! دوست داری راهی که می رویم سربالا باشد یا سرازیر؟ ، شتر بی نوا پاسخ داد: ای آدمیزاد! آیا راه صاف وجود ندارد که مجبور نباشم با این بار سنگین به بالا و پایین بروم؟ .

اکنون حکایت مردم است با کارگزاران حکومت: از یک سو فشار آب را کم می کنند تا مصرف آن کم شود، از سوی دیگر به مردم می گویند مخزن آب و پمپ بخرید تا فشار آب بالا برود و همیشه آب داشته باشید! یاالعجب! در مثل مناقشه نیست. می گویند جحی گوسفند مردم را می دزدید و گوشتش صدقه می کرد. از او پرسیدند این چه معنی دارد؟ گفت ثواب صدقه با بزهِ دزدی برابر گردد و در میانه پیه و دنبه اش توفیر باشد. فشار آب را کم می کنند تا مصرف کم شود، سپس توصیه خرید مخزن و پمپ می کنند تا آب با فشار بالا به میزان مصرف قبل تأمین شود.

در این میان هزینه پمپ مخزن هم توفیر باشد! اینجا هم حکایت چاه های بدون آب حاج میرزا آقاسی صدق می کند که اگر برای او آب نداشت اما برای چاهکن نان داشت. اگر این مخزن و پمپ ها سرانجام برای مردم آب نداشت، برای فروشندگان و نصب کنندگان آن ها نان که دارد. واقعاً نمی شود بدون سفت کن و شل کن همان مسیر مستقیم و صاف را طی کرد و بالا و پایین نرفت؟

به هر حال حکمت عامه می گوید روز چهارشنبه یک نفر پول گم می کند و در مقابل یک نفر پول پیدا می کند. مردم پول گم می کنند و در عوض فروشنده مخزن و پمپ، پول پیدا می کند. این روزها بین مراجعان عادی روانپزشکی، دوگروه شاخص نیز به چشم می خورند.

یکی کارگران و کارمندانی که کار خود را از دست داده اند، و دوم کارخانه دار و صاحبان کارگاه های کوچک و صنعتگران و رستورانداران و شیرینی فروشان، که نزدیک به ورشکستگی هستند. دیگر کلام سعدی هم مصداق ندارد که فرمود: هرکه شیرینی فروشد، مشتری بر وی بجوشد. مشتری در کار نیست. مشتری را فقط در آسمان شب می توان دید و البته از تأثیر نحس زحل باید هراسید و به خداوند پناه برد.

نویسنده: فربد فدایی