تحول و تغییر در رویکردهای سیاسی که در روزهای پس از جنگ به یک مطالبه عمومی تبدیل شده، باز هم مخالفانی دارد؛ تندروهایی که در همه سال های گذشته بارها مخالفت خود را با رویکردهای اصلاحی و توسعه محور نشان داده اند و حتی در وضعیت کنونی نیز نمی خواهند شرایط جدید و ضرورت های آن را بپذیرند.

به گزارش خبرآنلاین، اگرچه بسیاری بر این باورند که آن ها صدای اقلیتی بیش نیستند و مثلا نمایندگانشان در مجلس با رأی چهار یا پنج درصدی راهی بهارستان شده اند، اما به واسطه نفوذی که در دستگاه های مختلف دارند، می توانند به عنوان مانع اصلی تلقی شوند.

در هفته های گذشته، چند اتفاق مهم در فضای سیاست ایران رخ داد: پس گرفتن لایحه دوفوریتی مقابله با انتشار مطالب خلاف واقع در فضای مجازی، انتصاب علی لاریجانی در شورای عالی امنیت ملی و استعفای کاظم صدیقی از امامت جمعه تهران. با وجود این، هیچ یک از این سه مورد به مذاق افراد و چهره های نزدیک به جبهه پایداری و نزدیک به جریان سعید جلیلی خوش نیامد و آن ها به نواختن ساز مخالف خود ادامه دادند.

انها که در فضای سیاست به تندرو شهره هستند، در راه مقاومت برای تغییر، وقتی می خواهند از خودی ها دفاع کنند از مقدسات هم خرج می کنند و مثلا شیخ کاظم صدیقی را شهید آبرو می دانند اما وقتی به مخالفان می رسند آن ها را به گوساله پرستان تشبیه می کنند.

پس از انتشار خبر تقدیم لایحه دوفوریتی مقابله با محتوای خلاف واقع در فضای مجازی، افکار عمومی به آن اعتراض کرد. بسیاری از حقوقدان ها این لایحه را در راستای طرح صیانت دانستند و خواستار پس گرفتن آن شدند. برای نخستین بار هم دولت صدای مخالفان را شنید و لایحه را پس گرفت.

این اقدام دولت با استقبال گسترده همراه شد، اما از اردوگاه تندروها صدای اعتراض بلند شد. روزنامه کیهان در واکنش به استرداد این لایحه نوشت: استرداد لایحه یادشده بیش از پیش موجب قوت گرفتن روایت دولت سایه شده است. عقب گرد دولت از تصمیم منطقی و مردمی خود حکایت از باج گیری دارد؛ به این معنا که همراهان دیروز کارزار انتخابات، باجگیران امروز شده اند. به نظر می رسد شورای اطلاع رسانی دولت و اعضای آن کمیته عملیات روانی علیه دولت هستند و نقش اصلی را در تزلزل تصمیم گیری و اراده دولت ایفا می کنند.

حمید رسایی نیز در تذکری شفاهی گفت: رییس جمهور نباید این قدر نسبت به تصمیمات خود متزلزل باشد که با سر و صدای چهار چهره سیاسی که اتفاقا خودشان در نشر خلاف واقع در فضای مجازی نقش دارند از لوایح عقب نشینی کند.

قاسم روانبخش، نماینده تهران، هم در شبکه های اجتماعی نوشت: عقب نشینی دکتر پزشکیان از لایحه ارسالی به مجلس درباره مقابله با محتوای دروغین در فضای مجازی! یعنی از این به بعد هر کس هر چه دروغ بنویسد، مجاز است، هرچند علیه خود رییس جمهور باشد!

موضوع دیگر، انتصاب علی لاریجانی به عنوان دبیر شورای عالی امنیت ملی بود که باز هم واکنش جریان تندرو را برانگیخت. امیرحسین ثابتی، نماینده تهران، در بخشی از توییت خود نوشت: برای او آرزوی توفیق دارم تا بتواند ولو اندک به تقویت دولت کمک کند، چون هیچ اولویتی بالاتر از کمک به دولت برای حل مشکلات کشور نیست، هرچند رویکردهای لاریجانی تفاوت بنیادینی با پزشکیان و روحانی ندارد و از این جهت نمی توانم خیلی خوش بین باشم.

با این حال، عریان ترین واکنش را سعید جلیلی نشان داد که طرفداران مذاکره را به گوساله پرستان بنی اسراییل تشبیه کرد. او در توییتی جنجالی که بخشی از سخنرانی هفتگی اش بود، نوشت: خداوند برای بنی اسراییل پیامبری فرستاد تا آن ها را از ظلم فرعون برهاند، اما پس از پیروزی بر فرعون، وقتی پیامبرشان 40 روز به کوه طور رفت، گوساله پرست شدند؛ عده ای نیز امروز پس از اینکه دشمن در وسط مذاکره به ما حمله کرد و ملت ایران پیروز شد، مجدد دم از مذاکره می زنند.

حمید رسایی، نماینده مجلس و هوادار طیف جلیلی و پایداری چی ها، هم نوشت: آقای لاریجانی که امروز دبیر شورای عالی امنیت ملی شدند، چند ماه قبل درباره عملکرد دولت پزشکیان و وفاق گفته بود: با این قیمت دلار و گرانی، وفاق بی معنی است! امیدوارم در جایگاه دبیری شورای عالی امنیت ملی، احساس تکلیف نکنند که هرطور شده همه باید با دولت وفاق کنند!

اتفاق دیگر زمانی رخ داد که شیخ کاظم صدیقی امام جمعه تهران سرانجام در پی حواشی پرونده باغ ازگل از امامت جمعه استعفا داد. سال گذشته خبری در خصوص انتقال سند باغ 4200 متری حوزه علمیه امام خمینی به موسسه شخصی کاظم صدیقی منتشر شده بود. او ابتدا اعلام کرد که از این موضوع بی خبر بوده و امضای او در سند انتقال مالکیت جعل شده است.

بسیاری انتظار داشتند امام جمعه موقت تهران از این مسئولیت کناره گیری کند؛ اما او بر جای خود باقی ماند و حضورش در نماز جمعه همانا و یادآوری پرونده باغ ازگل همانا. او همزمان ریاست ستاد امر به معروف و نهی از منکر را نیز برعهده داشت.

تا اینکه 19 خرداد امسال، قوه قضاییه اعلام کرد که فرزند و عروس صدیقی در ارتباط با موضوعات اقتصادی بازداشت شده اند. همان موقع برخی از او خواستند دیگر در نماز جمعه شرکت نکند. عزت الله ضرغامی، وزیر میراث فرهنگی دولت رییسی، نیز اطلاع داد که به صدیقی پیشنهاد داده فعلا به نماز جمعه نرود و به گفته او، این پیشنهاد مورد پذیرش خطیب موقت جمعه تهران قرار گرفت.

چند روز بعد، با حمله اسراییل به ایران و آغاز جنگ 12 روزه ایران و اسراییل، اخبار جنگ ماجرای پرونده خانواده امام جمعه تهران را تحت الشعاع قرار داد. اما با توقف جنگ، کاظم صدیقی بار دیگر خطیب نماز جمعه تهران بود که این موضوع واکنش هایی را در پی داشت. نهایتا خبر موافقت رهبری با استعفای کاظم صدیقی اعلام شد.

اگرچه این اتفاق، خواسته بسیاری بود که انتظار داشتند زودتر از این رخ دهد، اما برای تندروهای طرفدار کاظم صدیقی، اتفاقی ناامیدکننده بود. روزنامه کیهان تنها، واکنش کاظم صدیقی به استعفایش را منتشر کرد و بسیاری از اعضای جبهه پایداری نیز در این زمینه سکوت اختیار کردند و امیرحسین ثابتی مشاور جلیلی که در مجلس دوازدهم نماینده شده، از صدیقی بابت استعفا تشکرد کرد؛ اشتعفا بعد از حدود یک سال و نیم بعد از افشای ماجراهای ازگل و باغ معروفش.

با این حال، برخی دیگر صدیقی را شهید آبرو خواندند. میثم نیلی، برادر داماد رییس دولت سیزدهم و مدیرمسئول سایت رجانیوز، نوشت: این روزها یک شهید به شهدای محراب ما افزوده شد؛ این بار اما شهید آبرو.

روح الله مومن نسب، دبیر ستاد امر به معروف و نهی از منکر استان تهران، هم که رییس خود در این ستاد را مستعفی می دید، با انتشار تصویری از صدیقی، او را شهید آبرو خواند و نوشت: امام خامنه ای رنگ سیاه به چهره قاتلان آبروی شهید آبرو، حضرت آیت الله صدیقی پاشیدند و از ایشان برای اقامه ی نماز جمعه تهران در هفده سال گذشته و ایراد خطبه های مفید و مؤثر در دفاع از نظام اسلامی و بیان توصیه های معنوی و اخلاقی در خطبه ها تشکر کردند.

به کار بردن چنین تعبیری باعث شد واکنش هایی به دنبال داشت. روزنامه جمهوری اسلامی نوشت:

آدم معتقد، جان خود را فدای مقدسات می کند چنان که شهدا به انجام رساندند و به توفیق سعادت رسیدند. اما برخی ها با شعار اعتقاد، مقدسات را قربانی خود می کنند و به موفقیت هم نمی رسند. برخی ها هم به همین کلمه مقدس شهید هم رحم نمی کنند. فلان فرد را شهید آبرو می خوانند.

آیا این برای شهید آبرو می افزاید؟ آیا این مفهوم متعالی و سازنده را در نگاه نسل پرسشگر و مشرف به رویدادها نمی شکند؟ تشابه افراد یک جریان به مالک و عمار و شعیب بن صالح و… آیا برای آنان حرمتی در خور آورد یا حرمتی در خور را از شخصیت های دینی و تاریخی برداشت؟ تجربه همه ما می گوید هزینه ای که داشت و برداشتی که از ذخیره اعتباری آن بزرگان داشت صدچندان آورده احتمالی بود که شاید برای اینان داشته باشد. آیا نباید اینان را هشدار داد و هوشیار کرد که مقدسات را چنین زیرپای یاران خود نریزند؟

پس گرفتن لایحه مقابله با محتوای خلاف واقع در فضای مجازی، انتصاب علی لاریجانی و رفتن شیخ کاظم صدیقی از نماز جمعه تا کنون نمونه هایی عینی در پاسخ به مطالبه عمومی برای تغییر تلقی شده اند. با این حال صدای اعتراض و مخالفت طیف تندرو، آن هم با استفاده از تعابیری مثل شهید آبرو نشان می دهد این طیف نه فقط ضرورت تحول در فضای سیاسی را درک نکرده بلکه همچنان بر رویه های قبلی خود پافشاری می کند. این جماعت که گاه از آن ها اپوزیسیون داخلی هم یاد می شود معلوم نیست چه زمانی راضی خواهد بود.