فرارو- رسیدن به صدسالگی دیگر فقط یک رویا نیست؛ تحقیقات جدید نشان می دهد افراد صدساله می توانند بیماری ها را به تعویق بیندازند و حتی از ابتلا به آنها جلوگیری کنند.

به نقل از ساینس الرت، دانشمندان با تحلیل اطلاعات سلامت بیش از 400 هزار نفر که در اوایل قرن بیستم در استکهلم متولد شده بودند، دریافتند صدساله علاوه بر طول عمر بیشتر، کمتر به بیماری های جدی مانند سکته و حمله قلبی مبتلا می شوند.

برای مثال، تنها 4 درصد از افرادی که به صدسالگی رسیدند، در سن 85 سالگی دچار سکته شده بودند؛ در حالی که در گروه سنی 90 تا 99 سال، این میزان نزدیک به 10 درصد بود. با اینکه آن ها عمر طولانی تری داشتند، اما نسبت به سایر افراد، کمتر به بیماری های مختلف دچار شده بودند.

در سن 100 سالگی، 12.5 درصد از صدساله ها سابقه حمله قلبی داشتند، در حالی که این میزان در بین افرادی که بین 80 تا 89 سال عمر کردند، کمی بیش از 24 درصد بود. این موضوع نشان می دهد که صدساله ها نه تنها بیماری های مهم مرتبط با سن را به تأخیر می اندازند، بلکه در بسیاری موارد می توانند از ابتلا به این بیماری ها جلوگیری کنند.

این مطالعه فقط بیماری های جدی را مورد بررسی قرار داد. در حالی که ممکن است راز واقعی طول عمر در توانایی کنترل و جلوگیری از وخامت بیماری ها باشد.

در مطالعه دوم، 40 نوع بیماری مختلف با شدت های متفاوت، مانند فشار خون بالا، نارسایی قلبی، دیابت و حملات قلبی مورد بررسی قرار گرفت. دانشمندان 274,108 شرکت کننده را که بین سال های 1920 تا 1922 متولد شده بودند، به مدت 30 سال یعنی از سن 70 سالگی تا زمان فوت یا رسیدن به صدسالگی مورد مطالعه قرار دادند. تنها 1.5 درصدد این این افراد، یعنی 4,330 نفر موفق شدند صد سالگی را تجربه کنند.

حتی با درنظر گرفتن دامنه وسیع تری از بیماری ها و امکان ابتلای همزمان شرکت کنندگان به چندین بیماری، باز هم همان نتایج اولیه حاصل شد؛ سالمندان صدساله کمتر به بیماری مبتلا می شدند و روند تجمع بیماری ها در طول زندگی شان آهسته تر بود.

سالمندان صدساله معمولاً بیماری هایی داشتند که فقط یک بخش یا سیستم مشخص از بدن شان (مثل قلب، کبد، یا مغز) را درگیر کرده بود و بیماری ها در چند سیستم مختلف بدن شان پراکنده نشده بود. این موضوع نشان دهنده سلامت و مقاومت بالای این گروه است، زیرا بیماری هایی که فقط یک سیستم را درگیر می کنند، معمولا بهتر درمان و کنترل می شوند.

اگرچه بیماری های قلبی -عروقی یکی از شایع ترین بیماری ها در گروه های سنی بود، اما سالمندان صدساله کمتر از افرادی که عمر کمتری داشتند، به این بیماری مبتلا شده بودند.

حدود 8 درصد از سالمندانی که به سن 100 سالگی رسیده بودند، در سن 80 سالگی به بیماری قلبی -عروقی مبتلا شده بودند. اما بیش از 15 درصد از افرادی که تا 85 سالگی فوت کرده بودند، تا آن زمان به این بیماری مبتلا شده بودند. به نظر می رسد نرخ پایین تر ابتلا به بیماری های قلبی -عروقی نقش مهمی در افزایش طول عمر سالمندان صدساله ایفا می کند.

علاوه بر این، سالمندان صدساله در برابر بیماری های عصبی مانند افسردگی و زوال عقل نیز مقاومت بیشتری داشتند.

اگرچه بیشتر صدساله ها در نهایت به چندین بیماری مبتلا می شوند، اما این اتفاق بسیار دیرتر از افرادی که کمتر عمر می کنند، اتفاق می افتد. جالب اینجاست که افرادی که کمتر عمر می کنند، معمولاً در سال های پایانی عمر خود با افزایش ناگهانی تعداد بیماری ها روبرو می شوند، اما صدساله ها حتی از دهه 90 عمرشان نیز چیزی را تجربه نمی کنند.

این یافته ها باور عمومی را که زندگی طولانی تر الزاماً با بیماری های بیشتر همراه است، به چالش می کشند. نتایج بدست آمده نشان می دهند که طول عمر استثنایی تنها به تعویق انداختن بیماری ها محدود نمی شود؛ بلکه به شکل متفاوتی از سالمندی مربوط است که در آن بیماری ها دیرتر به سراغ فرد می آیند و زندگی باکیفیتی را در طول سال های پایانی زندگی خود تجربه می کند.

این وضعیت ممکن است به عوامل ژنتیکی، سبک زندگی، محیط یا ترکیبی از آن ها بستگی داشته باشد. با دانستن این عوامل، می توانیم زندگی طولانی تر و باکیفیت تری را تجربه کنیم.