5 درصد از کارت های بانکی، حدود 35 درصد از کل نان کشور را خریداری می کنند؛ در حالیکه سهم اصناف تنها 5 درصد بوده و از سال 1393 تا 1401 قیمت آرد یارانه ای ثابت مانده و دولت قبل نیز در سال 1401 از اصلاح قیمت جلوگیری کرد.

به گزارش فرهیختگان، اما طرح هوشمندسازی یارانه آرد و نان (سامانه نانینو) به رغم اینکه جایگزین اصلاح قیمتی نیست، توانسته جلوی هدررفت آرد یارانه ای را بگیرد و از خروج آن به مصارف خوراک دام و صنعت جلوگیری کند.

با ورود 6 تا 8 میلیون اتباع افغانستانی از سال 1400، انتظار می رفت مصرف گندم نانوایی ها 700 تا 800 هزار تن افزایش یابد، اما مصرف در سال های 1401 تا 1403 به حدود 9.8 میلیون تن کاهش یافته است؛ در حالی که در سال 1400 مصرف 10.3 میلیون تن بود.

بنابراین، طرح هوشمندسازی یارانه آرد و نان (نانینو) موفق عمل کرده؛ چرا که با ثبت دقیق خرید نان از طریق کارت های بانکی، مصرف واقعی خانوارها شفاف شد و از خرید نامتعارف جلوگیری شد.

این طرح باعث کاهش هدررفت آرد یارانه ای شد و خروج آن از چرخه مصرف نان به سمت خوراک دام، صنعت و قاچاق را محدود کرد و با ایجاد سقف خرید برای نان یارانه ای، رانت و فساد کاهش یافته و سوءاستفاده ها کنترل شد.

با این حال، این طرح به عنوان یک ابزار مدیریتی کارآمد عمل کرده ولی هرگز جایگزین اصلاحات قیمتی بلندمدت نیست.