خبر امضاء قرارداد صلح میان الهام علی اف و نیکول پاشینیان که دیروز جمعه در واشنگتن صورت گرفت، با قطع نظر از محتوای آن، از دو نظر برای ایران قابل تأمل است.

روزنامه جمهوری اسلامی در اینباره نوشت: اول اینکه صلح میان جمهوی آذربایجان و ارمنستان به جای آنکه با میانجیگری ایران برقرار شود چرا باید به ابتکار آمریکا نیازمند باشد؟ و دوم اینکه ضعف دیپلماسی ما به آمریکا فرصت داده است با راهکار سیاسی به دالان زنگزور دست پیدا کند و به راحتی همسایه دیوار به دیوار ایران در منطقه حساس شمال غرب شود.

1- در آخرین سال ریاست جمهوری دونالد ترامپ در دور اول، زمانی که توطئه عادی سازی روابط اعراب و اسراییل تحت عنوان پیمان ابراهیم در حال اجرا بود، به دستگاه دیپلماسی کشورمان که در آن زمان هنوز در اختیار دولت دوازدهم بود تذکر دادیم و دادند که رژیم صهیونیستی با حمایت دولت ترامپ در حال محاصره اطلاعاتی و امنیتی ایران از طریق گسترش نفوذ خود در امارات و بحرین و حضور در جنوب خلیج فارس است. از همان زمان به بعد بارها تأکید کردیم که ما باید با دیپلماسی قوی با این توطئه برخورد کنیم ولی اقدامی صورت نگرفت و صرفاً شاهد رجزخوانی هایی با زبان تهدید بودیم که اگر اسراییل چه کند ما چه خواهیم کرد!

2- تحرکات مستمر رژیم صهیونیستی در مرزهای شمال غرب کشورمان از چندین سال قبل کاملاً مشهود بود. زنگ خطر تهدیدهای مربوط به این تحرکات را نیز در همان زمان به صدا درآوردیم و بسیاری از صاحبنظران هشدارهای پیاپی دادند ولی اقدام قابل توجهی در عرصه دیپلماسی برای مقابله با این توطئه نیز صورت نگرفت.

3- با مسلط شدن طالبان بر افغانستان که در چارچوب معاهده دوحه میان آمریکا و این گروه صورت گرفت، اخطارهای پیاپی دادیم که حاکمیت طالبان بر افغانستان توطئه ای خطرناک برای تکمیل محاصره ایران توسط آمریکا و رژیم صهیونیستی است و ما باید با این توطئه با هوشیاری کامل مقابله کنیم. در همان زمان، تمام کسانی که درباره توطئه طالبان هشدار می دادند بر این نکته هم تأکید می کردند و ما هم بارها در سرمقاله های روزنامه جمهوری اسلامی تکرار کردیم که راه مقابله تکیه بر دیپلماسی قوی و هوشمندانه است ولی توجهی به این هشدارها نشد.

ایکاش فقط مبتلا به بی توجهی بودیم، متأسفانه دولت سیزدهم درهای کشور را به روی اتباع افغانستانی باز کرد، روزی چند هزار ویزا به آن ها داد و هر روز هزاران نفر هم بدون ویزا وارد ایران شدند و در بخش هایی از کشورمان بافت جمعیتی را تغییر دادند. علاوه بر این، رسانه ملی و سایر رسانه های وابسته به دولت سیزدهم با تمام امکانات مشغول تطهیر طالبان شدند و دولتمردان هم ضمن همراهی در طرح تطهیر برای این گروه تسهیلات خارق العاده فراهم کردند بطوری که حکومت خودخوانده و به رسمیت شناخته نشده طالبان صاحب تمام امتیازات دیپلماسی از سفارت و کنسولگری گرفته تا حضور در دیدارها با مقامات عالی جمهوری اسلامی و تا روابط تجاری گسترده شد و کار به جایی رسید که وزیر خارجه دولت چهاردهم نیز با ارتکاب یک خطای بزرگ سیاسی به کابل سفر کرد و بدون هیچ دستاوردی به تهران برگشت در حالی که طالبان نه حقابه ایران از هیرمند را داد و نه درباره سایر مطالبات قانونی ایران کوچک ترین انعطافی نشان داد!

4- و اکنون با ورود دولت ترامپ به ماجرای ارمنستان و جمهوری آذربایجان، آمریکا هم برای حضور در مرزهای شمال غربی ما به رژیم صهیونیستی ضمیمه شده است. درباره نفوذ گسترده صهیونیست ها در جمهوی آذربایجان نیز سال های متمادی هشدارهای زیادی دادیم و دادند ولی اصحاب دیپلماسی، از خواب سنگینشان بیدار نشدند. حتی جنگ 12 روزه که رژیم صهیونیستی با استفاده از خاک این کشور برای حمله به ایران استفاده کرد نیز دیپلماسی ما را تکان نداد!

مهم ترین سؤال این روزها اینست که خواب سنگین دیپلماسی ما تا چه وقت ادامه خواهد داشت؟ محاصره در حال تکمیل شدن است، آیا زمان جبران ضعف دیپلماسی فرا نرسیده است؟