ایسنا در خبری نوشت:وی با بیان اینکه  از دیدگاه ساختمانی بدن پیاده روی طولانی اگر بدون آمادگی باشد می تواند مشکلاتی را برای فرد به دنبال داشته باشد گفت:  روزهای قبل از پیاده‌روی طولانی باید برای سنجش میزان تحمل عضلات و آمادگی جسمانی،  فرد روزانه حدوداً یک ساعت پیاده‌روی داشته باشد و  ورزش‌های کششی، نرمش و آب درمانی هم می تواند، کمک کننده باشد. هیچ اصراری نیست، افرادی که مشکلات عضلانی اسکلتی دارند مثلا بیماران مبتلا به آرتروز، کسانی که کف پای صاف دارند یا زانوی پرانتزی یا ضربدری دارند، افرادی که سابقه آسیب زانو یا هرگونه آسیب مفصلی عضلانی دارند، پیاده روی طولانی داشته باشند.

عباسی فرد با تاکید بر اینکه بهتر است افراد دچار آرتروز حدود نیم ساعت پیاده روی در روز داشته و بقیه مسیر را با وسیله نقلیه طی کنند افزود: افراد مبتلا به کمردرد و زانو درد، حتما کمربند و زانوبند طبی به همراه داشته باشند تا در صورت لزوم از آن استفاده کنند، استفاده از عصا هم می تواند کمک کننده باشد. همچنین انتخاب کفش مناسب برای پیاده روی خیلی مهم است، خیلی‌ها فکر می‌کنند که باید کفش نرم باشه یا از کفش‌های پارچه‌ای و کتانی استفاده می کنند که اصلا مناسب نیست؛ کفش اصولی و مناسب کفشی است که به مچ پا اجازه حرکت به سمت بالا و پایین را بدهد و  پنجه پهن داشته باشه انگشتان راحت باشند ولی نه اینکه هر بار فرد قدم برمی‌دارد انگشتاش تکان بخورد و به هر طرفی حرکت کنند.

وی ادامه داد: کفش بنددار که پا را محکم نگه می دارد، بهتر است. از کفش نو هم نباید برای پیاده‌روی استفاده کرد و  باید کفشی استفاده شده باشد که قبلاً پوشیده شده باشد و در واقع امتحانش را پس داده باشد این در حالیست که استفاده از صندل و دمپایی هم مناسب نیست.

این فوق تخصص با بیان اینکه کوله پشتی زائران باید تا حد امکان سبک و بندهای پهنی داشته باشد  که روی دو شانه قرار بگیرد افزود: بندهای کوله نیز باید بلند باشند به طوری که  قسمت پایینی آن قسمت سنگین تر که وسایل قرار می گیرند در راستا و موازات لگن قرار بگیرد. به جای کوله پشتی، از چرخ دستی و کالسکه  نیز می توان استفاده کرد. افراد مسن هم بهتر است برای حمل وسایل از جوانترها کمک بگیرند.

وی با بیان اینکه برخی از افراد موقع راه رفتن پاها را بیشتر از عرض شانه باز می‌کنند و مرتب به چپ و راست خم می شوند که این درست نیست چراکه بدن انسان طوری ساخته شده که می تواند حدود 4 تا 8 ساعت پیاده روی را تحمل کند گفت: البته این میزان شخص به شخص متفاوت است اما به یاد داشته باشید که به دنبال خستگی بدن، حین پیاده‌روی فاصله پاها از همدیگر بیشتر می شود و بدن فرد به دو طرف متمایل می شود که این حالت در یک پیاده‌روی طولانی مدت می تواند آسیب زا باشد. حین پیاده‌روی قدم‌های بلند نباید برداشت. همچنین موقع پیاده‌روی از خم شدن و چرخیدن  تا حد امکان پرهیز بشود.

وی با بیان اینکه  کمر در پیاده روی طولانی مدت حتی در افراد سالم هم یک شکایت شایع است اما در افرادی که سابقه دیسک کمر و تنگی کانال نخاع دارند این مشکل بیشتر و شدیدتر است لذا  توصیه می شود که این افراد در پیاده‌روی شرکت نکنند اما کسانی که کمردرد عادی دارند مشکلی نیست و می‌توانند در پیاده‌روی شرکت کنند ولی باید به حرف بدنشان گوش بدهند گفت: به زائران توصیه می شود که تا حد امکان از داروهای مسکن استفاده نکنند چون با مصرف مسکن درد ساکت می‌شود و  فرد به فعالیتش ادامه می دهد ولی بعدها می‌تواند باعث مشکل و دردسر بیشتری برای بیمار شود.

وی با تاکید بر اینکه توقف‌های مکرر به فاصله کم هم برای فرد در حال پیاده روی می تواند مضر باشد چراکه وقتی فرد به یک سرعت متوسط می رسد، حرکتش روان‌تر می‌شود حالا اگر به هر بهانه‌ای هر چند دقیقه بایستد و دوباره شروع به حرکت کند، فشار بیشتری به عضلات وارد می شود پس تا حد امکان از توقفهای کوتاه مدت هم باید پرهیز کرد و  پس از 30 دقیقه می شود استراحت کرد اما دقت داشته باشید که موقع استراحت، فرد نباید زانوهایش را جمع کند و  یا به اصطلاح دوزانو یا چهار زانو بنشیند بلکه باید در وضعیت درازکش قرار بگیرد و پاها کمی بالاتر قرار بدهد، مچ پاها را مرتب چندین بار بالا و پایین حرکت بدهد  تا از ورم پا هم جلوگیری شود همچنین مدت استراحت هم نباید طولانی باشد لذا توصیه میشود که هر شش تا هفت کیلومتر پیاده‌روی، حدوداً با 15 دقیقه استراحت همراه باشد.

223217

منبع: خبرآنلاین سلامت کودک‌ و خانواده