تسنیم در مطلبی با عنوان دوستانه با جناب جلیلی نوشت: آقای سعید جلیلی در حساب مجازی خود متنی درباره مذاکره نوشته و آن را به گوساله پرستی پس از حضور موسی(ع) در کوه طور تشبیه کرده است. او نوشته است: خداوند برای بنی اسراییل پیامبری فرستاد تا آن ها را از ظلم فرعون برهاند اما آنها پس از پیروزی بر فرعون، وقتی 40 روز پیامبرشان به کوه طور رفت، گوساله پرست شدند؛ عده ای نیز امروز پس از اینکه دشمن در وسط مذاکره به ما حمله کرد و ملت ایران پیروز شد، مجدد دم از مذاکره می زنند!

این توییت آقای جلیلی با واکنش های بسیاری همراه شده است و در واقع، غیر از حلقه ای از طرفداران ایشان که برایشان هرچه آن خسرو کند شیرین بود! مصداق دارد، باقی مخاطبان، از انقلابی گرفته تا دیگران به ایشان انتقاد کرده اند.

انتقادهای جناح اصلاح طلب به سعید جلیلی مناسبات خاص خود را دارد و در موارد بسیار زیادی ناشی حب و بغضهای شخصی و جناحی است، اما به نظر می رسد انتقادهای فراوان جریان انقلابی به این توییت جناب جلیلی، به حق است.

جناب جلیلی وقتی چنین تشبیهی را به کار می برد قاعدتاً باید توضیح دهد که وجوه این تشبیه کدامند؟ مشبّه و مشبّه به چیست؟ وجه شبه آنها کجاست؟ موسی کیست؟ گوساله پرستی دقیقاً اینجا مصداق چیست؟ سامری کدام است؟چه کسی به کوه طور رفته؟

همه اینها نکات مهمی است و هرچه در آن تامل می کنیم غلط بودن توییت جناب جلیلی بیشتر آشکار می شود! انتقاد به روند و محتوای مذاکرات چیز بدی نیست؛ از قضا هر سیستم حکمرانی می تواند از طریق همین تضارب آرا، تصمیم های بهتری بگیرد، اما این نقدها وقتی می تواند مفید باشد که از رادیکالیسم و نقدهای هیجانی فاصله بگیرد.

تضارب آرا برای هر نظام حکمرانی مطلوب است، به شرطی که کفش رادیکال گویی را از پای سیاست درآوریم!