این عملیات که توسط تیم نجات کوهستان و غارنوردی ایتالیا (CNSAS) در ارتفاع حدود 3150 متری از سطح دریا در کوه مون ویزو انجام شد، با تحلیل 2600 فریم تصویری که توسط پهپادها ثبت شده بود، توانست رنگ متفاوت کلاه ایمنی او را در میان هزاران پیکسل تصویر تشخیص دهد. موضوعی که اگر به چشم انسان سپرده می شد، هفته ها یا ماه ها زمان می برد. به گزارش خبرآنلاین، به گفته ساوریو ایسولا ، یکی از خلبانان پهپاد و عضو تیم، هوش مصنوعی موفق شد پیکسل های قرمزی را در عکس ها تشخیص دهد که با محیط طبیعی تضاد داشتند. همان شب، ما مختصات نقاط مشکوک را داشتیم. تنها دلیل تاخیر در بازیابی جسد، مه و شرایط بد جوی صبح روز بعد بود. تکنولوژی نجات بخش این پروژه نمونه ای روشن از هم افزایی فناوری هوش مصنوعی، پردازش تصویر و پهپادهای جست وجوگر است. تیم نجات با تکیه بر این فناوری ها توانست بدون به خطر انداختن جان نیروها، منطقه ای صعب العبور را اسکن و نتایج را با دقتی بسیار بالا تحلیل کند. ایسولا توضیح می دهد که این الگوریتم ها که بر پایه تشخیص رنگ و شکل توسعه یافته اند، ماه به ماه پیشرفته تر شده اند و حالا بخشی از پروتکل عملیاتی تیم های نجات شده اند. به کمک داده های تلفن همراه فرد مفقود، مسیر جست وجو دقیق تر شد و در نهایت پهپادها توانستند با تحلیل تصویر و سنجش حرارتی، نقاطی از تصویر را که احتمال وجود جسم در آن بالا بود شناسایی کنند. آینده نجات در دستان AI این فناوری ها که پیش تر نیز در عملیات های پرخطر مانند فاجعه بهمن مرگبار یخچال مارمولادا استفاده شده اند، به گفته ایسولا می توانند در آینده جان افراد بیشتری را نجات دهند و ریسک نیروهای انسانی را کاهش دهند. هم اکنون CNSAS در حال توسعه روش های ترکیبی جدیدی برای استفاده از تصویر حرارتی، پردازش داده ها در لحظه و یادگیری ماشین برای یافتن افراد زنده در شرایط سخت کوهستانی است. |