ناسا پیش تر نیز موضوع ساخت رآکتور در سطح ماه را مطرح کرده بود، اما به گزارش پولیتیکو، این طرح جدول زمانی مشخص تری ارائه می دهد. این در حالی مطرح می شود که ناسا با کاهش شدید بودجه مواجه شده و دولت دونالد ترامپ، رییس جمهوری آمریکا در لایحه بودجه جدید سهم ماموریت های علمی این نهاد را نزدیک به 50 درصد کاهش داده است.

به گزارش یورونیوز، از سوی دیگر، آقای دافی به دلیل بر عهده گرفتن دو سمت کلیدی با انتقاد و مخالفت برخی قانون گذاران روبرو است و به نظر می رسد با رونمایی از چنین طرحی قصد عرض اندام و نقش آفرینی در سیاست های ناسا را دارد.

یک مقام ارشد ناسا گفت: این طرح، مربوط به پیروزی در دومین رقابت فضایی است.

نخستین رقابت فضایی میان سازمان فضایی فدرال اتحادیه جماهیر شوروی و ناسا از ایالات متحده در سال 1961 با ارسال ماهواره اسپوتنیک 1 به فضا از سوی شوروی آغاز شد. در پاسخ، آمریکا ماهواره اکسپلورر 1 را به فضا فرستاد. سپس یوری گاگارین از شوروی برای نخستین بار به فضا پرواز کرد و در پاسخ نیل آرمسترانگ آمریکایی برای نخستین بار بر ماه گام نهاد.

دومین رقابت فضایی نیز از حدود سال 2004، با پرواز تجاری موفقیت آمیز اسپیس شیپ 1 (SpaceShipOne) و ورود بخش خصوصی به صنعت فضایی آغاز شد. دونالد ترامپ در ماه ژوییه، در پی اختلاف با ایلان ماسک، نامزدی جرد آیزاکمن برای ریاست ناسا را کنار گذاشت و آقای دافی را به طور موقت به این سمت منصوب کرد.

شان دافی همچنین در اقدامی دیگر دستور تسریع روند جایگزینی ایستگاه فضایی بین المللی را به عنوان هدف دیگر ناسا صادر کرده است. این دو اقدام می تواند به تسریع تلاش های آمریکا در رقابت با چین برای تسلط بر ماه و مریخ کمک کند.

این برنامه ها همچنین کاملا با تمرکز دولت آقای ترامپ بر پروازهای سرنشین دار به فضا هم راستا است. بنابر بودجه پیشنهادی کاخ سفید در سال 2026 به رغم کاهش تقریبا 50 درصدی سهم ماموریت های علمی، سهم سفرهای فضایی افزایش یافته است.

دستور ساخت رآکتور، ناسا را موظف می سازد که از فعالان صنعت هوافضا برای ارائه طرح ساخت رآکتور هسته ای با توان 100 کیلووات برای پرتاب تا سال 2030 دعوت به همکاری کند. چنین اقدامی می تواند منجر به بازگشت و حضور مستمر فضانوردان در سطح ماه شود. ناسا پیش تر قصد داشت رآکتوری با توان 40 کیلووات را تا سال 2020 به ماه بفرستد و برای آن نیز ردیف بودجه مشخص کرده بود.

در دستور کنونی آمده است، نخستین کشوری که چنین رآکتوری داشته باشد، می تواند با اعلام منطقه ممنوعه بر سطح ماه دسترسی دیگر کشورها را به طور قابل توجهی محدود کند که این امر نشان دهنده نگرانی ناسا درباره پروژه مشترک چین و روسیه در این حوزه است.

این دستور همچنین ناسا را موظف می کند که ظرف 60 روز برای این پروژه مسئول منصوب کرده و نظرات فعالان صنعت را گردآوری کند. چین قصد دارد تا سال 2030 نخستین فضانورد خود را به ماه اعزام کند و ناسا با این پروژه سعی دارد پیش از آن نخستین رآکتور را به ماه بفرستد.

این ابتکار هسته ای به این معناست که ناسا حتی پس از لغو اخیر پروژه مشترک پنتاگون درباره موتورهای موشکی هسته ای، همچنان در توسعه فناوری هسته ای نقش خواهد داشت. یک مقام ناسا در این باره گفت: اینکه در بودجه جدید به پیشرانش هسته ای اولویت داده نشده، به این معنا نیست که این فناوری غیرقابل اتکا تلقی می شود.

ناسا همچنین با جایگزینی ایستگاه فضایی بین المللی قصد دارد، ایستگاه کنونی را که فرسوده شده را با یک ایستگاه جدید که به صورت تجاری اداره می شود، جایگزین کند.

این نهاد قصد دارد این امر را از طریق قراردادها تجاری با دست کم دو شرکت شش ماه پس از انتشار فراخوان عملی کند.

مقامات ناسا امیدوارند که بتوانند تا سال 2030 یک ایستگاه فضایی جدید را در مدار زمین مستقر کنند. در غیر این صورت، چین به تنها کشوری که ایستگاه سرنشین دار دائمی دارد، تبدیل می شود.

اگرچه چندین شرکت از جمله Axiom Space ،Vast و Blue Origin برای پاسخ به این نیاز اعلام آمادگی کرده اند، قانون گذاران آمریکایی در ماه های اخیر نسبت به کندی روند تامین بودجه این پروژه ها ابراز نگرانی کرده اند.