بحران کمبود آب و خشکسالی مناطق وسیعی از ترکیه را به شکل قطعی های چند روزه آب درگیر خود کرده است.

به گزارش عصرایران به نقل از خبرگزاری فرانسه، علی آلیاناک و همسایگانش در ازمیر، قطب توریستی ترکیه، اکنون مجبورند از سفره آب زیرزمینی در حال کوچک شدن در عمق 170 متری زمین آب بکشند، در حالی که استخرهای هتل ها همچنان پر هستند - که نشانه ای از بحران شدید آب در منطقه در بحبوحه خشکسالی طولانی مدت است.

آلیاناک، کدخدای 39 ساله روستای "گرمیان" در ازمیر، گفت: " پدران ما قبلا آب را از عمق 8 تا 9 متری بیرون می کشیدند، اما اکنون ما باید تا عمق 170 متری (560 فوت) پایین برویم."

برای مقابله با این مشکل، مقامات "چشمه" - یک تفرجگاه ساحلی محبوب در استان ازمیر در سواحل غربی ترکیه - دسترسی به آب آشامیدنی را به 10 ساعت در روز محدود کرده اند.

شهر ازمیر، سومین شهر بزرگ ترکیه، از روز چهارشنبه (فردا) این دسترسی را به تنها 6 ساعت کاهش خواهد داد.

تصاویر متروکه از سد بزرگ مجاور که آب چشمه را تامین می کند، که به طور گسترده از تلویزیون پخش شد، خطرات منطقه را به تصویر کشید: سطح آب آن به 3 درصد ظرفیت کاهش یافته و منظره ای بایر به جا گذاشته است.

برای آلیاناک و بسیاری دیگر، مقصر مشخص است.

آلیاناک با عصبانیت گفت: "هتل ها مشکل اصلی هستند: آب استخرها تبخیر می شود، حوله ها روزانه شسته می شوند و مردم به محض اینکه برای شنا می روند یا از بیرون برمی گردند، روزی 3 تا 5 بار دوش می گیرند. این یک اسراف است."

اقلیم شناسان می گویند حوزه مدیترانه - که 30 درصد از گردشگری جهان را در خود جای داده است - در دهه های آینده شاهد کاهش شدید بارندگی خواهد بود و این امر نگرانی ها را در مورد خشکسالی های مکرر و شدید در نتیجه گرمایش جهانی افزایش می دهد.

فقدان تقریبا کامل بارندگی از پاییز سال 2024 (1403) تا حد زیادی مسئول بحران فعلی است، به طوری که برخی از دانشمندان محاسبه کرده اند که 88 درصد از خاک ترکیه در معرض خطر بیابان زایی قرار دارد.

هفته گذشته، بلندگوهای مساجد در سراسر ترکیه دعای باران پخش کردند.

اما کارشناسان همچنین بر تاثیر ده ها هزار گردشگر تاکید می کنند که بر نقاط گردشگری در سراسر مدیترانه فشار وارد می کند.

"سلما آکدوغان" از اتاق مهندسان محیط زیست ازمیر گفت که گردشگران "دو تا سه برابر" بیشتر از مردم محلی آب مصرف می کنند.

او گفت این در زمانی است که "سطح آب نه تنها در تابستان، بلکه در زمستان نیز در حال کاهش است"، و خاطرنشان کرد که "بارش باران کمتر منظم اما شدیدتر است و جذب آب باران را برای خاک دشوارتر می کند."

او می خواهد مقامات محلی به عنوان مثال هتل ها را مجبور کنند استخرهای خود را با آب دریا پر کنند و مردم محلی کاشت چمن طبیعی را به نفع حیاط های کم مصرف تر کنار بگذارند.

"اورهان بلگه" که سکان هدایت یک هتل لوکس 253 اتاقه مشرف به آب های فیروزه ای دریای اژه را در دست دارد و همزمان رییس اتحادیه هتلداران ازمیر نیز هست، گفت: "هتل های بزرگ چهار یا پنج ستاره مانند هتل ما مخازن آب 200 تا 250 تنی دارند. ما 24 ساعته آب داریم."

از نظر او، راه حل کمبود آب عمدتا در نمک زدایی آب نهفته است، فرآیندی پرهزینه و انرژی بر که قبلا توسط برخی از هتل های منطقه استفاده می شود.

مدیر یک هتل کوچک در شهر که خواست نامش فاش نشود، اذعان کرد که "کمبود آب یک مشکل واقعی است"، اما گفت که در درجه اول نگران است که محدودیت های استفاده، گردشگران را به جستجوی مکان های دیگر سوق دهد.

او گفت: "تابستان گذشته، اتاق های ما در همین دوره کاملا رزرو شده بود و تا دو هفته پیش هنوز هم پر بودیم. اکنون اما 80 درصد اتاق های هتل خالی است و ما هیچ رزروی برای ماه اوت نداریم."

"صبیحه یورتسور" بازنشسته 80 ساله که در 25 سال گذشته هر تابستان را در منطقه تفریحی "چشمه" گذرانده است، گفت که تابستانی چنین خشک را به یاد نمی آورد.

او هم دولت و هم هتلداران را به خاطر غیرقابل سکونت کردن منطقه سرزنش کرد.

یورتسور که بقیه سال را در ازمیر می گذراند، گفت: "وقتی جنگل ها می سوزند، به جای کاشت مجدد درخت، هتل می سازند، هر چه درختان کمتری داشته باشید، باران کمتری خواهید داشت."