سعید لیلاز، روزنامه نگار و تحلیلگر مسائل سیاسی معتقد است که پزشکیان اصلاً پوپولیست نیست چرا که سلوک شخصی او همینی است که تصویر می شود و حتی احمدی نژاد هم در سلوک شخصی اش نقش بازی نمی کرد اما مشکل آنجا بود که رییس دولت های نهم و دهم می خواست سلوک شخصی اش را به فضای عمومی تعمیم دهد.

به گزارش خبرآنلاین، لیلاز در خصوص رفتار پزشکیان با معاون اجرایی او اینگونه توضیح می دهد که رفاقت این دو به نیم قرن می رسد و آنقدر با هم صمیمی هستند که در جلسات خصوصی همدیگر را به اسم کوچک صدا می کنند.

بخشی از گفتگوی سعید لیلاز را در ادامه بخوانید:

نه آقای قائم پناه جملاتی گفت که بویی و رنگی از تملق داشته باشد چون اصلاً نیازی به گفتن چنین جملاتی ندارد و نه آن جملاتی که از او منتشر شده اند بوی تملق می دادند، و نه آقای پزشکیان چنین برداشتی از آن ها کرده بود.

وقتی می گوید جعفر ، برای کسانی که این دو نفر را می شناسند و از روابطشان باخبرند، عمق ارتباط عاطفی، علاقه ای عمیق و ارتباط راحت در روابط رییس جمهور و اطرافیانش را نشان می دهد. چون من می دانم که در خصوصی ترین لحظات و جلسات، هنوز هم آقای قائم پناه، برخی اوقات آقای رییس جمهور را آقا مسعود خطاب می کند؛ یعنی پزشکیان برای قائم پناه مسعود است و قائم پناه برای پزشکیان جعفر .

ما روحیات آقای رییس جمهور را می شناسیم؛ از تملق بیزار است. اما مهم تر از تملق گریزی، روحیه سادگی و پرهیز از تشریفات اوست؛ که هم رفاقتش با آقای دکتر قائم پناه را بازتاب می دهد و هم آن جمله جعفر ول کن! را معنا می بخشد.

ما می دانیم که عمق و کنه این ماجرا چیزی جز ژرفای رفاقت بین این دو نفر، و سادگی و ساده زیستی روابط این دو و شخصیت آقای رییس جمهور، معنای دیگری نداشته است.

من چون دیدم که یک انحراف بزرگ در حال رخ دادن است، و چون در حداقل 22 سال گذشته از نزدیک شاهد این رابطه دوستانه، رفیقانه و برادرانه این دو نفر بوده ام، این حرف را زدم؛ شاید به درد جامعه ما بخورد. چون می بینم که مسیری که در حال ترند شدن است، مسیر اشتباهی است.