باستان شناسان در ایالت زاکسن- آنهالت آلمان، مجموعه ای از گودال های آیینی پنج هزار ساله را کشف کرده اند که شامل کاسه های سفالی کامل، استخوان های انسان و سگ و بقایای سوختگی از خانه هاست، یافته هایی که راز مراسم مذهبی پیشاتاریخی را نمایان می سازد.

به گزارش ایرنا، در جریان مطالعات پیش ساخت خط انتقال برق در اطراف شهر گرشتویتس ، تیم باستان شناسی ایالتی موفق به شناسایی 12 گودال دایره ای شکل به عمق حداکثر 2.5 متر شد. این گودال ها که مربوط به فرهنگ نئولیتیک روستای زالتسمونده (حدود 3400 تا 3050 پیش از میلاد) هستند، حاوی بقایای سوخته معماری منازل، ظرف های سفالی احتمالا به عنوان قربانی های شاخص، استخوان های سگ در وضعیت آناتومیک و جمجمه انسان بوده اند.

یافته های برجسته شامل استخوان های سگ در وضعیت طبیعی بدن با علایم سوختگی و یک جمجمه انسانی تازه تر در کنار آنهاست. این تفاوت زمانی نشان می دهد شکارها ممکن است در مراحل مختلف مراسم دفن قرار گرفته یا گودال ها برای مدت طولانی باز نگه داشته شده اند. همچنین یک گودال دیگر احتمالا تبدیل شده از تنور، حاوی دو جسد دفن شده بوده که پیش تر در جای دیگری دفن و سپس منتقل شده اند. این خود نشانه ای از کفن گذاری مرحله ای و فضایی مقدس سازی شده به شمار می رود.

تحقیقات نشان می دهد این مراسم آیینی در دوره ای رخ داده که جمعیت زالتسمونده با بحران اقلیمی و فشار گروه فرهنگی برنبورگ مواجه بود. تحلیل شرایط جوی پایان هزاره چهارم پیش از میلاد حاکی از سردتر شدن اقلیم و جابه جایی جمعیتی است. بنابراین، آیین های جنبی شامل آتش، قربانی حیوانات خصوصا سگ و تجلیل از اجداد احتمالا در پاسخ به بی ثباتی اجتماعی و زیستی اجرا شده اند. این تلاشی برای جلب حمایت گذشتگان در هنگام ناامنی بوده است.

این کشف یکی از نادرترین نمونه های مستند گودال های آیینی دوره نوسنگی اروپای مرکزی است و منظر مذهبی، اجتماعی و محیطی جامعه ای باستانی را پیش چشم قرار می دهد. اگرچه بسیاری از جزییات هنوز نامشخص و دلیل سوختن عمدی خانه ها، نقش آیینی سگ ها و گرامیداشت انسانی با اشیاء مختلف هنوز نیازمند تحلیل بیشتر است، اما آینده پژوهش های ژنتیکی، ایزوتوپیک و مردم شناسی می تواند این رازها را بازگشایی کند.