​کاپیتان استقلال بالاخره بعد از بیش از یک دهه دل از پیراهن آبی کند و راهی اصفهان شد.

اتفاقی که لااقل در سال های اخیر یکی دوبار تا آستانه وقوع رفت و هر بار دقیقه 90 وتو شد تا سید بماند. جالب اینکه او بعد از فصلی درخشان در آسیا و لیگ و با قهرمانی جام حذفی از استقلال کنار گذاشته شد! آن هم در حالی که تیم دروازه بان نداشت و هنوز هم ندارد و از آن جالب تر این اتفاق به خواست سرمربی جدید نبود و به شهادت خانم شجاعی ، سید در هیئت مدیره برای ماندن رای نیاورد! هیئت مدیره ای که هیچ کدام سابقه فوتبالیست بودن یا مربیگری ندارند!

اما به رسم موجود در فوتبال مدرن دنیا -درست مثل رسم تونل برای تازه وارد- سید پس از اولین حضور عمومی در تمرین تیم جدید، با تلویزیون باشگاه سپاهان مصاحبه و حرف هایی زد که مرور این قسمت از حرف های او جالب است؛

هر زمان در راهروی نقش جهان حضور داشتیم، به این فکر می کردیم که سپاهان چقدر حرفه ای است و باشگاه چقدر برای بازیکنان گذشته خود ارزش قائل است؛ امیدوارم بتوانم برای این باشگاه مثمر ثمر باشم. خیلی خوشحالم که در باشگاه بزرگ سپاهان هستم؛ در دوره قبلی حضور آقا محرم (نویدکیا) هم قرار بود به سپاهان بیایم اما قسمت نشد.

باز خدا را شکر که سید مثل اغلب جابجایی ها در فوتبال ایران نگفت که از بچگی عاشق سپاهان بوده و همیشه دوست داشته این پیراهن را به تن کند! او از یک راز پرده برداشت که در نوبت قبلی حضور محرم نوید کیا نزدیک بوده به سپاهان بیاید که ثابت می کند اخبار آن موقع رسانه ها کاملاً درست بود و این دیگران بودند که با تکذیب، دروغ می گفتند!

در فوتبال حرفه ای این جابجایی ها کاملاً طبیعی است و ما هم باید یک روز -دیر یا زود- بپذیریم که بازیکن و مربی حق دارند به بهترین پیشنهاد برای خود جواب بدهند. دوره طرفداری و تعصب به پیراهن با حرفه ای شدن فوتبال و ورود پول به پایان رسید و حالا تعصب، صرفاً برای تماشاگران و هواداران است و بس!