به زحمت آرایش کامل مو و صورتت را انجام داده ای و یک لباس عالی انتخاب کرده ای. یک سلفی می گیری تا ظاهرت را به رخ بکشی و… نتیجه چنگی به دل نمی زند!

به گزارش عصر ایران، قبل از اینکه سلفی بگیری، احساس اعتمادبه نفس می کردی، اما سلفی صورت تو را خسته، مریض احوال یا حتی جوری نشان می دهد که انگار کشتی هایت غرق شده است! صد رحمت به عکس های روی کارت ملی. مشکل چیست؟

آیا از خود می پرسید که چرا همیشه در سلفی ها بدتر از زندگی واقعی به نظر می رسید؟ در اینجا 5 اشتباه رایج در سلفی گرفتن و نحوه ی رفع آسان آنها آورده شده است.

اول باید بفهمیم چرا در عکس ها بد می افتیم، به رغم اینکه می دانیم و باور داریم که در واقعیت، بیستِ بیست هستیم.

موضوع مهم در مورد سلفی گرفتن و زیبایی این است که همه چیز بستگی به این دارد که خودت فکر می کنی چطور به نظر می رسی. احتمالاً دوستانت وقتی سلفی هایت را می بینند به تو نمی گویند: “وای، توی این عکس خیلی بد افتادی، اما الان خیلی خوشگلی!”

( اگر از این دوست ها داری، در دوست یابی ات تجدید نظر کن).

بنابراین:

نگرش شخصی مهم است: زیبایی تا حد زیادی ذهنی است و تحت تأثیر تصور خود فرد از ظاهرش قرار دارد.

تفاوت بین واقعیت و تصویر: ممکن است بین ظاهر فرد در واقعیت و ظاهرش در عکس تفاوت وجود داشته باشد.

تصویری که از خودت در زندگی واقعی به دست می آوری، از آینه ها می آید، که از نظر فنی بازنمایی دقیقی از ظاهر تو نیستند. اما این بهترین گزینه ای است که داریم، بنابراین تصویر ما از خودمان از طریق انعکاس آینه شکل می گیرد.

مسئله پیچیده اینجاست که آینه ها تصاویر را برعکس می کنند. به همین دلیل است که وقتی در آینه به خودت نگاه می کنی، نوشته ها برعکس به نظر می رسند. بنابراین بله، وقتی قبل از بیرون رفتن، به لباس های شیک خودت در آینه خیره می شوی، یک تصویر تحریف شده و برعکس از خودت را می بینی.

بنابراین نیمه اول معادله این جا نسخه آینه ای توست. از طرف دیگر، دوربین های تلفن تصاویر تو را برعکس نمی کنند (مگر اینکه تنظیمات آن ها را تغییر دهی).
وقتی یک سلفی می گیری، صورتت را همان طور که دیگران در زندگی واقعی می بینند، می بینی، نه آن طور که خودت در آینه می بینی.

راستش را بخواهید، می تواند کمی تکان دهنده باشد. تو عادت داری خودت را یک جور ببینی، اما بعد در سلفی ها شبیه یک آدم به هم ریخته به نظر می رسی!

به این “اثر صرفاً قرار گرفتن در معرض” می گویند، که زمانی اتفاق می افتد که چیزی را ترجیح می دهی چون همیشه آن را می بینی.

بنابراین بله، تو “خود آینه ای” را به “خود دوربینی” ترجیح خواهی داد.

خبر خوب این است که “خود دوربینی” همان طوری است که دیگران تو را می بینند. بهش فکر کن: وقتی از سلفی ات خوشت نمی آید، دوستانت احتمالاً به تو می گویند دیوانه شدی، چون از نظر آن ها همیشه این جوری هستی!

(یه نکته جالب: اگر دوستانت تو را در آینه ببینند، احتمالاً می گویند آن قدرها هم خوب به نظر نمی رسی چون به دیدن تو به آن شکل عادت ندارند. بله: جای فکر کردن داره!)

گذشته از آینه ها، دلایل دیگری هم وجود دارد که ممکن است در دوربین با آن چه در واقعیت هستی متفاوت به نظر برسید.

به خودت نمی رسی: منظورم اینه که اگر تمام شب پارتی بودی. تحرک زیادی داشتی، خوب نخوابیدی. و انتظار داری هنوز شبیه میترا حجار به نظر برسی، این اتفاق نمی افتد. خواب کافی داشته باش، آب بنوش و پوستت را مرطوب کن؟

عدم تقارن: هیچ کس کاملاً متقارن نیست. یعنی دو طرف صورت یا بدن دقیقاً شبیه هم نیستند. این عدم تقارن معمولاً خیلی جزیی است و در نگاه اول متوجه آن نمی شویم.

وقتی تصویرت را برعکس در سلفیِ دوربین گوشی ات می بینی، تقارنت جور درنمیاد.

این عدم تقارن ممکنه در سلفی بیشتر به چشم بیاد. وقتی با دوربین گوشی سلفی می گیرید، معمولاً تصویر شما به صورت افقی برعکس میشه (مثل حالتی که خودتون رو در آینه می بینید).

حالا، چون صورت شما کاملاً متقارن نیست، وقتی تصویر برعکس میشه، این عدم تقارن بیشتر نمایان میشه و ممکنه حس کنید که چهره تون “عجیب” یا “ناجور” به نظر میرسد. به عبارت دیگه، تصویری که در سلفی می بینید، با تصویری که در آینه می بینید (و بهش عادت دارید) فرق دارد، و این تفاوت به خاطر برعکس شدن تصویر و برجسته شدن عدم تقارن هاست.

واپیچش یا تابیدگی لنز:دوربین های گوشی (مخصوصاً دوربین های ارزان تر یا قدیمی تر) می توانند باعث تغییر شکل تصویر شما شوند و چهره تان را متفاوت از واقعیت نشان دهند

بله. می توانید کاملاً تقصیر را گردن دوربین بیندازید. این اتفاق در دوربین های ارزان تر یا دوربین های بی کیفیت تر در تلفن های هوشمند قدیمی رخ می دهد.

یک سلفی صورت تو را در 2 بُعد ثبت می کند، اما در واقعیت تو یک آدم سه بعدی هستی. وقتی این را به یک سلفی تبدیل می کنی، تصویرت تخت تر از معمول به نظر می رسد.

نسبت ها قطعاً وقتی سلفی می گیری در مقایسه با زندگی واقعی تغییر می کنند. خبر خوب این است که دوربین های بهتر این مشکل را ندارند.

فلاش دوربین: من اصلاً طرفدار فلاش نیستم، به خصوص به این دلیل که همه را بد نشان می دهد. اگر هنگام گرفتن سلفی فلاش را روشن کنید، پوستت را براق (به شکلی بد) نشان می دهد و حتی ممکن است یک ظاهر بیش ازحد در معرض نور و بیمارگونه به تو بدهد.

قبل از گرفتن سلفی برای جلوگیری از مشکلات فلاش، منتظر نور مناسب باش. البته همیشه می توانی نورپردازی خودت را بعداً با Facetune2 هم تصحیح کنی.

حالت های صورتت: لبخندت عجیب یا خشک به نظر می رسد؟ ژست هایت را تمرین کن! می خواهی در سلفی هایت تا حد امکان واقعی و طبیعی به نظر برسی، و این یعنی باید در ژست هایت ماهر باشی، چه یک خنده کامل با دندان ها بزنی و چه یک لبخند مرموز.

خوشبختانه، تو تنها نیستی! سلفی ها شامل استفاده از دوربین تلفن برای گرفتن یک عکس عالی می شوند، اما دوربین همیشه با ما مهربان نیست. با وجود تمام تلاش هایت، گاهی اوقات سلفی ها درست از آب درنمی آیند.

اگر از این که سلفی هایت چطور از آب درمی آیند خوشت نمی آید، با مطالعه این پنج مشکل رایج سلفی، عیب یابی کن — و یاد بگیریدکه چطور آن ها را سریع رفع کنید.

صادقانه بگویم، نورپردازی معمولاً مشکل یک سلفی بد است. اگر سعی می کنی این مشکل را با استفاده از فلاش تلفنت حل کنی، دوباره فکر کن — فلاش های خشن دوربین تقریباً همیشه منجر به یک عکس بدتر می شوند.

بنابراین، سؤال این جا این است: چطور نورپردازی بد سلفی را درست کنم؟

خب، دفعه بعد که حال و هوای سلفی گرفتن داشتی، به ایوان یا بالکن خودت برو و در نور طبیعی عکس بگیر. جایگزین کردن پرتوهای درخشان و طبیعی خورشید سخت است.

اما اگر در خانه گیر افتاده ای، می توانی از FaceTune2 برای اضافه کردن فیلتر، حذف تابش خیره کننده، مات کردن درخشندگی یا بازی با سطوح نور در سلفی خودت استفاده کنید.

آیا می دانستی که تلفنت برعکس آن چه را در آینه می بینی نشان می دهد؟ تمام آن ژست گرفتن و حالت گرفتن های دقیق، وقتی تلفنت عکس هایت را برعکس می کند، بی فایده می شوند.

برخی از برنامه ها و دوربین های جلویی صورتت را آن طور که دیگران می بینند ثبت می کنند (نه آن طور که در آینه به نظر می رسد). از آن جایی که صورت های ما 100% متقارن نیستند، دیدن تصویر برعکس شده ممکن است عجیب به نظر برسد.

خوشبختانه، رفع این مشکل آسان است. بیشتر تلفن ها یک گزینه “برعکس کردن” در ویرایشگر عکس دارند. فقط تصویر را برعکس کن و درستش کن.

مگر این که خیلی “خاص” باشی و از مونوپاد سلفی استفاده کنی، احتمالاً برای سلفی هایت به دوربین نزدیکی.

این خیلی خوبه، اما گاهی اوقات خیلی نزدیک بودن به دوربین چیز بدی است. زاویه می تواند ویژگی های خاصی، مانند بینی ات، که به دوربین نزدیک تر هستند را تحریف یا تأکید کند و این همیشه خوشایند نیست.

چشمان ما عادت دارند تصاویر روان را ببینند — هیچ چیز در زندگی واقعی کاملاً ثابت نیست. وقتی یک دوربین یک میلی ثانیه از زمان را ثبت می کند، می توانی هر لکه و نقصی را در رنگ زنده ببینی.

برای بهترینِ ما هم اتفاق می افتد: با وجود تلاش های زیاد برای گرفتن یک لبخند زیبا، خنده ات غیرطبیعی یا شبیه خودت به نظر نمی رسد.

بله، همه ما برای دوربین لبخند مصنوعی می زنیم، و حدس بزن چی؟

لبخندهای مصنوعی، مصنوعی به نظر می رسند.

وقتی صورتت از “لبخند زدن برای عکس” سفت می شود، یک جور حالت گوزن در چراغ ها پیدا می کنی. همه با لبخند طبیعی شان بهتر به نظر می رسند، اما ثبت آن در دوربین همیشه آسان نیست.

قبل از سلفی گرفتن، فک خودت را شل کن. سعی کن به چیزی فوق العاده خنده دار فکر کنی تا لبخند واقعی خودت را برای سلفی تقلید کنی. آره، یک کم مسخره است، اما قول می دهیم که جواب می دهد.

مقایسه دزد شادی است. ما عادت داریم چهره های افراد مشهور را در هر جایی که می رویم ببینیم. وقتی به سلفی خودت نگاه می کنی، ممکن است آرزو کنی شبیه شخص دیگری به نظر برسد.

اما می دانی چیه؟ ما فکر می کنیم تو همان طور که هستی عالی به نظر می رسی. سلفی خودت را با اعتمادبه نفس به نمایش بگذار. فالوورها می خواهند محتوای تو را ببینند، نه محتوای شخص دیگری را.

نکته این است که نگران گرفتن یک عکس کمتر از عالی نباش. همه ما بدترین منتقد خودمان هستیم.

به احتمال زیاد، فالوورهایت آن قدر سریع روی دکمه “لایک” می زنند که نمی دانی از کجا خوردی.

پس ریلکس باش، از خودت لذت ببر.