بعد از آتش بس بین ایران و اسراییل بسیاری از کنشگران و ناظران خواستار تقویت یکصدایی شکل گرفته در 12 روز جنگ شدند.

به گزارش خبرآنلاین، تا آن که اخیرا علی اکبر ولایتی مشاور رهبری در توییتی نوشت: حفظ انسجام ملی مورد تأکید مقام معظم رهبری می تواند شامل تغییر برخی رویکردهای اجتماعی حاکمیت و محور قرار دادن رضایت مردم شود، به گونه ای که برای آن ها ملموس باشد. مردم خود را اثبات کردند و اکنون نوبت مسئولین است.

معلوم نیست که این توییت ولایتی از قصد تغییرات در جامعه خبر می داد یا آن که توصیه به حکمرانان بود. اما اظهارات او با استقبال کنشگران و فعالان سیاسی رو به رو شده است.

این سخنان پرسش هایی را مطرح می کند: اگر قرار است تغییر رویکردی صورت گیرد، جامعه باید این تغییرات را در چه زمینه هایی ببیند؟

این موضوعی است که درباره آن با آیت الله محسن غرویان استاد حوزه علمیه به گفتگو پرداخته ایم.

این استاد حوزه معتقد است صداوسیما یکی از جاهایی است که باید تغییر رویکرد در آن دیده شود. او همچنین به نقد سیاست های اعمال شده در این سال ها در خصوص فیلترینگ و حجاب می پردازد.

مشروح این گفت و گو با محسن غرویان را در ادامه می خوانید؛

بسیاری معتقدند که که بعد از جنگ 12 روزه، حاکمیت باید یک گام به سوی مردم بردارد. در یک ماه اخیر پس از آتش بس شما رفتار حاکمیت در این باره را چطور ارزیابی می کنید؟

دولت و به خصوص آقایان پزشکیان و عراقچی سعی دارند که از ادامه جنگ جلوگیری کرده و بر کشور آرامشی حاکم کنند و مذاکره را از موضع قدرت انجام دهند. این، همان تعبیر دیگر نرمش قهرمانانه ای است که مقام معظم رهبری قبلاً فرمودند. مردم باید پشتیبان دولت باشند تا تفرقه ایجاد نشود. اما متأسفانه عده ای از تندروها، دوباره به آقای پزشکیان و به خصوص آقای عراقچی حملات و هجمه هایی وارد می کنند که خلاف منویات مقام معظم رهبری است.

حاکمیت به این نتیجه رسید که عرق وطن پرستی و عرق ملیت قدرت بسیار عظیمی است و باید از این استفاده کنند؛ نباید که فشارهای افراطی بر روی ملت وارد شود. دولت باید برای بهبود وضعیت نابسامان اقتصادی تلاش کند. مسئله انرژی، مساله کمبود برق، و بحران آب دارد بر روی زندگی مردم فشار می آورد. دولتمردان باید بر قیمت ها کنترل داشته باشند. از سوی دیگر روابط دیپلماتیک و اقتصادی ما با دنیای امروز، باید روابطی سالم و متعادل باشد که ملت ما دائماً در تحریم و فشار نباشند.

وضعیت اقتصادی ما وابستگی شدیدی به وضعیت دیپلماسی ما دارد، و ما باید زمینه های رفع تحریم ها را با روابط دیپلماتیک برقرار کنیم؛ این، مورد انتظار مردم است.

مردم در دفاع از وطن و کشور خود به میدان آمدند، مقاومت کردند، خسارت ها را دیدند اما در عین حال پشتیبان حاکمیت بودند. اکنون آن ها توقع دارند که حاکمیت هم در جهت رفع این مشکلات نهایت تلاش کند. وفاق ملی باید محفوظ بماند. گروه های افراطی هم باید واقعاً کنار زده شوند. معتقدم که آقای پزشکیان الان یک تجربه ای پیدا کرده، در این مدتی که از ریاست جمهوری می گذرد، باید افرادی را بر سر کارها و مسئولیت ها بگذارند که اعتقاد به این وحدت و انسجام ملی و آشتی ملی داشته باشند.

طی روزهای گذشته آقای ولایتی در مطلبی خواستار برخی رویکردها شده بودند. در واقع حرف ایشان این بود که حالا که مردم یک گام به سمت حاکمیت برداشتند، حاکمیت هم یک گام در زمینه مسائل اجتماعی بردارد. به نظر شما این تغییرات چقدر لازم است و باید در کجا دیده شود؟

خیلی قبل تر از آقای ولایتی، بنده و امثال بنده همیشه گفته ایم که ملت پشتوانه اصلی حاکمیت است. در این جنگ 12 روزه هم این مساله کاملاً ثابت شد. حتی مقام معظم رهبری هم از آقای محمود کریمی خواستند که سرود ای ایران را بخواند. این یعنی، مقام معظم رهبری روی عرق ملی مردم، تاکید کردند. ایشان در بیانات اخیر خود هم فرمودند اسلامیت از ایرانیت جدا نیست.

مردم به مصداق حب الوطن من الایمان ، (یعنی حب وطن جزو ایمان است) عمل کردند. ایران و اسلام در این سرزمین ما از هم جدا نیست. آقای ولایتی هم همین نکته را گفتند که ما باید به رأی مردم، اکثریت مردم و کار عمومی مردم بهای بیشتری بدهیم؛ این مساله در انتصاب ها و در انتخابات هم صادق است. شورای نگهبان هم باید به این حفظ وطن دوستی مردم توجه داشته باشد. مشارکت مردم از همین راه ها تأمین می شود. ما شاهد آن بودیم که در انتخابات ریاست جمهوری، وقتی شورای نگهبان آقای پزشکیان را تأیید صلاحیت کرد، مشارکت در انتخابات بالا رفت. یعنی شورای نگهبان نباید جناحی برخورد کند. حاکمیت باید همه ملت را ببیند.

صداوسیما هم به خصوص در این زمینه نقش مهمی دارد؛ باید به همه این افکار و اندیشه های مختلف تریبون دهد و فرصتی برای آن ها فراهم کند که همه حول محور اسلام و ایران گرد هم جمع شوند. اینکه ما همه را بخواهیم به اسم انقلاب، انقلابی گری، از قطار انقلاب پیاده کنیم، به ضرر نظام و حاکمیت است. باید آزادی های متعادل و متعارف را برای مردم فراهم کرد. زمینه های اقتصادی و اجتماعی را برای حضور مردم، بیش از پیش فراهم کرد.

تغییر رویکرد در مسائل اجتماعی چه مصادیقی دارد؟

مثلا در مورد همین مساله حجاب که این همه در مورد آن سروصدا شد. ما نباید دائماً به مردم فشار بیاوریم. همچنین نباید در مسائلی مثل روابط اقتصادی با کشورهای اروپایی، غربی، برای مردم مشکل ایجاد کنیم که منجر به فرار مغزها شود.

باید برای ایرانیان مقیم یا تحصیل کرده ی خارج، شرایطی امن و آزاد فراهم کرد که به کشور خود برگردند. بسیاری از اساتید، متفکران و اندیشمندان ما الان در دانشگاه های خارج از کشور هستند. باید از این ها واقعاً به طور جدی، درخواست کنیم که به کشور برگردند و منشأ خدمت باشند. در ورود به تحصیلات عالیه نباید سخت گیری های زیاد داشته باشیم. باید با محدودیت ها و فشارهای جناحی مقابله کرد تا فضای محبت، عاطفه، مشارکت و انسجام در بین مردم بیشتر شود.

نقش رسانه ها مثل صداوسیما را در این زمینه چطور ارزیابی می کنید؟

صداوسیما الان به قول بعضی ها، میلی شده است و ملی نیست. یعنی از یک جناح خاص، کارشناسان یا افرادی را می آورند و در آن صحبت های یک طرفه بیان می شود. در حالی که باید به افراد مقابل هم فرصت داده شود که حرف های خود را بزنند. الان مشاهده می کنیم که از بین اساتید دانشگاه، دیدگاه های خاص در مورد اقتصاد، سیاست و مسائل کلان کشور دارند. این افراد هم باید به اندازه کارشناسان صداوسیما فرصت داشته باشند.

این فیلتر کردن ها هم الان فایده ای ندارد. برای مردم دسترسی به اطلاعات و داده های جهانی از راه های مختلف فراهم است. این ایجاد محدودیت ها نتیجه ای جز این ندارد که مردم حریص تر شوند و رسانه های خارجی پناه ببرند. برخی حتی برای دریافت اخبار صحیح داخل کشور از شبکه های رسانه های خارجی استفاده می کنند. چرا باید چنین اتفاقی بیفتد؟

در حالی که دنیای امروز، دنیای اطلاعات است و هیچ چیزی از مردم مخفی نمی ماند؛ مردم راه های دسترسی فراوانی دارند. باید نگاه جدیدی به سیاست، علم، دانش داشته باشیم. این که مثلاً من می بینم افرادی را به تلویزیون می آورند که دائم به غرب یا علوم غربی حمله کنند هیچ فایده ای ندارد. بلکه نتیجه عکس می دهد.

این همه دشمن سازی، و این همه مخالفت با امواج فرهنگی و علمی دنیای امروز، بیجاست. باید سعی کنیم خود را با کاروان علم، فرهنگ و رشدی که در جهان امروز، در همه جای دنیا در حرکت است، هماهنگ کنیم. نباید حرف های 400 -500 سال قبل را مطرح کنیم. ما باید عالم به روز باشیم، نظام هم باید به روز باشد و با کاروان علم و دانش و فرهنگ همراه شویم.