فرارو- پخش انیمه شب زنده داری گربه ها (Nyaight of the Living Cat) از 6 جولای (15 تیر) آغاز شده که با استقبال مخاطبان همراه بوده است.

به گزارش فرارو، داستان های زامبی یکی از قدیمی ترین زیرمجموعه های ژانر وحشت اند که به نظر می رسید محبوبیت خود را از دست داده باشند. با این حال انتشار فیلم 28 سال بعد و استقبال تماشاگران از آن نشان داد که ژانر زامبی همچنان برای مخاطبان جذاب است. انیمه شب زنده داری گربه ها داستان افرادی را روایت می کند که برای زنده ماندن مجبورند از گربه هایی دور شوند که روزها به آن ها غذا می دادند و با لذت نوازش می کردند.

گربه نکته کلیدی داستان است. در حقیقت موضوع این نیست که شخصیت های اصلی مانند کوناگی و کائورو چقدر می توانند از موجوداتی که شکار می کنند، دور بمانند. بلکه این است که آیا می توانند در برابر وسوسه نوازش یک گربه حتی اگر به معنای نابودی باشد، مقاومت کنند.

این انیمه یک ایده جذاب دارد، فرار از گربه هایی که هر روز آن ها را نوازش می کردند. چرا که این آخر الزمان عجیب و غریب با طاعونی آغاز می شود که گربه ها انتقال دهنده اند. شب زنده داری گربه ها مخاطب را به دنیایی می برد که به تدریج توسط گربه ها تسخیر شده است. روزهایی که انسان ها به راحتی می توانستند به راحتی گربه ها را نوازش کنند تمام شده است.

اگر کتاب طاعون نوشته آلبرکامو را خوانده باشید، می دانید که فراوانی موش ها مرگ انسان های زیادی را رقم زد. در این انیمه هم با توجه به تعداد گربه ها زمان زیادی نمی گذرد تا جامعه کامل به نابودی برسد و تبدیل به دنیایی از ترس، انزوا و آشوب شود. همچنین انیمه شب زنده داری گربه ها با بهره گیری از شناختی دقیق نسبت به گربه ها مجموعه ای تازه از قوانین را مخصوص زامبی ها خلق می کند، مثل استفاده از آب برای فرار از گربه های آلوده، بهره بردن از حساسیت شخصیت ها به گربه ها یا منحرف کردن مسیر گربه ها با غذا. شب زنده داری گربه ها ، مخاطب را مستقیما با داستان درگیر می کند. آشوب و فاجعه از قبل آغاز شده و بیننده هر چه قصه جلوتر می رود باید شخصیت ها را بشناسد و جهان ساخته شده را در ذهن خود تحلیل کند.

در عین حال این انیمه ترکیبی متعادل از هیجان و احساسات را به مخاطب ارائه می دهد. بیننده به راحتی با کاراکترها همذات پنداری می کند و حتی همراه آن ها اشک می ریزد. در کنار احساسات، عنصر رازآلودی هم در روایت وجود دارد. در واقع انیمه با بهره بردن از نشانه های آخرالزمانی، فضایی را به تصویر می کشد که مخاطب احساس کند جهان داستان صرفا یک خیال نیست و ممکن است به حقیقت بپیوندد. در این میان، شب زنده داری گربه ها فرضیه جدیدی را مطرح می کند که شاید دنیای آخرالزمانی آن قدرها هم بد نباشد و اگر همه انسان ها درگیر ویروس شوند زندگی ساده تر و آرام تر باشد. این دیدگاه به وضوح در دیالوگ های میان کاراکترها دیده می شود و به شکلی واقع گرایانه در فضای داستانی نشانه های از این باور وجود دارد.

از یک نظر این انیمه تمام کلیشه های ژانر زامبی را دارد، مانند حس دائمی خطر، بازماندگانی که کنار هم در یک گروه قرار می گیرند و یکی یکی کشته می شوند، افرادی که از روی طمع و زیاده خواهی مرگ را برای دیگران رقم می زنند. در شب زنده داری گربه ها ، سبک کارگردانی افسانه ای تاکاشی میگه به وضوح قابل احساس است؛ به ویژه در استفاده اغراق آمیز از انیمیشن های کارتونی. در واقع این تقلید و رویکرد به خوبی در داستان جواب داده است. نماهای نزدیک از گربه ها به گونه ای فیلمبرداری شدند که در کنار زیبایی، ترس نیز به مخاطب القا شود. شاید برخی از این اغراق ها در نگاه اول مصنوعی باشد، اما همین اغراق ها در ادامه داستان کمک کرده تا فضای خاص انیمه به درستی شکل بگیرد تا تماشا برای مخاطب جذاب باشد.