مسیح مهاجری در روزنامه جمهوری اسلامی نوشت:

در تیرماه گذشته هنگامی که خبر به رسمیت شناخته شدن حکومت خودخوانده طالبان بر افغانستان توسط دولت روسیه منتشر شد، هشدار دادیم مبادا دولت جمهوری اسلامی ایران از کرملین و پوتین تبعیت کند و درصدد به رسمیت شناختن حاکمیت طالبان برآید.

دلایل زیادی برای نادرست بودن هر اقدامی از ناحیه جمهوری اسلامی ایران برای به رسمیت شناختن حکومت خودخوانده طالبان وجود دارند که در ادامه به بعضی از آنها اشاره خواهیم کرد ولی قبل از آن لازم است تأکید کنیم که روسیه تفاوت زیادی با ایران دارد و همین تفاوت است که پوتین و کرملین را به سوی در آغوش گرفتن طالبان کشانده است.

پوتین با این کار، در حال عمل کردن به وصیت پطر کبیر است که اخلاف خود را به تلاش برای رسیدن به آب های گرم سفارش کرده بود. روس ها قبلاً نیز در قالب اتحاد جماهیر شوروی با ارتش سرخشان افغانستان را اشغال کردند تا به بخشی از همان وصیت عمل کنند و با مقاومت مردم افغانستان مواجه و مجبور شدند با خفت تمام این کشور را ترک نمایند.

برای روسیه و ساکنان کرملین مهم نیست مردم افغانستان درباره آنها چگونه فکر می کنند. روس ها در جریان اشغال افغانستان که از 1358 تا 1368 به مدت 10 سال طول کشید، ده ها هزار نفر از سربازان، افسران و مردم عادی این کشور را به خاک و خون کشیدند و ویرانی های زیادی به بار آوردند. مردم افغانستان از جنایات روس ها خاطرات بسیار تلخی دارند و هرگز حاضر نیستند آنها را ببخشند. برای روس ها هم مردم افغانستان مهم نیستند، آنها فقط به منافع خود می اندیشند که در حال حاضر آن را در وجود طالبان می بینند.

روس ها در 4 سال گذشته یعنی در دوران سلطه جدید طالبان بر افغانستان همواره این گروه را تروریست دانستند و از خطر تروریسم ناشی از حاکمیت این گروه در مجاورت روسیه و متحدین آسیای میانه خود ابراز نگرانی کردند. اینکه همین روس ها حالا موضع خود را تغییر داده و حاکمیت همین گروه را بر افغانستان به رسمیت شناخته اند، شگردی است که مطامع اقتصادی و باز کردن بخشی از راه برای دستیابی به آب های گرم را دربردارد.

متأسفانه افرادی در وزارت امور خارجه کشورمان این روز ها تلاش خطرناکی را برای قانع کردن وزیر و در نهایت دولت برای به رسمیت شناختن حکومت خودخوانده طالبان آغاز کرده اند تا جایی که دو روز پیش رییس جمهور پزشکیان برای سفر به افغانستان و گشودن فصل جدیدی از رابطه با این گروه اعلام آمادگی کرد! این اقدام، علاوه بر اینکه با معیار های مورد قبول نظام جمهوری اسلامی در تضاد است، با موضع اعلام شده توسط مقامات ارشد نظام نیز منافات دارد.

از مرداد 1400 که گروه تروریستی طالبان در نتیجه تبانی با آمریکا و براساس موافقت نامه 400 صفحه ای دوحه حکومت را در افغانستان در دست گرفت، تاکنون همواره موضع مسئولان نظام جمهوری اسلامی ایران این بوده و هست که فقط دولتی را در افغانستان به رسمیت خواهیم شناخت که برآمده از آراء عموم مردم باشد. این سخن را رهبری و ریاست جمهوری در سال های گذشته همواره به زبان آوردند و موضع کاملاً درستی است که استمرار دارد و مورد قبول ملت افغانستان است. بنابراین، تشکیل جلسه با هدف بررسی این موضوع که حکومت خودخوانده طالبان به رسمیت شناخته شود یا نه، اقدامی کاملاً انحرافی و خلاف موضع صریح مسئولان ارشد نظام است.

نکته قابل تأمل دیگر اینکه سلطه فاقد سازوکار قانونی طالبان بر افغانستان با حقوق ملت ها سازگاری ندارد و تمام قوانین و مقررات بین المللی آن را نفی می کنند کمااینکه قانون اساسی نظام جمهوری اسلامی نیز ملت ها را معیار اصلی حاکمیت می داند و هرگونه سلطه فاقد پشتوانه مردمی بر کشور ها را نفی می کند. بر این اساس، جمهوری اسلامی ایران نمی تواند حکومت خودخوانده طالبان بر افغانستان را به رسمیت بشناسد همانگونه که مجامع بین المللی و دولت ها نیز حاضر نشده اند آن را به رسمیت بشناسند.