مسیح مهاجری، مدیر مسئول روزنامه جمهوری اسلامی درباره دیدار خود و جمعی از سیاسیون با میرحسین موسوی و زهرا رهنورد توضیحاتی داد.

در این دیدار، مسیح مهاجری (مدیر و سردبیر روزنامه جمهوری اسلامی)، محمدرضا بهشتی (فرزند ارشد شهید بهشتی) و غلامرضا آقازاده (وزیر نفت دوران دفاع مقدس) حضور داشتند. این ملاقات که با مرور خاطرات و گفت وگوهای دوستانه همراه بود دو ساعت به طول انجامید.

مهاجری در یادداشتی نوشت: ساعت 5 عصر روز چهارشنبه اول مرداد ماه جاری با مهندس میرحسین موسوی و خانم دکتر زهرا رهنورد در منزل خودشان که محل حصر آنهاست دیدار کردیم. دیدارکنندگان، آقایان رضا آقازاده وزیر اسبق نفت، سیدمحمدرضا بهشتی استاد دانشگاه و فرزند شهید مظلوم آیت الله بهشتی و من بودیم.

این اولین دیدار با آخرین نخست وزیر ایران بعد از محصور شدنش به دنبال وقایع سال 1388 بود. پزشکان، مسئولان حفاظت و در سال های اخیر فرزندان و بستگان نزدیک با ایشان دیدار داشتند ولی دیدار دوستان میسر نبود. مدت ها بود که ما سه نفر به عنوان دوستان نزدیک مهندس موسوی درصدد دیدار با ایشان بودیم ولی میسر نمی شد. فراهم شدن امکان این دیدار به نظر می رسد از نتایج تحولات یکماه اخیر است.

بدون آنکه درصدد قضاوت باشم و بخواهم قاصر و مقصر و بی تقصیر معرفی کنم، لازم می دانم این اعتقاد قلبی خود را بگویم که بسیار حیف بود کشور سال ها از خدمات انسان های صاحب فکر، صاحبنظر و خدومی مانند میرحسین موسوی و مهدی کروبی محروم بماند. آنها می توانستند این بخش پربازده عمر خود را که در حصر سپری شد برای اعتلای کشور بکار بگیرند و با استفاده از اندوخته های خود به مردم خدمت کنند. اکنون نیز کشور به این سرمایه های فکری که گنجینه هایی از تجربیات ارزشمند هستند نیاز دارد و در شرایط خاص و استثنایی کنونی، بهره بردن از اندوخته های آنان برای حل مشکلات کشور یک ضرورت است.

مهندس میرحسین موسوی و خانم رهنورد را در این دیدار درست همانند سال های قبل از وقایع 88 عاشق اسلام، عاشق مردم، عاشق ایران و عاشق امام خمینی یافتیم. در اطاق پذیرایی خانه بسیار قدیمی آنها که دیوارهایش پر از نقاشی های نوه هایشان بود قاب عکسی از امام خمینی دیدیم که عکسی از شهید مظلوم آیت الله بهشتی در داخل آن قاب بود و به تعبیر خانم رهنورد گویی امام آقای بهشتی را در آغوش گرفته است. بیشترین پیامی که این عکس به ما می داد این بود که پیوند نخست وزیر مورد علاقه امام خمینی با پیشوای بزرگ انقلاب اسلامی همچنان برقرار است و دچار هیچ خللی نشده است.

از حال جسمی مهندس موسوی پرسیدم، گفت خدا را شکر غیر از پیری عارضه ای ندارم. در گفتگویی که به مدت حدود دو ساعت داشتیم، این زوج صبور، با آرامش، روحیه ای متوکل و ذهنی کاملاً دقیق صحبت کردند و لحظه به لحظه خدا را شکر می کردند. آرام حرف می زدند ولی حساب شده و مسلط بر شرایط و واقعیت ها و اوضاع زمانه. احوال دوستان مشترک را پرسیدند و برای درگذشتگان طلب مغفرت و رحمت الهی کردند.

به مناسبت شهادت سپهبد محمد باقری در جنگ تحمیلی 12 روزه رژیم صهیونیستی بر ایران، مهندس موسوی از او تمجید کرد و از برادر بزرگترش شهید غلامحسین افشردی (باقری) که در اولین سال های فعالیت روزنامه جمهوری اسلامی خبرنگار این روزنامه تحت مدیریت آن زمان مهندس موسوی بود خاطراتی نقل کرد به ویژه از صحنه هایی که خودش در اطاق فرماندهی جنگ در جبهه دیده بود و از نبوغ غلامحسین افشردی با جزییات سخن گفت. تهاجم آمریکا و اسراییل به ایران در جنگ 12 روزه را جنایتی که مقتضای خوی آنهاست دانست و معتقد بود وحدت و انسجامی که در کشور به وجود آمده باید تقویت شود تا قدرت ایستادگی در برابر این دشمنان افزایش یابد.

دیدار ما، صرفاً دوستانه بود، ادامه جلسات هفتگی که در دوران تصدی وزارت خارجه و نخست وزیری آقای موسوی با او داشتیم و در آن جلسات مرحومان دکتر جواد اژه ای و ابوالقاسم سرحدی زاده نیز در جمع ما بودند و مهندس موسوی یاد آن دو عزیز را هم گرامی داشت. ما هیچ پیامی از هیچکس و هیچ جا برای او نداشتیم و غیر از احوال پرسی و سخنان دوستانه و یادکرد گذشته مطلبی نگفتیم جز اینکه مایل هستیم جامعه از وجود او بهره مند باشد.

او هم صحبت های دوستانه و یادآوری صداقت ها و صمیمیت های گذشته را بر مباحث سیاسی ترجیح داد و اصرار داشت به ما بگوید از شما چیزی نمی خواهیم، از دولت و حکومت چیزی نمی خواهیم، از هیچکس هیچ خواسته ای نداریم و تنها آرزویمان اینست که سیاست ها طوری باشند که کشور به طرف ثبات و رشد و آرامش به پیش برود و سعادت مادی و معنوی مردم تأمین شود تا طمع تجاوز به ایران به ذهن دشمنان نرسد . آرزوی ناممکنی نیست، او در دوران نخست وزیری که همزمان با دفاع مقدس 8 ساله بود توانست همین کار را انجام بدهد.