براساس گزارش منتشر شده از سایت دیلی میل، یکی از روزنامه های معروف بریتانیا، یک نقاشی رنگ روغن مربوط به سال 1844 از چهره جان بیل دیویج (John Beale Davidge)، جراح برجسته ای که در دوره شیوع بیماری تب زرد در بالتیمور (سال 1797) شناخته شد، پیدا شده است. به گزارش خبرآنلاین، این اثر در تاریخ 29 مه، در حین تخلیه رستوران غذاهای دریایی تعطیل شده ای به نام برثاز ماسلز به معنی صدف های برتا (رستورانی در منطقه تاریخی فلز پوینت) کشف شد. جالب توجه است که این رستوران در سال 2023 بسته شده بود. کارولین براونلی، کسی که در حال پاک سازی محل بود، نقاشی را در یک کمد قفل شده پیدا کرد. این نقاشی زمانی بر دیوار رستوران آویزان بوده اما به مرور زمان فراموش و در انبار رها شده بود. پس از کشف، او بلافاصله با دوستش مگ فیلدینگ، مدیر بخش تاریخ پزشکی مریلند در مدچی (نام اختصاری نهاد تخصصی پزشکان ایالت مریلند) تماس گرفت. سپس نقاشی به دانشگاه اهدا و منتقل شد.  لری پیترف، مدیر اجرایی انجمن فارغ التحصیلان دانشکده پزشکی دانشگاه مریلند، این اثر را با مونالیزا مقایسه کرده و گفت: این تنها پرتره شناخته شده از دیویج است و بی تردید قدیمی ترین است. تا وقتی نسخه دیگری پیدا نشود، این اثر مونالیزای ماست. نقاشی دارای یک پلاک فلزی با نام دیویج بود و فیلدینگ می گوید نقاشی در شرایط خوبی بوده و فقط به تمیزکاری نیاز داشته است. در پیام متنی ای که براونلی برای فیلدینگ برای یک رسانه محلی فرستاد نوشته شده است: این نقاشی در میان اشیای قدیمی هنگام پاک سازی رستوران برتا پیش از حراج مصادره پیدا شد. به نظر می رسد باید جایی در آرشیو پزشکی داشته باشد. دیویج مرد بزرگی بوده، بنیان گذار دانشگاه و کسی که سالن دیویج به افتخار او نام گذاری شده. پیترف از شنیدن این خبر دچار شگفتی شد و گفت: می دانستم که مگ می داند چه چیزی را پیدا کرده، ولی هنوز هم باورم نمی شد. چند روز پس از کشف، فیلدینگ این اثر را از تونی نوریس، مالک پیشین رستوران برثاز ماسلز خریداری کرد (قیمت خرید اعلام نشده است). این رستوران تنها دو مایل (حدود 3 کیلومتر) با سالن دیویج فاصله دارد. در سال 1807، دیویج با همکاری دکتر جیمز کوک و دکتر جان شاو ، ساختمانی کوچک در محوطه دانشگاه ساختند تا در آنجا به آموزش و سخنرانی های پزشکی بپردازند. آن ها در همان مکان نیز تشریح جسد انجام می دادند؛ امری که در آن زمان خطرناک تلقی می شد. وب سایت انجمن دانش آموختگان پزشکی توضیح داده که تشریح اجساد در آن دوره با واکنش های اجتماعی شدید روبه رو می شد و تنها یک هفته پس از افتتاح، مردم خشمگین ساختمان را نابود کردند. همان روز، قانونی برای تأسیس رسمی دانشکده پزشکی در مجلس قانون گذاری ایالتی مریلند مطرح شد. جان بیل دیویج در سال 1768 در آناپولیس (شهری در نزدیکی بالتیمور) متولد شد و در سال 1829، در سن 61 سالگی درگذشت. مادرش که تنها بود، می خواست او نجار شود، اما دیویج رویای پزشک شدن داشت. او برای تأمین هزینه های تحصیل خود از دوستان کمک گرفت و همچنین طبق گزارش ام دی هیستوری آنلاین، وب سایتی در مورد تاریخ پزشکی در مریلند، با به ارث بردن چند برده از بستگانش، بخشی از هزینه ها را تأمین کرد. طبق گزارش کمیسیون برده داری و نژادپرستی 1807 دانشگاه مریلند در بالتیمور، دیویج مالک 8 برده بود. اما به گفته پیترف، مشخص نیست آن ها را آزاد کرده یا نه. در وصیت نامه اش نیز اثری از مالکیت برده دیده نمی شود. در زمان همه گیری تب زرد، در حالی که بسیاری از پزشکان از شهر فرار می کردند، دیویج تصمیم گرفت بماند و بیماران را درمان کند. پیترف می گوید: هیچ کس نمی دانست تب زرد از کجا می آید. حتی پزشکان هم می مردند یا فرار می کردند. ولی دیویج این طور نبود. او نظریه ای داشت که بیماری واگیر دار نیست؛ در نهایت مشخص شد درست است و عامل آن پشه بود. او در شهر ماند و باعث آرامش مردم شد. در حال حاضر، این نقاشی در داخل ساختمان دیویج به نمایش گذاشته شده است، اما به زودی با آغاز بازسازی داخلی، به طور موقت از محل برداشته خواهد شد. پیترف می گوید: این نقاشی خیره کننده است. مطمئناً بعد از بازسازی، جایگاه برجسته ای برای آن در نظر خواهیم گرفت. |