بعد از استقبال بی نظیر از فیلم پیر پسر ، حالا افتتاحیه شلوغ و پرسروصدای فیلم زن و بچه به کارگردانی سعید روستایی آن هم در نیمه های شب با سانس های فوق العاده تا دمادم صبح ما را به یقین رساند که سینمای اجتماعی به حیات خود بازگشته است.

به گزارش اعتماد، آن سینمای مهجور و متفکری که در یکی، دو سال اخیر زیر تیغ سانسور و ممیزی نفس هایش به شماره افتاده بود و امیدی به زندگانی آن وجود نداشت حالا با بازگشت به اصل و ذات اصلی خود یعنی طرح مضامین انتقادی و روز جامعه دوباره به طراوت و تازگی بازگشته و با استقبال مخاطبان همراه شده است.

اگر تا یکی، دو سال گذشته فیلم های کمدی مبتذل به زور تبلیغات ماهواره و هزاران سانس در صدر گیشه قرار می گرفتند، اما امروز ورق برگشته و فیلم های اجتماعی به لطف دهان به دهان مخاطبان خود را پیدا می کنند و خود مردم هستند که تماشای فیلم ها را به هم سفارش می کنند.

سالن های مملو از جمعیت و سانس های فوق العاده و پی در پی اکثر سینماها در چند روز گذشته خود گواهی است بر این مدعا.

اصلا نیازی به شاهد مثال نیست، اگر سری به فضای مجازی بزنید یا به سینمای نزدیک محلتان رجوع کنید قطعا استقبال مخاطبان از فیلم های غیرکمدی و اجتماعی را درک می کنید، ما ساعت 11 صبح برای تماشای این فیلم به پردیس کوروش مراجعه کردیم، از همان سانس هایی که به دلیل کمبود مخاطب اغلب کنسل می شود، اما این ساعت، سالن سینما کوروش مملو از جمعیت برای تماشای فیلم زن و بچه بود، چنین استقبالی آیا جز معنی پویایی دوباره سینمای اجتماعی دارد؟

اما در استقبال مخاطبان از فیلم زن و بچه نکته ای که توجه برانگیز است، سانس های فوق العاده این فیلم در پاسی از شب است، زن و بچه از روز ابتدای اکران یعنی چهارشنبه اول مرداد از نیمه شب روی پرده سینماها رفت و تا ساعت 7 صبح به پیوست در پردیس هدیش مال روی پرده بود، چنین استقبالی از فیلمی در تاریخ سینمای ایران قابل توجه است.

ما با فرزین عسگری، مدیر سینما هدیش مال گفت وگویی داشتیم و نظرش را در این مورد جویا شدیم.

فرزین عسگری می گوید: استقبال از سینمای اجتماعی از اکران فیلم رها آغاز شد و در ادامه به فیلم زیبا صدایم کن و بعد پیر پسر و در حال حاضر با فیلم زن و بچه ادامه دارد. در واقع تداوم اکران فیلم های خوب اجتماعی به جذب مخاطب بسیار کمک کرد.

این مدیر سینما می گوید: حالا بعد از شش سال اکران فیلمی از سعید روستایی باعث شد مخاطبان علاقه مند به این کارگردان جوان به سینما بیایند و خوشبختانه سالن را راضی ترک می کنند، اما نکته ای که اهمیت دارد، تداوم اکران فیلم های خوب اجتماعی است که امیدواریم این روند ادامه پیدا کند و فیلم هایی از این دست همواره در سینمای ایران ساخته و به نمایش دربیاید.

او درباره استقبال مخاطبان از فیلم اجتماعی زن و بچه در نیمه های شب می گوید: این خاصیت فیلم خوب است، فیلم خوب مخاطبش را در سینما در هر ساعت شبانه روز پیدا می کند. چه صبح و چه شب مخاطب برای تماشای فیلم خوب به سینماها می آید. فیلم پیرپسر رکورد اکران شبانه روزی 68ساعت را در سینمای ایران داشت و حالا رکورد 100 ساعت نمایش فیلم برای زن و بچه و پیر پسر ادامه پیدا کرد. یعنی اکران 4شبانه روز بدون تعطیلی از چهارشنبه تا شنبه که این خودش یک رکورد به شمار می رود و اتفاق خوبی برای سینمای ایران است.

عسگری با اشاره به اینکه در حال حاضر بار فروش سینما بر عهده فیلم های اجتماعی است به صحبت هایش ادامه می دهد که اساسا هدیش مال قصد دارد اکران شبانه روزی فیلم ها را در سینماها جا بیندازد و جا دارد اینجا از نهادهای ذی ربط تشکر داشته باشیم.

با سجاد نوروزی، مدیر سینما آزادی درباره اقبال به سینمای اجتماعی گفت وگو کردیم. او می گوید: وقتی سینما به عنوان سینما به رسمیت شناخته شود و فیلم ها فارغ از بیانیه خوانی یا نگاه صرفا تجاری از چارچوب اصولی درام پردازی برخوردار باشند، نتیجه اش می شود استقبال مخاطب.

در حال حاضر که با شما صحبت می کنم (غروب پنجشنبه) سالن های فیلم های غیرکمدی مملو از جمعیت است و این اتفاق خجسته و مبارکی است که برای سینمای ایران رقم می خورد.

نوروزی می گوید: بارها و بارها در صحبت هایم افول سینمای کمدی را هشدار داده و گفته بودم که وقتی داستان ها به ورطه تکرار می افتند و فیلم از شکل گیری درام قاصر است و نمی تواند موقعیت های کمیک و شوخی کلامی بر پایه یک درام منسجم بسازد و از پایه جذابیت نداشته باشد، سینمای کمدی سقوط می کند.

نمونه این دست فیلم ها در دهه 80 باب شده بود که از آن به عنوان فیلم های سوپرمارکتی یاد می شد یا فیلم هایی شبه اجتماعی که صرفا با تجسد فاجعه شکل می گرفت … این نمونه هایی بود که توهین به مخاطب را شکل داد و خب دیدیم که جواب توهین ها را هم از مخاطب گرفت.

نوروزی می گوید: سینما جای فیلم های بساز و بندازی تجاری و بیانیه خواندن روشنفکری یا شبه ایدئولوژیک نیست. سینما استاندارد محتوایی و فرمی مطلوب می خواهد و فیلم خوب هم هر زمانی مخاطب خود را دارد.

این مدیر سینما در انتهای صحبتش می گوید: سینما به تنوع ژانر نیاز دارد از ترسناک گرفته تا پلیسی عاشقانه و کودک و…اما قصه های خوب باید ساخته شود تا مخاطب را به سالن سینما بکشاند.

بعد از تماشای فیلم زن و بچه بیشتر از هر چیزی به این فکر می کردم که حمایت از سینمای جسور اجتماعی همان وعده ای بود که در ابتدای دولت مسعود پزشکیان داده شده بود و چه خوب که محقق شد، اما واقعا چرا فضا و فرصت به چنین فیلم های هشداردهنده ای کم داده می شود؟ و چرا اساسا با ساخت فیلم هایی با موضوع آسیب های اجتماعی گارد وجود دارد؟

با خودم فکر کردم زن و بچه یک فیلم هشداردهنده عمیق در دفاع از حقوق زنان است که باید دیده شود.