احمد زیدآبادی در کانال تلگرامی خود، در مطلبی با عنوان کدام جایزه؟ نوشت: تشکیل کشور فلسطینی نه در جهت استراتژی حماس که حرکتی در راستای راهبرد سازمان آزادیبخش فلسطین و جنبش الفتح است.

حماس هیچگاه سلطهٔ اسراییل بر یک وجب از سرزمین بین روداردن تا دریای مدیترانه را نپذیرفته و به همین جهت با تأسیس کشور فلسطینی در کرانهٔ باختری رود اردن و نوار غزه به عنوان راحل نهایی منازعهٔ عرب-اسراییل موافقت نکرده است!

بنابراین، تشکیل کشور فلسطینی نه در جهت استراتژی حماس که حرکتی در راستای راهبرد سازمان آزادیبخش فلسطین و جنبش الفتح است.

برغم این واقعیت، آمریکا و اسراییل تصمیم کشورهای اروپایی برای به رسمیت شناختن کشور مستقل فلسطینی را جایزه دادن به حماس و عملیات 7 اکتبر توصیف کرده و شدیداً با آن مخالفت می کنند!

این موضع گیری کاملاً مغلطه آمیز و ریاکارانه است، زیرا عامدانه دو چیز بی ربط را به هم ربط می دهد!

پرسش نامه آمریکا و اسراییل با تشکیل کشور فلسطینی مخالفند، اما چون هیچ دلیل حقوقی و اخلاقی برای مخالفت شان ندارند، عملیات 7 اکتبر و حماس و جایزه به آنها را بهانه می آورند!

کشور فلسطینی اما با شناسایی بر روی کاغذ شکل نمی گیرد. زمینهٔ عملی تشکیل کشور فلسطینی از دو طریقِ ظهور دولتی صلح طلب در اسراییل و یا وادارسازی دولت های راستگرا به پذیرش آن فراهم می شود.

ظهور دولت صلح طلب در اسراییل تا اطلاع ثانوی به معجزه می ماند! وادارسازی دولت راستگرا به پذیرش راه حل دو کشوری هم فعلاً فقط از ترامپ برمی آید که او هم علاقه ای به این کار نشان نمی دهد!

بنابراین به فرض شناسایی کشور فلسطینی توسط کشورهای اروپایی چیزی در روی زمین به نفع فلسطینی ها رقم نمی خورد و چه بسا روند ادغام کرانهٔ باختری را تشدید کند!

بدبختانه عملیات 7 اکتبر صحنهٔ منازعهٔ فلسطینی-اسرییلی را دچار چنان تغییرات ژرفی کرده است که بازگشت به شرایط قبل از آن، به عمر نوهٔ ابومازن هم قد نمی دهد!